Chapter 23

14K 494 153
                                    

Unreal

I swallowed softly while Selene and I are still staring at each other. Ako ay nagpipigil ng ngiti habang siya ay seryoso at hindi natitinag.

"I won't leave, Blair." She uttered again. Dahan-dahan akong tumango habang nakatitig pa rin sa kanya.

She won't leave me. No matter what. Hmm, what a nice words to hear, especially coming from her.

Tila tuluyan nang nawala ang lahat ng pag-aalala at kaba na nararamdaman ko sa aking puso at napalitan na ng pagkagaan at saya. Pero ganoon pa rin kabilis at kalakas ang tibok ng puso ko.

I hope she doesn't hear it because it would be too embarrassing on my part but I doubt she wouldn't. My heart just won't listen and it wouldn't stop that I wouldn't be shock if she is feeling and hearing my heart's thumps!

Nakumpirma ko ang hinala nang makitang unti-unting nawala ang kanyang seryosong mga mata at napalitan ng pagkatuwa o baka ay... pagkatawa. Tss.

"Your heart is beating too fast." Bulong niya na may himig ng paglalaro.

Ngumuso ako at nag-isip ng pwedeng dahilan na ipangtanggi kahit na alam kong obvious naman. My eyes glinted.

"I think it's your heart." I whispered back, slightly smirking.

She narrowed her eyes at me and a smile flashed on her red lips. "Probably. I think so too."

Halos matawa ako. Hindi ko alam kung totoo ba ang sinasabi niya o baka ay pinagbibigyan lang ako na magsinungaling.

Ngumisi na lang ako at umiwas na ng tingin para matakpan ang pamumula na nagsisimula na namang lumabas. Malalim na ang gabi at hindi naman nakabukas sa parte namin ang ilaw ng kotse kaya medyo madilim pero baka makita niya pa rin.

I took my hand from getting entangled on her and put it in my lips. I caressed my lips slightly to prevent myself from grinning widely.

Pero nagulat ako nang kuhanin niya ulit ang kamay ko at pinagsalikop ulit ito sa kanyang kamay. Then she rub her thumb gently and softly in my hand just like what she always like to do.

"Look at me." Saad niya.

Nagtaas ako ng kilay pero hindi pa rin tumingin. "Why?"

Narinig ko ang mahina niyang halakhak. "I want to see your face. Why can't you look at me?"

She slowly raise her other free hand and touch my left cheek. And then she cupped it and caressed it too. I gasped because of her move. Fuck.

Then her hand went to my nose. She run her fingers to my nostrils up to the bridge of my nose. She chuckled softly and slightly pinched the bridge of my nose.

"Your nose is really pointed, Blair." Saad niya at patuloy na pinaglaruan ang ilong ko.

I shut my eyes when I feel a little bit sleepy because of her soft touches. Halos manigas ako nang bumaba ang kanyang mga daliri papunta sa aking labi.

She touched my lower lip first, her nails are gritting into my lip. Her move automatically sends a thousand bolts of shivers to me.

I gasped and turn my head to her because I couldn't handle it anymore. Binaba niya naman agad ang kanyang kamay at naabutan ko siyang nangingisi na parang nagtagumpay sa binabalak.

"Now I got your attention again." She triumphantly smiled to me. I just darkly stares at her, still having a battle with myself because I'm currently having an urge to kiss her right now.

Kinagat ko ang labi para mapigilan ang sarili. Nagtaas siya ng kilay nang mapansing blangko lang ang mukha ko.

"Why?" She chuckled. My jaw just clamped and I tilt my head slightly, as if asking her the same question.

When Will It Be Right? (When Series #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon