စားပြဲခုံေပၚရွိပန္းအိုးေလးထဲမွအနီေရာင္ႏွင္းဆီပန္းမ်ားသည္ ညႇိဳးေလ်ာ္ေျခာက္ေသြ႕လို႔ေနသည္။ ေန႔စဥ္လုပ္ေနက်အလုပ္မ်ားမွာလည္း ယေန႔က်မွအလြဲလြဲအေခ်ာ္ေခ်ာ္ျဖစ္ကာ ႏွစ္ခါသုံးခါေလာက္ျပန္ျပန္လုပ္ေနရ၏။ အဆိုးဆုံးက ဟင္းခ်က္ျခင္းပါပင္။ အေတြးေတြမ်ားကာ ဟင္းအိုးတူးေနသည္ကိုမသိခဲ့ျခင္းက အေတာ္ေလးဆိုး၏။ ထမင္းမွာလည္း ေရအထည့္မ်ားၿပီးေပ်ာ့စိစိ။ အဆုံးသတ္ရလာဒ္အေနနဲ႔ကေတာ့ အကုန္သြန္ပစ္လိုက္ရျခင္းျဖစ္ေလသည္။
"ေန႔လည္စာျပင္ထားလိုက္ေတာ့..."
အိုးခြက္ပန္းကန္မ်ားေဆးေၾကာေနစဥ္ ထမင္းစားခန္းအဝမွလွမ္းေအာ္ေျပာလာသည့္မာမီ့ေၾကာင့္ ပင့္သက္တစ္ခ်က္ရႈိက္လိုက္မိေခ်သည္။ ေရဘားကိုပိတ္ကာ ေရစိုေနသည့္လက္ႏွစ္ဖက္အားႏွစ္ခ်က္သုံးခ်က္မွ်ဆင့္ခါလိုက္ၿပီး...။
"အျပင္ကမွာေပးထားတယ္ မာမီ၊ ေနာက္နာရီဝက္ဆိုေရာက္လာပါလိမ့္မယ္။"
"ဘယ္လို! နင္တစ္မနက္ခင္းလုံးမီးဖိုေခ်ာင္ထဲဝင္ေနတာ ဟင္းခ်က္ေနတာမဟုတ္ဘူးလား။"
"ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္ပါတယ္။ ဟင္းအိုးကစားမရေအာင္တူးသြားၿပီးထမင္းကေပ်ာ့သြားလို႔ အကုန္သြန္ပစ္လိုက္ရတယ္ေလ။ အဲ့တာေၾကာင့္အျပင္ကမွာေပးတာပါ။"
"နင္ဘယ္အေကာင့္အေၾကာင္းေတြးၿပီးခ်က္သလဲမွမသိတာ! ႏွေျမာစရာဟယ္...လုပ္လိုက္ရင္အၿမဲတလြဲ"
မာမီသည္ ႏႈတ္မွတတြတ္တြတ္ျမည္တြန္ေတာက္တီးလ်က္ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္မ်က္ဝန္းမ်ားျဖင့္သူ႔ထံသို႔လွမ္းၾကည့္ေနသည္။ သူႏႈတ္ခမ္းစြန္းေလးေကာ့တက္႐ုံမွ် အသာၿပဳံးမိပါ၏။ သူ႔ေနရာမွာမာမီျဖစ္ၾကည့္ ဘာျဖစ္လို႔၊ညာျဖစ္လို႔ဆိုသည့္ ဆင္ေျခတသီတစ္တန္းႀကီးကထြက္က်လာဦးမွာ...။
"ထယ့္မွာရွိတဲ့ပိုက္ဆံေတြကတစ္သက္ျဖဳန္းမကုန္ပါဘူး မာမီ၊ ဒါ့ေၾကာင့္ မာမီႏွေျမာေနစရာမလိုပါဘူး။"
"နင္အခုငါ့ကိုျပန္ေျပာေနတာလား ကင္မ္ထယ္ေယာင္း! ဘယ္သူ႔အားကိုးနဲ႔လဲ!"
ထမင္းစားခန္းထဲသို႔ကမူးရႉးထိုးေျပးဝင္လာသည့္မာမီဟာ ႏႈတ္မွလည္းအေဟာက္မျပတ္။ ဘယ္သူ႔အားကိုးနဲ႔လဲတဲ့...။ အေျဖကရွင္းပါသည္။
YOU ARE READING
Sad But True (Toxic Love) [Completed]
Fanfictionအမုန်းတွေအား အတိတ်မှာချန်ရစ်လို့ မြတ်နိုးကြင်နာခြင်းများဖြင့် အနာဂတ်အား အတူတကွဖန်တီးမည်။ ချစ်ခြင်းမေတ္တာများဖြင့် ပစ္စုပ္ပန်အားလျှောက်လှမ်းလို့ ရာသီတိုင်း အပြုံးတို့ေဝစေသား။ Start date_11.1.2021 End date _30.3.2022
![Sad But True (Toxic Love) [Completed]](https://img.wattpad.com/cover/290152147-64-k250536.jpg)