Living With Purpose (Young Mafia Series #1)

26

Chapter 26: Behind The Truth

"Kung ganun..hindi ka totoong patay?"

Tumawa si Jannelyn sa akin. Sinamaan ko siya nang tingin at nilipat ang tingin kay Marco at Junjun na nakangiti sa akin. Tumango si Junjun.

"Plano ang lahat. Hindi ko alam na madadamay ang Kuya mo at papa mo sa aksidente. Si Jannelyn kaibigan ko siya humingi ako nang tulong sa kanya para malaman nang lahat na patay na ako. Which is not true. I'm sorry, Elias kung ngayon lang ako nagpakita sayo." Tugon niya.

Tumango lang ako. "Si Marco kailan niya nalaman na buhay ka?" Tanong ko.

"Actually kanina lang." Tumango din ako. "I'm sorry kung hindi ko pwedeng sabihin sayo kung bakit ko ginawa yun. It's just.. important. Pero malalaman mo din kung bakit sa tamang panahon." Tumango parin ako. "Elias" Tawag niya sa akin.

Umangat ang mata ko para tingnan siya. "Ano?" Tanong ko.

"Are you okay?" Tanong niya. Di ako sumagot. "I hope you forgive sa ginawa ko." Sabi niya.

"Wala kang kasalanan. By the way kung ganun anong gagawin mo?" Tanong ko.

"Mag aaral na ako." Tugon niya. "Balita ko classmate daw kita."

May gumuhit na ngiti sa labi ko." Sigurado ka?" Tanong ko. Tumango siya. "Wow. Kung ganun pwede tayong mag party?" Tanong ko.

Na bigla na lang ako tumayo si Jannelyn sa tabi ni Marco at nag palakpaka. "Invited ako ha? Isasama ko sila Josh, Vincent at Kyle. Mas maganda kapag sama na din ang Kuya mo, Eli!" Sigaw niya. Tumango lang ako dahil sa mga ngiti niya ngayon. "Ayan, ngumiti ka lang." Tugon niya at bigla na lang umalis.

Napatulala ako sa sinabi niya. I clear my throat. Umiwas nang tingin sa mga titig nila Marco sa akin na may malagkita na tingin. Kumunot ang noo ko na magbulungan ang dalawa na parang nakakatawa ang pinag usapan nila.

"Kayo na?" Biglang tanong ni Junjun sa akin. Umiling agad ako. "Pero nililigawan mo siya hindi ba?" Tumango ako. "Wow. That's not Elias." Tugon niya. Tumawa si Marco at uminom nang tubig na nasa harapan niya. Sinamaan ko sila nang tingin dalawa.

"Tsk." Malamig kong tugon. "Sigurado akong nakakain ka na, Jun kaya wag ka nang kumain." Sabi ko.

Umirap siya.m at tumayo. "Huhuhu" Sabay iyak niya parang bata. "Nasaan na kaya si Elias? Elias? Elias?" At tuluyan na umalis sila dalawa sa harapan ko.

Mga gago 'to.

                       * * * *

"Kailangan ko nang tulong mo, Wer" Tugon ni Junjun kay Wer.

Kumunot ang noo ni Wer at nilingun si Junjun na nakatayo sa harapan niya. Nakataas ang kilay nito na parang naghihintay sa sasabihin niya.

"So, sinasabi mo gusto mong patayin kita? At bakit ko gagawin yun? Makukulong lang ako." Sabay irap ni Wer.

"Kailangan kong magtago. Kapag patuloy nilang nalaman na buhay ako manganganib ang mga kaibigan ko." Tugon ni Junjun.

"Basta ayaw ko. Maghanap ka nang tutulong sayo." Tumayo si Wer at tinalikuran si Junjun na nakatingin sa likod niya. Bumuntong hininga na lang si Junjun at wala nang magawa.

Isang kotse na pinagmamay ari ni Daniel ang malapit na sa isang lalaki na masagasaan niya sana. Pero may nauna sa kanya na isang kotse na hindi gaano ka ganda ang kotse na parang luma na 'to at bigla na lang nawala sa isang binatang lalaki at ang kotse kung saan nakasakay si Daniel at si Mr. Fedelin na Ama ni Daniel.

Minulat ni Daniel ang mata niya at tumingin sa harapan kung may tao ba doon sa harapan nang kotse niya. Lumabas siya sa kotse niya at ang kanyang Ama din. Nagulat siya sa nakita niya. Si Mr. Fedelin ay dinaluhan agad si ang binatang lalaki para kung malaman ba 'to na buhay parin o hindi na.

"Tumawag ka nang 991 Daniel!" Sigaw ni Mr. Fedelin. Hindi agad naka-galaw si Daniel. Sinigawan ulit siya nang kanyang papa at doon na siya nakagalaw para tumawag nang Ambulance.

Pero alam niya hindi siya ang nakasagasa sa lalaki. Lumapit siya at tinanong kong kumusta ang lalaki.

"No. But he's dying.." sagot nang papa niya. Tinitingnan niya ang mukha nito at laki na lang nang gulat niya na ang nakita si Junjun ang lalaking yun.

"Junjun?" Napatingin ang papa niya sa kanya. Magtatanong pa sana pero dumating na ang ambulansya para kunin si Junjun.

__

"Kung ganun magtatago ka muna?" Tanong ni Wer sa kanya. Tumango si Junjun. "Bakit mo ba ginagawa 'to?"

"Para protektahan siya." Kumunot ang noo ni Wer at hindi na lang nag salita. "Hayaan mong tulungan kita. Pwede mo naman maging secretary ako di'ba?" Tanong ni Junjun sa kanya.

"At para saan?" Tanong ni Wer.

"Gusto kitang tulungan din. Alam ko tinulungan mo ako dahil gusto mo din siyang protektahan."

"Ano bang pinagsasabi mo?"

"Si Elias. Gusto mo siya protektahan di'ba? Tanong ni Junjun. Nagkibit balikat na lang si Wer sa kanya at binigyan siya nang credit card at susi.

"Malapit lang sa Campo ang bahay na titirahan mo. Yung pamilya mo okay lang naman sila. Ako na ang bahala sa Marco." Tinalikuran ni Wer si Junjun.

"Daluhan mo din si Elias. Sa tingin ko kailangan niya din nang tulong." Tugon niya.

"Kasalanan mo 'to at plano mo to. Ikaw dapat ang humahanap nang paraan para di siya masaktan." Imikot ang mata ni Jannelyn.

"Babalik din ako. Babalik din ako bilang si Junjun na kaibigan niya."

"At kailan naman yun?" Tanong ni Jannelyn.  Nagkibit balikat si Junjun. Umirap si Wer at tuluyan nang umalis sa harap ni Junjun.

Jannelyn is Wer

.

The Flower of Mafia Series

                       * * * *

"Bakit? Hmmm?! Bakit nga?! Ang sabi mo gusto mo ako? Kung ganun anong nagustuhan mo sa akin?" Tanong ni Jannelyn sa akin.

"Jan, your drunk okay? Let's go." Sabay hila ko sa kanya. Na bigla ako nang kaya niya akong hinila ibalik sa kanya. Halos maamoy ko na ang hininga niya dahil ang lapit nang mukha namin sa isa't isa! "J-jannelyn...." Banta ko sa kanya.

"Ang sabi ko naman sayo pigilan mo ang nararamdaman mo sa akin." Tugon niya.

"Alam ko. Dahil ba 'to kay Marco?" Takang tanong ko.

Umiling siya. "Ayaw ko lang masaktan ka. Sorry." Tuluyan na siyang na tulog.

____________________________________________________________________________

:)