Bakire Eskort +18

26

2014/Mert

Evin bir çok yerine 1 haftalığına olmadığıma dair notlar bırakıp bavulumu alıp çıktım. Nilay hanım yine en iyi bildiği işi yaparak 1 ocakta tekrar gitmişti. Olurda ben yokken gelirse diye duvarlara kadar not yapıştırdım kendisi daha çok kapı yerine arka balkonu kullanığı için oraya da yapıştırmayı ihmal etmedim

Bağajı açıp bavulumu yerleştirdim kolumda ki Nilay'ın hediyesi olan saate baktığım da uçağın kalkmasına iki saat vardı. Yarım saatte gitsem yarım saat işlemler sürse bonus olarak bir saatim daha kalıyordu.

O bir saat ise her zaman olduğu gibi Nilay'ın benden neden sürekli gittiğini düşünmek için harika bir zaman dilimiydi. Zaten onu düşünmek harici ne işim olabilirdi ki?

Bavulumu alıp güvenlikten geçtim. Bilet işlemlerinde sıra beklerken gözüm inen yolculara gitti. Tanımadığım onlarca yüzün arasından tanıdık bir çift göz gördüm. Onu görmenin anlık mutluluğu yanında ki adamın elini tutmasıyla gitmişti.

Yanlış görmemiştim yanında ki adamın elini tutuyor beraber gülüyorlardı. Gögüs kafesimin içinde yabancısı olduğum bir acı. Parmaklarında yüzükler vardı.

Gitmek istedim hesap sormak istedim. Beni bu denli üzdüğü için ona bağırmak istedim. Sürekli gidişlerinin sebebi buydu. Benden sakladığı şey evli oluşuydu.

Bir süredir bana seslenen görevliye döndüğümde biletimin işlemi bitmişti. Tekrar baktığım da kalabalığa karışmış yoklardı.

Gördüklerim hayal olabilir miydi? Belki de o başkasıydı ama onu o kadar çok özledim ki aklım bir oyun oynadı.

Bileti alıp çıkışa doğru hızla ilerledim. Eğer o kişi gerçekten Nilaysa ne yapabilirdim? Bunu hiç düşünmemiştim.

Etraftaki insanlara çarpmadan geçmek gerçekten güçtü bir sürü araba ve taksi vardı hangisini durdurup bakacaktım? Baksam ne diyecektim 'bir saniye eşinize bakabilir miyim? Kendisi sevgilim oluyorda!'

Nilay yoktu bunun aklımın oyunu olmasına o kadar çok sevinmiştim ki. Ama bu sevinç kısa sürmüştü ilerdeki taksinin giderken arka camı açılmış içerisinde Nilay ve o adam vardı.

Ölüm acısını biliyordum ama bu ondan beter bir şeydi. İhanetin bu denli acıttığını bilmiyordum. Kalbimin içinde bir yerlerde hâlâ onun imparatorluğu vardı buna engel olamıyordum.

İlk defa ölmek istedim ölürsem unuturdum. Ölürsem Nilay'ı da unuturdum onun içime bıraktığı acıyı da.

Ama gitmekte çözümdü onun bir daha beni bulamayacağı bir şehire. Saate baktığımda uçağın kalkmasına 15 dakika vardı. Bilet işlemlerim bitmiş bavulumu da göndermiştim zaten.

Nilay'a çok kızgın çokta kırgındım hıçkıra hıçkıra ağlamak istesemde susmayı tercih ettim ve bir daha onu asla görmemeyi.

Trabzon havaalanına inince beni arkadaşlarım karşılamış onlara sarılıp hssret gidermiştim. Bir haftalık iznim vardı ama benim İstanbula gitmeye niyetim yoktu.

Bavulumu bagaja bıraktı Çağlar yanında güzel nişanlısıyla gelmişti. Yarın düğünleri vardı benide ısrarla nikah şahitleri yapmışlardı. Onların tanışmasında ön ayak olduğum için bana ayrı düşkünlerdi.

Camdan bakarken aklımda,fikrimde Nilay da kalmıştı. Nerdeyse aklım çıkacaktı ama o çıkmıyordu kulağım Çağlar ve diğerlerinin bana seslenişiyle yönümü onlara döndüm.

Şimdiki zaman

Mert'in eli İlaydanın vücudun da gezerken İlayda düşünüyordu ne zaman bu kadar ilerlemişlerdi? Nasıl olmuştu bunca şey? Şimdi ne olacaktı? Mert'in kendinisini kıskanmasından çok hoşnut olmuştu. Ama ya Furkan? O ne olacaktı Mert'in gel gitli haline ve hâlâ Nilay'ı sevmesine dayanabilir miydi?