CANHIRAŞ

43.BÖLÜM

Medya: TV moodları

Beni dövmeden önce bölümü okuyun tamam mı?

Bir de bir sürü yorum yapmazsanız ölecekmişim💕

Yorgunluktan ölüyordum!

2 haftadır beni mahvetmişlerdi. Onlarca toplantıya giriyor, her şeyle ama her şeyle ben ilgileniyordum.

Mert yaparken bu kadar zor değil gibiydi.

Şirketten çıkmış eve dinlenme umuduyla gelip bir de spor yapmıştım. Yukarı çıkar çıkmaz 'ölüyorum' diye kendimi yatağa atacağımı bildiğimden garajın arkasına yapılan spor salonunda duş almıştım. Kafamda havluyla evin içinde sadrazam gibi dolaşıyordum.

Asansörle 3 kat çıkmak hiç bu kadar uzun sürmemişti. Sonunda duran asansörle koşar adımlarla yatak odasına dalmıştım. Neyse ki yakındı.

Yatağa çıkıp diz kapaklarımın üzerinde sürünerek, sırtını yatak başlığına dayamış pinekleyen kocamın bacakları arasına girmiş, kafamdaki havluyu da şöyle bir boyun sallama hareketiyle telefonumun yanına, yatağa firlatmış, kendimi Mert'in üzerine atmıştım.

Kafam karnıyla buluşur buluşmaz kollarımı beline dolayıp "Ölüyorum!" diye inledim.

Saçlarımın arasına daldırdığı eliyle kafamı biraz kaldırmış, tüm saçlarımı tek bir yerde toplayıp fırlattığım havluyla saçlarımı karıştırarak kurutmaya çalışmıştı. Komidinin üzerindeki saç tarama spreyimi sıkmış, daha sonra taramıştı.

"Bunların burada ne işi var?"

"Başıma geleceği biliyorum diyelim"

Anlamsız bir homurtu çıkarmış, öylece beklemiştim. Saçlarımla işi bittiğinde koltukaltlarımdan tutup beni yukarı çekmiş, kafamı boynuyla göğsü arası bir yere yerleştirmişti.

"Çok mu yoruldun?"

"Hmm"

"Hastaneyle ben ilgilenirim artık daha fazla kendini yorma güzelim"

"Hayır! Ben yapacağım, sana söz verdim!"

"Yavrum çok yoruluyorsun ama-"

"Beni orası yormuyor, spor daha çok yoruyor"

"İyi tamam antrenmanlara ara verelim o zaman"

"Ya hayır onu da seviyorum, eğleniyorum"

"Yavrum çok yoruluyorsun olmaz böyle-"

Kucağında doğrulup oturmuş "Aşkım valla yorulmadım bak" demiştim.

Belimdeki elini yanağıma çıkarmış, baş parmağıyla yanağımda gezdikten sonra gözümün altına geçmişti. İstemsiz gözlerim kapanırken parmaklarının yeni hedefi kirpiklerim olmuştu. Parmaklarının yerini dudakları alırken kollarımı boynuna dolamıştım.

Şu an dünyanın en savunmasız insanıydım. O kadar mayışmıştım ki kımıldamaya halim yoktu.

Beni kendine çekip saçlarımı öperken "Şu haline bak, bir de yorulmuyorum diyor!" diye homurdanmıştı.

"Şşş bir şey yok bir şey yok"

"Bundan sonra-"

"Hayır bundan sonrası falan yok! Söz verdim ben sana! Ben yapacağım her şeyi!"

"Güzelim, güzel kızım benim. Ben seni sözünü tuttu kabul ediyorum olmaz mı?"

"Ama her şeyi sen yapacaksın demiştin"