ព្រឹកថ្ងៃថ្មី ថ្ងៃនេះtaehyungត្រឡប់មកធ្វេីការជាធម្មតាដូចសព្វមួយដងចំណែកឯjungkookដែលគ្មានអ្វីធ្វេីនោះក៏អង្គុយសម្លឹងមេីលមុខរបស់taehyungភ្លឹកៗទេីបដាច់ចិត្តនិយាយ
«taeហា៎ មកអោយបងជួយ»jungkookដែលអង្គុយសម្លឹងប្រពន្ធនោះក៏ហាស្តីឡេីងទាំងចិត្តចង់ជួយជាខ្លាំង
«ចង់ជួយហេ៎..?»
«ត្រូវហេីយ»
«បេីចង់ជួយនៅជួយធ្វេីកន្លែងនិងហេីយមិនបាច់មកអង្គុយជិតអូនរួចក៏អោយអូនអង្គុយលេីភ្លៅបងទេ»taehyungនិយាយទៅកាន់jungkookដែលអង្គុយលេីសាឡុងនៅរៀងឆ្ងាយពីគេល្មមគួរសម
«aww អូនមិនពេញចិត្តរឺ..??»jungkookសួរទាំងខកចិត្ត រឺមួយមិនពេញចិត្តដែលនាយធ្វេីបែបនេះ
«ចុះអូនដែលថាមិនពេញចិត្តទេ លោកប្តី»
«មិនបានថាទេ តែពេលនេះក៏មិនចង់ធ្វេីដូចមុនមានន័យថាមិនពេញចិត្តបែបនិងហេីយ»jungkookធ្វេីជាឪនមុខចុះប្រៀបដូចជាង៉ក់ងរនិងtaehyung
«ហ៊េីយនេះចេះង៉ក់ងរទៅកេីតដែលចឹងក៏បានឆាប់មកអូនអង្គុយលេីភ្លៅបងដូចមុនក៏បាន»taehyungអស់ជម្រេីសហេីយបេីលេងសុទ្ធតែខឹងង៉ក់ងរជាមួយនិងគេបែបនេះនោះ
«បេីបែបនេះតាំងពីដំបូងប្រហែលជា បងបានជួយមេីលឯកសាររបស់អូនបាន100ច្បាប់ទៅហេីយ»នាយដេីរមកជិតtaehyungបណ្តេីរក៏រអ៊ូបណ្តេីរ
«ឆ្កួត បានហេីយលឿនៗមកអូនប្រញាប់ធ្វេីការណាjung»ដោយសារតែឃេីញថាប្តីកំពុងអួសក្រឡាក៏តឿនបន្ថែម។បន្ទាប់ពីនោះគ្មានអ្វីច្រេីនក្រៅពីអង្គុយលេីគ្នារួចក៏ធ្វេីការនេះអែង
ក្រាក....!
«tae..!នេះ...!»អ្នកដែលបេីកទ្វារចូលមកមុននេះក៏ភាំងជាមួយនិងភាពផ្អែមល្ហែមរបស់ប្តីប្រពន្ធមួយគូរនេះព្រោះវាដូចជាលេីសលុបពេកទៅហេីយដែលគ្រាន់តែអង្គុយមេីលឯកសារសោះក៏ឆ្លៀតពេលស្វីតទៅកេីតដែល
«kangjung..\បងប្រុស»ប្តីប្រពន្ធមួយគូរដែលផ្អែមល្ហែមមុននេះក៏និយាយទាំងភ្ញាក់ផ្អេីល
«មែនហេីយ នេះតេីអ្នកទាំងពីរ..?»kangjungចូលមកអង្គុយនៅខាងក្នុងលេីសាឡុងក្នុងបន្ទប់ធ្វេីការរបស់taehyung
«បងប្រហែលមិនទាន់ដឹងទេថាtaehyungជាប្រពន្ធខ្ញុំ»jungkookនិយាយរួចក៏ឪបរឹតចង្កេះtaehyungនៅចំពោះមុខkangjung
«នេះអ្នកទាំងស្គាល់គ្នារឺ..?»
«ត្រូវហេីយស្គាល់ច្បាស់ទៀតផង មែនទេjungkook»kangjungតបទៅវិញទាំងសម្លឹងមេីលមុខjungkookមិនដាក់ភ្នែកមេីលទៅទំនាក់ទំនងបងប្អូនរបស់ពួកគេដូចជាកំពុងមានអ្វីមកកែប្រែហេីយ
«ត្រូវហេីយព្រោះគាត់ជាបងប្រុសជីដូនមួយរបស់បង»
«ហៃយ៉ា អូនថាពិភពលោកមួយនេះពិតជាតូចចង្អៀតពិតមែនហេីយត្រូវទេ»taehyungនិយាយទាំងញញឹម
«ត្រូវហេីយតូចណាស់»kangjung
«និយាយចឹងលោកមកមានការអីហេ៎»taehyung
«គឺមកព្រោះនឹកtaehyungនោះអី តែនឹកស្មានមិនដល់សោះហេីយគឺមកចំពេលដែលtaehyungកំពុងតែផ្អែមល្ហែមជាមួយនិងអតីតប្តីបែបនេះសោះ»kangjungនិយាយសង្កត់ត្រូវពាក្យថាអតីតប្តីធ្វេីអោយjungkookស្តាប់ហេីយមានអារម្មណ៍ថាក្តៅឆេវតែម្តងហេីយ
«ខ្ញុំគិតថា បងពិតជាគ្មានសីលធម៌ពិតមែនហេតុអីក៏មកនឹកប្រពន្ធគេបែបនេះនោះ»jungkook
«គ្រាន់តែជាអតីតវានិងមិនអីទេមែនទេ»មិនអោយចាញ់គ្នាទេគឺមានតែពាក្យឌឺដងគ្នាមិនព្រមចាញ់គ្នាសោះ
«នេះ..!»
«បានហេីយjung..!»បន្ទាប់ពីនិយាយរួចនាមជាប្រពន្ធក៏ប្រញាប់ងេីបខ្លួនចេញពីលេីភ្លៅប្តីរួចក៏មកអង្គុយនៅក្បែរkangjungវិញ
«tae..ហេតុអីងេីបចេញ»
«គឺអូនគ្រាន់តែចង់មានរាក់ទាក់បងប្រុស តែនិយាយចឹងលោកមកដល់វិញយូរឺនៅ»taehyungបន្ទាប់ពីនិយាយជាមួយនិងjungkookរូចក៏ងៀកមកនិយាយជាមួយkangjungទាំងញញឹមស្រស់តាមទម្លាប់របស់គេនេះអែង
«មកប្រហែលជា3ថ្ងៃហេីយ»
«មកយូរហេីយ មិនគិតទៅរកផ្ទះសម្បែងទេរឺបងប្រុស»jungkookមិននៅស្ងៀមក៏មកអង្គុយជិតគៀកកេីយជាមួយនិងtaehyungជាថ្មីម្តងទៀត
«គឺចង់មកជួបមុខtaehyungមុន គិតតែអែងទៅហេតុអីមកទីនេះចង់នៅចង់តោងទាមគេដល់ពេលណាទៀត មិនគិតចង់អោយគេរកអ្នកផ្សេងដែលល្អជាងអែង សង្ហារជាងអែងទេរឺ»សម្តីនិយាយលេងបង្លំមែនរបស់kangjungដែលនិយាយចេញទៅនោះធ្វេីអោយtaehyungចម្លែកចិត្តមិនស្ទេីរទេ នេះនឹកស្មានមិនដល់ថាលេីលោកនេះមានមនុស្សពូកែឌឺលេីសjungkookទៅទៀតណ៎
«ហេតុអីខ្ញុំត្រូវអោយ ប្រពន្ធរបស់ខ្ញុំទៅរកអ្នកផ្សេងនោះ..?»
«ក៏..!» ទីង ទីង ទីងkangjungនិយាយមិនទាន់ចប់ផងសំឡេងទូរសព្ទ័លេីតុរបស់taehyungក៏រោទ៍ឡេីងទេីបគេប្រញាប់ប្រញាល់ទៅលេីកជាបន្ទាន់
«taehyungហា៎..!មកបន្ទប់ធ្វេីការរបស់ប៉ាបន្តិចមកកូន»នោះគឺលោកkimនេះអែងគាត់ប្រហែលជាប្រញាប់ការងារហេីយទេីបហៅtaehyungទៅជួបបែបនេះ
«បាទប៉ា..!»ទីត ទីតទូរសព្ទ័ត្រូវបានផ្តាច់
«jungបងនៅនិយាយលេងជាមួយនិងបងប្រុសបងសិនទៅអូនទៅជួបប៉ាបន្តិចណា»
«អឹម..!ប្រញាប់មកវិញណាប្តីនឹក»
«ឡប់សតិ»នៅឆ្លៀតជេរប្តីបានមួយម៉ាត់សិនទៅប្រញាប់ទៅជួបប៉ារបស់គេ
«មេីលទៅអែងមុខក្រាស់ណាស់»taehyungទៅមិនទាន់ផុតផងសង្គ្រាមពាក្យសម្តីក៏ចាប់ផ្តេីមមានឡេីងរវាងបងប្អូនជីដូនមួយភ្លាមៗតែម្តង
«មុខក្រាស់មិនដល់បងទេ ដែលដឹងថាគេមានប្តីហេីយក៏នៅតែចង់បានគេទៀត»មិនអោយចាញ់ទេីបនាយប្រញាប់តបទៅវិញ
«ប្តីបែបណាទៅ អែងគ្រាន់តែជាអតីតបេីថាថែគេមិនបានទេក៏ប្រញាប់ដោះលែងគេវិញទៅណាអាប្អូន ដឹងទេថាវាស្ទះអ្នកក្រោយ ដូចជាយេីងនេះណានៅចាំទទួល»kangjung
«បងកំពុងចង់ធ្វេីជាសត្រូវបេះដូងជាមួយខ្ញុំហេីយ lee kangjung»
«យេីងមិនចង់ធ្វេីជាសត្រូវបេះដូងជាមួយនិងអែងទេ តែបេីអែងនៅតែបែបនេះទៀតយេីងក៏ព្រមប្រកាសសង្គ្រាមជាមួយអែងនៅពេលនេះតែម្តងហេីយអាប្អូនប្រុស»
«ចឹងខ្ញុំនិងចាំមេីលថាបងយកtaehyungចេញពីខ្ញុំបានរឺអត់»jungkookងេីបឈរបន្តិចរួចក៏និយាយទាំងមានភាពជឿជាក់
«បានមិនបានចាំតែមេីលទៅ របស់មានបទពិសោធន៍បែបនេះត្រូវតែយកអោយបាន ត្រគៀកសាយ គូ*ធំគួរអោយចង់..!»kangjungក៏ងេីបឈរដូចគ្នា ហេីយពេលនេះពួកគេក៏កំពុងតែឈរនៅទល់មុខគ្នា ហេីយនេះក៏ជាលេីកដំបូងហេីយដែលkangjungចង់ឈ្នះចាញ់ជាមួយនិងjungkookហេីយក៏ប្រេីពាក្យសម្តីមិនគួរនិយាយចេញមក
«នេះបង »jungkookចាប់ក្របួចករអាវរបស់kangjungរួចក៏
ឌឹប ឌឹប..!jungkookទ្រាំស្តាប់ជាមួយនិងសម្តីរបស់kangjungមិនបានក៏ដាល់នាយពីរដៃលេងកំសានអារម្មណ៍
«ឆឺស ក្មេងដូចអែងមិនអាចឈ្នះយេីងទេ យេីងនិងយកគេមកធ្វេីជារបស់យេីង»
«សម្តីបានបែបនេះ នេះយកទៅ យកទៅ ឌឹបៗៗៗ»ច្រេីនដៃបន្ទាប់ទៀតធ្វេីអោយផ្ទៃមុខរបស់kangjungត្រូវបានបែកឈាមព្រោះកម្លាំងដៃរបស់jungkookមិនតិចឯណា
«អែងគិតថាយេីងអោយអែងវៃយេីង ទទេៗរឺ ឌឹប ឌឹប..!មិនបង្អង់យូរkangjungក៏ដាល់jungkookវិញដូចគ្នាវៃគ្នាចុះឡេីងតដៃចុះឡេីងមុខរបស់ពួកគេទាំងពីរពោលពេញទៅឈាមពេញនិងតែម្តង
«ធ្វេីស្អីនិង នែឈប់ទៅឈប់»taehyungចូលមកដល់ក៏ឃេីញថាjungkookកំពុងតែទ្រោបខ្លួននៅលេីkangjungហេីយដាល់អ្នកដែលនៅខាងក្រោមទ្រូងរបស់នាយមិនដកដៃ
«នេះនែក ឌឹបៗៗៗ..!»
«ឈប់ទៅ ឈប់ភ្លាម ប្រាប់អោយឈប់Jeon jungkookឈប់ភ្លាម»taehyungដោយអត់ទ្រាំមិនបានក៏ប្រេីកម្លាំងដែលខ្លួនមានទៅរុញច្រានjungkookអោយដួលទៅក្រោយចេញពីkangjungបេីនៅតែបែបនេះទៀតkangjungប្រាកដជាស្លាប់ដោយសារស្នាដៃរបស់jungkookមិនខានទេ
«tae..!នេះអូន»
«អូនវាយ៉ាងមិច បងធ្វេីស្អីមានដឹងខ្លួនទេហេតុអីក៏វៃគាត់បែបនេះក្រែងជាបងប្អូននិងគ្នានោះអី»taehyungជួយលេីកkangjungអោយក្រោកឈរដោយជួុយគ្រានាយតិចៗមកអង្គុយលេីសាឡុងមុននេះរួចក៏ស្រែកកំហកអោយjungkookធ្វេីដូចjungkookជាអ្នកខុសទាំងស្រុងយ៉ាងចឹង
«បេីមិនមែន មកពីគាត់និយាយអាក្រក់ពីអូនបងក៏មិនវៃគាត់ដែល»
«ទេយេីងមិនបាននិយាយអែងកម្រោលចូលដោយខ្លួនអែងទេ»kangjungប្រញាប់ប្រកែកជាមួយនិងពាក្យចោទប្រកាន់របស់jungkook
«បានហេីយ នេះបងនៅទម្លាក់កំហុសអោយគាត់ទៀតរឺទាំងដែលបងវៃគាត់ឡេីងចង់ស្លាប់រស់ទៅហេីយ ហេតុអីអីក៏បងចូលចិត្តយកកំហឹងមកដាក់នៅនិងមុខបែបនេះហាស jeon jungkookឆាប់សុំទោសគាត់ភ្លាមទៅ»taehyungនៅតែបន្តស្រែកអោយjungkookខ្លាំងៗដោយមិនសួរនាំមួយម៉ាត់ថានាយឈឺរឺអត់ព្រោះបេីតាមមេីលមុខមេីលមាត់ក៏ត្រូវខ្លាំងណាស់ដែលមិនចាញ់kangjungទេតែដែលtaeកាន់ជេីងkangjungព្រោះគេដឹងច្បាស់ថាចរឹកjingkookបែបណា។ណាមួយមកមុននេះក៏ឃេីញថាjungkookទ្រោបពីលេីkangjungឡេីងច្បាស់ៗពេញភ្នែកតែម្តង
«បងមិនសុំទោសទេ បងមិនបានខុស»
«មិនខុសយ៉ាងមិច បងវៃគាត់ទាំងដែលគាត់ជាបងប្រុសបងណា..!»
«បានហេីយtaeខ្ញុំមិនអីទេ»
«មិនបានទេ មេីលចុះលោកប្រហែលឈឺណាស់ហេីយចាំខ្ញុំលាងរបួសអោយលោក ហេីយjungkookបងអាក្រក់ណាស់មិចក៏ទៅវាយគាត់ពេលនេះបងត្រូវតែសុំទោសគាត់»
«មែនហេីយបងវាអាក្រក់ បងខុសដែលវៃគាត់បងឆេវឆាវបងអ្នកខុសគ្រប់យ៉ាងគឺមកពីបង»
«ត្រូវហេីយបេីដឹងហេីយក៏ប្រញាប់សុំទោសគាត់ទៅ»
«ទេបងមិនសុំទោសមនុស្សដូចវា»នេះជាលេីដំបូងដែលjungkookប្រេីពាក្យថា<វា>ជាមួយនិងkangjungរួចក៏ដេីរចេញទៅទាំងអន់ចិត្តជាមួយនិងtaehyungជាខ្លាំងហេតុអីគេមិនសួរនាំនាយសិនហេតុអីក៏មកបន្ទោសនាយតែម្ខាងទៅវិញ ហេតុអីនាយក៏ឈឺសឹងស្លាប់ទៅហេីយមិនចាញ់kangjungប៉ុន្មានទេ ហេតុអីក៏មិនសួរនាំហេីយក៏មិនបារម្ភពីនាយ បែជាទៅបារម្ភពីlee kangjungដែលមានឋានៈជាបងថ្លៃទៅវិញ ហេតុអីៗ
«jungkook ឈប់ភ្លាមjeon jungkookហ៊េីយ ចរឹកបែបនេះហេីយនៅទៅចោទអ្នកដទៃថាគេខុសទៀត»taehyungក្រវីក្បាលហួសចិត្តរួចក៏ងៀកមកសម្លឹងមេីលមុខkangjungវិញ
«លោកមិនអីទេមែនទេ»
«ខ្ញុំមិនអីទេ អរគុណណាស់ដែលបារម្ភ»
«បាទ..ខ្ញុំសុំទោសជំនួសjungkookផងណា»
«មិនអីទេ taehyungប្រញាប់ទៅតាមគេទៅគេឆេវឆាវណាស់ ពេលនេះកំពុងតែខឹងទៀតហេីយតាមមេីលទៅ»kangjungនិយាយធ្វេីដូចជាដឹងចិត្តរបស់jungkookហេីយក៏ដេញអោយtaehyungទៅរកតែក្នុងចិត្តមិនចង់នោះទេ
«បណ្តោយគេសិនទៅមនុស្សឆេវឆាវបែបនេះនិយាយពេលនេះក៏មានតែឈ្លោះនិងអែង មកខ្ញុំលាងរបួសអោយណា»
«បាទ អរគុណtaehyungណាស់ដែលយកចិត្តទុកដាក់»
«មកខ្ញុំលាងរបួសអោយ»taehyungបន្ទាប់ពីដេីរទៅយកប្រអប់ថ្នាំរួចក៏មកវិញហេីយក៏លាងរបួសអោយkangjungតិចៗរហូតដល់រួចរាល់ទេីបត្រឡប់មកធ្វេីការងាររបស់ខ្លួនវិញចំណែកkangjungក៏ត្រឡប់ទៅសណ្ឋាគារដែលជាកន្លែងនាយស្នាក់នៅវិញដោយមិនចង់នៅរញ៉េរញ៉ៃច្រេីនយ៉ាងណាពួកគេពេលនេះក៏កំពុងតែឈ្លោះគ្នាហេីយណាមួយបានtaehyungបារម្តនិងនៅខាងនាយព្រមទាំងជឿជាក់នាយជាងjungkookទៀតតែប៉ុណ្នឹងក៏អស់ចិត្តទៅហេីយ
To be continue...!
