tag,you're it | taegyu

2.2

..

Değişmiştim. Son zamanlarda yaşanan olaylar beni değiştirmişti belki de en çok Taehyun buna neden olmuştu bilmiyordum ama eskisi gibi olmadığım kesindi. Çok çabuk inanamıyordum, güvenimi kazanmak fazlasıyla zordu artık ve şimdi gözlerimin önünde bu manzara varken neden bu şekilde evrildiğimi daha iyi anlıyordum.

Camın arkasından izlediğimiz odada önceden olsa müdahale edeceğim şeyler yaşanıyordu ama şimdi ise kılımı kıpırdatamıyordum. Soobin daha geleli iki saat dâhi olmamasına rağmen tüm gün dayak yemiş gibi duran yüzüyle masaya yaşlanmış ondan beklemediğim bir şekilde ağlıyordu. Her ağzından bilmiyorum lafı çıktığında polisten bu sefer daha şiddetli bir tekme yiyordu ama yine de bilmiyorum demekten vazgeçmemişti. Neden insanları öldürdüğü sorusuna, kiminle iş birliği içerisinde olduğuna asla cevap vermemiş aksine papağan gibi sürekli aynı şeyleri tekrarlamıştı. Biz de bu yüzden buradaydık ya zaten. Soobin, Taehyun gelmeden hiçbir şey demeyeceğini ısrarla tekrar etmiş ve uygulamış olacak ki babam en sonunda çareyi bizi çağırmakta bulmuştu.

"Silahlar hakkında konuşmasına konuşuyor ama öldürülen insanlarla alakalı tek kelime alamadık ağzından." Babamın cümlesinden sonra kaşlarım iyice çatıldı, Soobin kendi komfor alanından fedakârlık edecek birisi değildi. Silahları çok çabuk kabul etmesine şaşırmıştım. "Ya o değilse?"

Babam alaycı bakışlarıyla bana dönerken bu sefer ilgisini çektiğim tek kişi o değildi, Taehyun da bana doğru dönmüştü ama onun yüzünde sadece hayal kırıklığı ve siniri görebiliyordum "Video var Beomgyu. Elimizde daha fazlasını getirin diyemeyeceğimiz kadar büyük bir kanıt var."

Babam Taehyun'un konuşuşundan ne kadar memnun kalsa da istemeye istemeye araya girdi "Tabii Soobin'in sizinle başka kişisel bir husumeti yoksa. Ben bu çocuğu sizden haberim olduğu için buraya aldım. Sabahtan beri tartaklanıyor burada eğer ki yanlış kişiyse başımıza bela olabilir."

Taehyun birkaç saniye duraksadı, düşünceli duruşundan Yeonjun'dan bahsetmek ve bahsetmemek arasında gidip geldiğini görüyordum ama bu yersizdi, babamın zaten muhtemelen bundan da haberi vardı "Yok bizimle bir derdi aksine Taehyun'un uzun bir süredir arkadaşı, biz de şaşkınız." Diğer ikisi hareketlenecekken aklıma gelen soruyla ikisini de durdurdum "Bu videoyu nasıl buldunuz peki? Aptal değil evinde tutmuyordur, baskın sırasında bulabildiğinizi sanmıyorum."

"Mail olarak geldi bana bu sabah." dedi derin bir nefes verirken, o kadar darlanmış duruyordu ki bunun altından da başka bir şey çıkacakmış gibi hissetmekten alıkoyamamıştım kendimi "Hesaptan bir şey bulamaz mıyız? Baksak. Kim olduğuna dair bir şeyler bulunamaz mı?"

O sırada ağzından bana şok geçirtecek kelimeler çıktı, ürpermiş ve elimde olmadan Taehyun'un bileğine tutunmuştum "Senden gelmiş."

"Ne demek benden gelmiş?!" Babam muhtemelen hesabımın çalındığını düşündüğü için sakindi ama aksine ben aklımı kaçırmak üzereydim "Baba." Bana attığı tokattan sonra ilk defa ona seslendiğimde gözlerini bana çevirmişti, tek bir pişmanlık parçası görmeye çalıştım ama bulamamıştım aksine hâlâ kendinden, yaptıklarından emin duruyordu "Bana yakın biri."

"Yemin ederim bana yakın biri. Daha önce dolabımı da açılmıştı ve şifreyi bulabileceği kadar uzun bir süre yoktu. Biliyor yani her şeyimi biliyor."