Bilinmeyen Numara: Sen benim sesime, kelimelerime sağırsın Uraz Barın Arkan
Bilinmeyen Numara: Bakıyorsun ama görmüyorsun notalarımı
Bilinmeyen Numara: Kulaklarına dolsa da duymuyorsun şarkılarımı
Bilinmeyen Numara : Ama öyle bir gün gelecek ki, be...
Son mesajı yolladıktan sonra cevap gelmesini beklemeden telefonu kapatıp arka cebime attım ve hazırlığı biten Buğra'nın yanına, dolayısıyla Uraz'ın karşısına geçip oturdum.
"Hazır mıyız gençlik?"
Sesimi duyan Buğra'nın bakışları beni bulurken işi biten Pamir'in ardından saçının yapılması için geçen Uraz'ın kılı bile kıpırdamadı. "Bir gün dinlenecek olmaya mı? Kesinlikle!"
Pamir'in bana verdiği cevapla birlikte, saç spreyi kokusundan huylanan burnumun ucunu kaşırken güldüm.
Bu konserden sonra bir günlük minik bir tatilimiz vardı. Yarın gündüz, sonraki konserin olacağı şehirde bir otele yerleşecektik. Boş geçecek yirmi dört saatin ardından da arka arkaya on gün aralıksız konserlere devam edecektik. "Işık alanda şu an değil mi?"
Ulaş'ın sorusuyla başımı salladım. Ben az önce Uraz uyuzuna laf yetiştirirken görev bilincine kurban olduğum kuzenim alana inmek için kulisten çıkmıştı.
"Evet, ben de kuliste olacağım. Araya kadar terleyip geleni nota sehpasıyla kovalamayı planlıyorum. Kendinizi zapt edin biraz, hasta olursanız babam hepimizi yakar."
Söylediğim şeyle birlikte göz ucuyla Uraz'a baktığımda yüzünde minik bir tebessüm olur gibi görmüştüm. Ama bu o kadar kısa bir andı ki emin olamamıştım.
"Bu ince düşünceli halin beni benden alıyor Adel kuş."
Hazırlığı hızlıca bitip yanımıza gelen Ulaş, saçlarımı karıştırırken Pamir güldü.
"Kazara sesim kısılsa ses tellerimle ip atlar bu manyak."
Söylediği şeye karşın kıkırdadım. Ne diyebilirdim ki, değişik bir anlaşma şeklimiz vardı. Harala gürele devam ettiği sırada bir anda kapı açıldı ve görevlilerden biri içeri girdi.
"Son on dakika!"
Uyarıyı bildirip kapıyı açık bırakınca bizim develer, daha doğrusu tüm ülkenin aşık olduğu Nova grubu sahneye doğru ilerlemeye başladı. Tam kapıdan çıkacakları sırada telefonlarını bırakıyorlardı ki aynı anda bana gelen mesajla dikkatim dağıldı.
Mesaj Uraz'dandı.
Telefonunu bırakmadan önce bilinmeyene mesaj atmıştı!
Uraz: Bilinmeyen numaradan bana yazmaya cesaret edip böyle uçuk iddialarda bulunan birini bozguna uğratmak değişik bir deneyim olabilir sanırım.
Uraz: Seni şimdilik engellemeyeceğim değişik kız.
Uraz: Yalnız böyle, her yazdığında bilinmeyen numarayı ekranda görmek sinirimi bozar.
Uraz: Bana bu numarayı kaydetmem için bir isim söyle. (20:15) Okuduğum mesajla birlikte kuliste tek başıma kalmış olmanın da rahatlığıyla sırıtırken kendimi koltuklardan birine attım.
Kabul etse de etmese de bana, daha doğrusu bilinmeyen numaranın sohbetine şimdiden alışmaya başlamıştı.
Rehberine kaydetmek için isim istemesi bile buna bir işaretti.
Yani ben şimdiden o kalın duvarlardan bir tuğlayı çekmeyi başarmıştım.
Bu iş tahminimden çok daha kolay ve eğlenceli olacak gibi duruyordu. Ve asıl hikaye şimdi başlıyordu.
➿➿➿
Karar verdim, üçe bölüp koyacağım karakterlerin fotoğraflarını. Çünkü Bir anda bütün resimleri koyarsam bölümü çok kaplayacaktı. 🥲
Aşağıya Işık ve Ulaş için seçtiğim karakterleri bıraktım, sizce nasıllar?
Yorumlarınızı bekliyorum..🙈
Bir de, oy vermeden geçmeyin lütfen olur mu? 🙃🖤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
