CANHIRAŞ

30.BÖLÜM

Medya: Aşağıda bebeklerim👉🏻👈🏻

Bölümü kontrol edemedim, paylaşıp öyle edeceğim. O yüzden hatalar olabilir.

Upuzun bir bölümle geldim. O yüzden bir sürü bir sürü satır arası yorum istiyorum.

Keyifli okumalar💙

O muhteşem ağrılı günün üzerinden bir hafta geçmişti. Ilk üç gün ölmüştüm. Kımıldarken bile canım acıyordu ve bunun acısını sevgili kocamdan çok güzel çıkarmıştım. Tuvalete bile onun kucağında gitmiş, olmaz tribi atmış, ağzına sıçmıştım.

Ama aklım hala yapamadıklarımdaydı...

Dün yine antrenman yapmıştık ama canım bebeğim Yusuf ileydi. O yüzden normal insan antrenmanı gibi geçmişti ve gayet iyiydim.

Mert'in öpücükleriyle uyanmıştım. Şimdi onun göğsünde yüz üstü uzanmış, ayak parmaklarımı onun ayak bileğine dayamıştım. Ayak parmaklarımla Mert'in bileğine saçma sapan şeyler yapıyordum ve bu hoşuma gidiyordu.

Ellerimi Mert'in göğsüne başımın yanına yaslamıştım. Onun bir kolu belime sarılıyken, diğeri askılı pijamamın üstünü yukarı sıyırmış sırtımı okşuyordu.

Bu hareketi beni inanılmaz rahatlatıyordu. Bebeklerin neden bu olaya bayıldığını şimdi daha iyi anlıyordum.

"Güzelim"

"Hmm"

"Kalkmayacak mısın hala?"

Göğsüne yanağını sürtüp "Azıcık daha" demiştim.

"Peki. Eğer hemen kalkar, antrenmanını yaptıktan sonra, kahvaltıda da benim istediğim kadar yersen belki akşam Istanbul'a gidebiliriz. Ayşe ve Aslı'da bize katılabilir." dediğinde hemen kafamı kaldırıp kocaman açtığım gözlerimle ona bakıyordum.

"Ciddi misin?"

Başımı sallayıp "Ve eğer bana tutkulu bir öpücük verirsen, sizi cluba da götürebilirim." diye devam etmişti.

Geçen gün kızlarla konuşurken eski günlerdeki gibi club maceraları yaşamayı özlediğimi duymuş olmalıydı. Çoktan her şeyi ayarlamış olduğuna emindim sadece istediğini almaya çalışıyordu şu an.

Çünkü bir haftadır olmaz tribi atıyor, asla kendime dokundurmuyordum. Öpmesine, sarılmasına elimi tutmasına bile izin vermiyor, ben canım isterse -genelde uykum gelince- gidip sırnaşıyordum.

"Kahvaltı için çok zorlamayacaksın ama!" dedim. Hâlâ yemeklerde kavga ediyorduk ve cidden bıkmıştım bu muhabbetten.

"Buna karışamazsın"

"Peki o zaman ne kadar çok kahvaltı, o kadar kısa öpücük"

"O zaman cluba gidemezsin" dediğinde ayak parmaklarımdan destek alıp kendimi yukarı çektim. Burnumu Mert'in burnuna sürtüp "Hmm, gidemez miyim?" diye sordum.

"Kahretsin, gidersin!" diye homurdanıp kaşlarını çattı. Alnımı çenesine yaslayıp kahkaha attım.

"Ayrıca senin yapacağın sağlıklı bir kahvaltıyı öpücüğe tercih ederim. Yeter ki düzgün beslen, hasta olma" demişti. Kafamı kaldırıp gamzesiyle dudağı arasına dudaklarımı bastırdım.