Living With Purpose (Young Mafia Series #1)

23

Chapter 23: Pag-asa

Pag-asa. Hope. Yan ang mga word na hinahanap nang mga tao. Ang pag-asa na kailangan nila sa mundong walang kasiguraduhan kung kaya mo bang mabuhay na kasama ang mga taong walang alam kundi sarili lang nila ang iniisip.

Paano ba mabuhay sa mundong 'to? Kung kahit ikaw....ay hindi mo alam kung paano mabuhay sa mundong nasasaktan ka na...at ganun na lang ang lagi mong mararamdaman.

___

"Nasa'n si J-junjun?" " Tanong ko sa mama ni Junjun. Hindi siya makasagot sa akin at tumingin lang sa ibang dereksyon. "Tita, o-kay lang naman po si Junjun di'ba?" Mahinahon kong tugon. Nanginginig ang aking boses sa pagtanong ko sa kanya nun.

"I'm sorry." Bulong ni Tita. Alam ko nasasaktan din siya, tangina! Bakit?! Bakit kailangan mangnyanyari 'to?! "I'm so sorry, Eli.. that i didn't..——" Hindi na siya nakapag salita.

Napapikit ako at hindi na nag salita din. Dinig na dinig ang hikbi na mga tao na kilala ni Junjun at lalo na ako. Napalingon ako kay Marco na ngayon umiiyak. Kumunot ang noo ko na isang babaeng dumalo sa kanya.

Umiwas ako nang tingin. Unti unting tumulo ang mga luha ko pakiramdam ko hindi ko kayang tanggapin ang ganitong pangyayari! Pakiramdam ko wala na ako makukuhang lakas!

"J-jun.." Nanginginig akong lumapit kay Junjun at hindi nakapag salita. Siya ang kaibigan ko na sobrang napaka kulit pero mabait. Isang lalaking alam ko na mabait na tao, mabait na kaibigan pero paano 'to nangnyari sa kanya?

"I'm sorry.." Bulong ko. Napalunok ako para hindi na umiyak ulit kahit ganun parin umiiyak parin ako! "I'm sorry, Jun please don't leave us.." Bulong ko sa kanya.

May dumalo sa kanya nang doctor. Kumunot ang noo ko na bigla na lang tumunog ang isang di ko kilala na gamit.

"Incubator!" Sigaw nang Doctor. "Please, Jun don't give up!" Sigaw nang Doctor.

"Doc, wala na po siya.." hindi parin tumigil ang Doctor sa ginawa niya at pinagpatuloy parin ang ginagawa niya. "Doc.." mahinahon tugon nang nurse.

"J-june 20 2014, 8:39 Pm." Tugon nang Doctor na isa. "He's dead, Lea. I'm sorry.." tugon nang Doctor.

"I'm sorry, Jun.." Tinalikuran niya si Jun at umalis na.

Wala akong ginawa nang araw na yun kundi umiyak lang. Pakiramdam ko halos lahat nang luha ko ubus na pero hindi pa pala. Pag uwi ko sa bahay umiiyak parin ako. Napatigil yun na nakakunot ang noo ni Mama na nakatingin sa akin.

"Are you okay?" Tanong niya. Hindi ako nakapagsalita dahil biglang sumingit si papa.

"Kailangan mo mag transfer, Elias." Kumunot ang noo ko sa sinabi ni papa. Bakit ako magta transfer?

"Bakit?" Takang tanong  ko. "Bakit ako magta-transfer?" Takang tanong ko.

"Gawin mo na lang anong sinabi ko." Tugon ni Papa. Tinalikuran niya ako at naglakad pero tumigil siya sa paghakbang na may tinanong ako sa kanya .

"Tungkol ba 'to kay Junjun? May alam ba kayo sa pagkamatay niya, Pa?" Tanong ko.

"Wala." Simple niyang sagot at umalis na siya sa harapan ko. Napalingon ako kay Mama ngayon na nakakunot ang noo sa akin.

Nag paalam na ako sa kanya at pumasok sa kwarto ko. Umiiyak parin ako. Eto ang unang pagkakataon na nangnyari 'to sa akin. Wala na ako makukuhang lakas kapag maulit 'to ulit. Pakiramdam ko katapusan nang mundo ko.

Nakaupo lang ako habang nakapikit ang mata. Pinipigilan ko namang umiyak. Dumilat ako nang May tumawag sa pangalan ko. Kumunot ang noo ko sa babaeng nakatayo sa harapan ko. She's familiar to me....

"Tubig," Tinanggap ko ang binigay niya na tubig sa akin. "Hi, I'm Jannelyn and you are?...."

"Elias." Sagot ko.

"Eli, for short." Ngumiti ako dahil sa sinabi niya. "Ahh, ano kase..parang diyos yung pangalan. Eh, hindi naman bagay sayo.." Sabay ikot nang mata niya.

"What do you need?" Tanong ko.

"Wala naman," Sagot niya. Umupo siya sa tabi ko. "Kilala mo si Junjun?" Tanong niya.

"Yeah. He's my friend." Sagot ko at umayos na umupo.

"Ako? Manliligaw ko siya." Kumunot ang noo ko at tinaas ang kilay ko. "Kung ayaw mo maniwala edi wag." Sabay ikot nang mata niya.

Tumango na lang ako kahit di ko alam kung totoo ang sinasabi niya. "Aalis na ako. Take care, Eli." Ang ngiting binigay niya sa akin ay matamis. 'Yong tipong magaganda ang mata kung nakangiti. Umalis na siya. Tumayo ako para bumalik sa burol.

"Elias." Napalingon ako kay Marco na tinawag niya ang pangalan ko. "We need to talk." Kumunot ang noo ko pero tumango parin ako sa kanya.

"So, it's true? Na magta transfer ka nang ibang school? Why?" Mahinahon niyang tanong.

"I don't know. Si papa ang may gusto nito—."

"So you know the truth?"

"Ha?" Nagugulahan kong tanong. Anong totoo?

"That you father and your older brother the one who killed Junjun?!" Sigaw niya.

"Anong pinagsasabi mo?!" Tumaas ang boses ko. "That's not true!"

"Yun ang totoo. Ang papa ko ang attorney nang pamilya nila Junjun. Alam nang lahat nang kuya at papa mo ang pumatay kay Junjun! Ginawa nang lahat nang papa ko para protektahan lang ang papa mo at kuya mo para hindi sila makulong!" Sigaw niya.

"No.." Umiling ako.

"Kung ayaw mo maniwala. Ask your father or your brother." Sabay talikod niya sa akin. "You're so pathetic, idiot, walang kwenta. Tinatakbhan mo ang katotohanan and your blind too!" At umalis na siya.

"YOU killed him?" Tanong ko kay kuya.

"No, I don't. Accident ang nangyari, Elias." Tugon ni kuya. "Sorry. But I'm sure  hindi ako ang nakasagasa sa kanya, Eli."

"Kung ganun sino?" Nagugulahan kong tanong.

"I don't know." Tugon ni Kuya. "Ibabalita kita sa caso. Magpahinga ka muna mukhang pagod ka." Tumango ako.

"You shouldn't trust him...He's a devil of war..." Napalingon ako sa tv na May nagsabi nun. Kumunot ang noo ko na nakita ko si Sharlene na nanonood nang tv sa sala namin.

"Anong ginawa mo dito?" Tanong ko.

"Oh, Kuya! Napadaan lang! Sasama pala ako sayo! Hindi ba huli na ngayon ko Junjun?!" Sigaw niya kahit nasa likod niya lang naman ako.

"Naririnig kita. Wag kang sumigaw " Tugon ko. Humarap siya sa akin. "Sasama ka? Bakit nagkakilala mo na ba si Junjun?" Nagugulahan kong tanong.

Tumango siya. "Oo, tinulungan niya ako doon sa pagbugbog nang mga gangster. Binu-bully kase ako..."

"Ano?" Hindi naman makikipag suntukan si Junjun ha?

"At saka ang galing niya kuya! Para siyang mafia yung napapanood ko sa TV5!" Sigaw niya. Mas kumunot ang noo ko sa sinabi niya

______________________________________________________________________________

:)