ယေန႔မွာေတာ့ ေမာင္ေန႔လည္စာျပန္စားတာေစာသည္။ အျပန္တစ္ေနရာသို႔ဝင္ရဦးမည္ဟုလည္း ေျပာ၏။
"အသိသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကားအက္စီးဒင့္ျဖစ္လို႔ ဟန္နီUSကိုသြားရမယ္ ေမာင္..."
လက္ထဲတြင္ကိုင္ထားသည့္စားစရာညႇပ္ထားေသာတူကိုေဘးခ်ကာ ေမာင္သည္ သူ႔အားစူးစမ္းသည့္မ်က္ဝန္းမ်ားျဖင့္လွမ္းၾကည့္လာသည္။ အလိမ္မေပၚေစရန္အတြက္ ေမာင့္မ်က္လုံးမ်ားကိုသူခပ္တည္တည္ျဖင့္သာ ျပန္လည္စိုက္ၾကည့္ျဖစ္၏။
"မသြားရဘူး။ ကိုယ္မပါပဲမင္းဘယ္ကိုမွမသြားရဘူး ဟန္နီ..."
"ဒါဆို ေမာင္ပါလိုက္ခဲ့၊ ဟန္နီမသြားလို႔မျဖစ္ဘူး။"
"ကိုယ္လိုက္လို႔မရဘူး။ လုပ္စရာအလုပ္ေတြအမ်ားႀကီးရွိေနတယ္။"
ေမာင့္ရဲ႕ယတိျပတ္အျငင္းစကားေၾကာင့္ သူစိတ္ရႈပ္သြားရသည္။ လိုက္ခဲ့ဆိုေတာ့လည္းမဟုတ္၊ တစ္ေယာက္တည္းသြားမယ္ဆိုေတာ့လည္းမဟုတ္ ေမာင္သည္ စကားေျပာရဆိုရ ေတာ္ေတာ္ေလးလက္ေပါက္ကပ္သည့္သူပင္ျဖစ္၏။
"ဒါဆို ဟန္နီကဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ခင္လာတဲ့သူငယ္ခ်င္းနဲ႔မိတ္ပ်က္ခံရမွာလား ေမာင္...ဟန္နီ႔ေနရာမွာေမာင္ဆိုရင္ေရာ အဲ့လိုအျဖစ္ခံမွာလား။"
"ေယာက်ာ္းလားမိန္းမလား။"
ထမင္းကိုဇြန္းျဖင့္ခပ္ရင္းမ်က္လုံးလွန္ၾကည့္ကာေမးလာသည့္ေမာင့္ေၾကာင့္ သူအနည္းငယ္ေတာ့ေတြေဝသြားရပါသည္။ ေယာက်ာ္းဆိုရင္လည္း ဘာဘာညာညာထင္ဦးမည္။ ဒါဆို မိန္းမလို႔ေျဖလိုက္ရင္ေရာ...မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ ေျဗာေလးနဲ႔ေတာင္သဝန္တိုတက္သည့္ေမာင္ဟာ မိန္းကေလးလို႔ဆိုလိုက္လွ်င္ သူ႔အားအိမ္ထဲကေနေျခတစ္လွမ္းေတာင္ထြက္ခိုင္းေတာ့မည္မဟုတ္။
"ကိုယ္ေမးတဲ့ေမးခြန္းက အဲ့ဒီေလာက္အခ်ိန္ယူစဥ္းစားၿပီးမွအေျဖထြက္မွာလား ဟန္နီ..."
ေမာင့္ရဲ႕ေလသံဟာ ခပ္ျပတ္ျပတ္။ ေနာက္ၿပီး ေအးစက္စက္ႏွင့္ျဖစ္၏။
"ဟို...မဟုတ္ပါဘူး။ သူကဟန္နီ႔လိုပဲမို႔ဘယ္လိုေျဖရမလဲစဥ္းစားေနတာပါ။"
YOU ARE READING
Sad But True (Toxic Love) [Completed]
Fanficအမုန်းတွေအား အတိတ်မှာချန်ရစ်လို့ မြတ်နိုးကြင်နာခြင်းများဖြင့် အနာဂတ်အား အတူတကွဖန်တီးမည်။ ချစ်ခြင်းမေတ္တာများဖြင့် ပစ္စုပ္ပန်အားလျှောက်လှမ်းလို့ ရာသီတိုင်း အပြုံးတို့ေဝစေသား။ Start date_11.1.2021 End date _30.3.2022
![Sad But True (Toxic Love) [Completed]](https://img.wattpad.com/cover/290152147-64-k250536.jpg)