Chapter-19 [ Zawgyi ]

576 15 0
                                    

ေျဖာင္း!

"အစ္ကို!"

႐ိုက္ခ်က္ကျပင္းသည္။ စပ္ဖ်င္းဖ်င္းျဖစ္သြားေသာညာဘက္ပါးျပင္ေၾကာင့္ ေပါင္ေပၚတင္ထားမိသည့္လက္အားခပ္တင္းတင္းဖိဆုပ္လိုက္မိ၏။ ေမေမသည္ မ်က္ရည္ေလးစမ္းတမ္းစမ္းတမ္းႏွင့္ သူ႔ပါးျပင္အားလက္ဖဝါးျဖင့္ခပ္ဖြဖြပြတ္သပ္ေပးလာသည္။ နာက်င္သြားေသာစိတ္အစဥ္ေၾကာင့္ အံကိုႀကိတ္၍ေဖ‌ေဖ့အား‌လွမ္းၾကည့္ကာ...။

"ဘာအတြက္လဲ။"

"ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုကငါ့ဆီကိုလာၿပီးကြာရွင္းခြင့္ေတာင္းသြားတယ္။"

"ထယ္ကိုယ္တိုင္သူ႔ကိုေဖေဖ့ဆီကခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းခိုင္းခဲ့တာ..."

"ဘာ! ကင္မ္ထယ္ေယာင္း မင္း!"

ထိုင္ေနသည့္ဆိုဖာမွထလာကာ႐ိုက္ဖို႔လက္ျပင္လိုက္သည့္ေဖေဖ့ေၾကာင့္ ေမေမသည္သူ႔ေရွ႕မွကာ,ကာရပ္ေလသည္။

"မလုပ္ပါနဲ႔! ကြၽန္မသားကိုမ႐ိုက္ပါနဲ႔ေတာ့အစ္ကိုရယ္ ေက်းဇူးျပဳၿပီး..."

"မင္းအသာေနစမ္းပါ။ ဒီေကာင္နဲ႔ငါဒီကိစၥကို ဒီေန႔ရွင္းမွရမယ္။ ဟိုေကာင္! မင္းစာၾကည့္ခန္းထဲလိုက္ခဲ့..."

ေမေမ့ကိုလွည့္ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ ေဖေဖ့၏စူးစူးရဲရဲအၾကည့္မ်ားသည္ သူ႔ထံသို႔တစ္ဖန္ျပန္ေရာက္လာကာ အမိန႔္စကားကိုဆို‌ေလသည္။ သူေခါင္းတစ္ခ်က္ဆတ္ျပလိုက္ကာ လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ဆီမွေမေမ့လက္မ်ားအား ဖယ္ခ်လိုက္သည္။ ေမေမသည္ေခါင္းရမ္း၍မသြားဖို႔ရာတားေနတာေၾကာင့္ သူေမေမ့လက္မ်ားအားေထြးဆုပ္လိုက္ကာ ဟန္ေဆာင္အၿပဳံးတစ္ခုအားႏႈတ္ခမ္းထက္ခ်ိတ္ဆြဲလိုက္ရ၏။

"စိတ္မပူပါနဲ႔ ေမေမ၊ ထယ္ကေဖေဖ့သားမို႔ေသေအာင္ေတာ့မ႐ိုက္ေလာက္ပါဘူး။"

ဒုတ္!

စာၾကည့္ခန္းထဲသို႔လွမ္းဝင္လိုက္သည္ႏွင့္ လက္ငါးလုံးအထူမွ်ရွိသည့္စာအုပ္အထူႀကီးတစ္အုပ္သည္ သူ႔နဖူးေစာင္းသို႔တည့္တည့္ဝင္တိုက္ေလသည္။ စူးေအာင့္ကာနာက်င္သြားရျခင္းေၾကာင့္ နဖူးကိုလက္ဖဝါးျဖင့္လ်င္ျမန္စြာဖိထားလိုက္ၿပီး ေဖေဖရွိရာစာၾကည့္စားပြဲဆီသို႔အၾကည့္ပို႔လိုက္မိ၏။

Sad But True (Toxic Love) [Completed]Where stories live. Discover now