#ថ្ងៃដដែល
ពេលយប់ឈានចូលមកដល់អ្នកគ្រប់គ្នាដែលនៅក្នុងផ្ទះត្រកូលkimបានគេងលង់លក់អស់ទៅហេីយនៅឡេីយតែកូនបង្កេីតនិងកូនប្រសាររបស់អ្នកផ្ទះនេះកំពុងតែបង្កាត់ភ្លេីងស្នេហ៍តាមការសន្យារបស់អ្នកជាប្រពន្ធ
«អឺស..!លឿនជាងនេះបានទេលោកប្តី»taehyungបង្ហេីបសំឡេងដ៏សែនសុខស្រួលរបស់ខ្លួនចេញមករួចក៏សូមអោយប្តីបន្ថែមល្បឿនអោយលឿនជាងនេះបន្តិច
«អឺស..អាស...ស្រួលណាស់ប្រពន្ធសម្លាញ់»អ្នកជាប្តីក៏មិនខុសពីប្រពន្ធប៉ុន្មានដែលសំឡេងនៃភាពសុខស្រួលបន្លឺឡេីងឥតឈប់ឈរហូតដល់ទាបភ្លឺទេីបពួកគេព្រមឈប់
#ព្រឹកថ្ងៃថ្មី
អ្នកនៅក្នុងផ្ទះទាំងអស់ចាប់ផ្តេីមញាប់ដៃជេីងធ្វេីការខុសពីប្តីប្រពន្ធមួយគូរដែលកំពុងតែគេងឪបធ្វេីធ្វេីព្រងេីយទៅវិញ។មិនយូរប៉ុន្មានរាងកាយតូចច្រឡឹងក៏រេីលបម្រះឡេីង
«Jung..!ហា៎ងេីបទៅអូនធ្ងន់ណាស់»ងេីបបេីកភ្នែកឡេីងក៏មានអារម្មណ៍ថាធ្ងន់ខ្លួនតែតែរាងកាយមាំមួនរបស់ប្តីកំពុងតែគេងពីលេីខ្លួនសោះ
«ហឺស..បងអស់កម្លាំងណាស់tae»
«អស់កម្លាំងក៏អស់ទៅសំខាន់ងេីបទៅអូនធ្ងន់ណាស់»taehyungប្រេីកម្លាំងដែលខ្លួនទៅសល់រុញjungkookអោយខិតចេញតែមេីលទៅដូចជាគ្មានបានផលប្រយោជន៍អីទល់តែសោះហេីយព្រោះតែរាងកាយរបស់ប្តីធំជាងគេគុណនិងពីរឯណោះ
«tae..!»
«ងេីបភ្លាមទៅ បេីដឹងថាអស់កម្លាំងបែបនេះលេីកក្រោយកុំខំពេក»taehyung
«បេីមិនខំពេលណាទេីបបានកូនទៅ»
«មនុស្សឆ្កួត..ងេីបទៅធ្ងន់សឹងស្លាប់ទៅហេីយ»
«okokងេីបហេីយចេះមករអ៊ូទៅកេីត»
«មិនអោយរអ៊ូយ៉ាងមិចបេីលេងសុទ្ធតែដេកពីលេីបែបនេះសឹងតែសំប៉ែតមនុស្សទៅហេីយ»
«បងឈប់ប្រកែកនិងអូនហេីយ តោះទៅងូតទឹក»មែនហេីយនៅប្រកែកធ្វេីអីបេីគង់តែប្រកែកមិនឈ្នះដដែលយ៉ាងណាប្រពន្ធរបស់នាយត្រូវតែឈ្នះស្រាប់ហេីយ។
បន្ទាប់ពីងូតទឹករួចក៏ធ្វេីដំណេីរចម្ការរួមគ្នា។
#ចម្ការ
«មកហេីយហេ៎..!»សំឡេងមនុស្សចំណាស់ម្នាក់វាចាឡេីងធ្វេីអោយដំណេីរមួយៗរបស់taehyungនិងjungkookក៏ត្រូវផ្អាក
«អ្នកម៉ាក់..!»អ្នកទាំងពីរបន្លឺឡេីងព្រមគ្នាជាមួយនិងវត្តមានរបស់គាត់
«ត្រូវហេីយគឺម៉ាក់យ៉ាងមិចភ្ញាក់ផ្អេីល រឺ..?»គិតចេញរឺអត់ថាអ្នកណាគេ មែនហេីយស្ត្រីនោះគ្មាននរណាក្រៅពីម្តាយបង្កេីតរបស់jeon jungkookនោះទេ
«ជម្រាបសួរបាទ..!»taehyungចាប់ផ្តេីមធ្វេីចរិករឹតពាគួរអោយស្ងេីចសរសេីរចំពោះម្តាយក្មេកអាចថាជាអតីតក៏បានព្រោះលោកស្រីjeonមិនទាន់ដឹងទេថាអ្នកទាំងពីរបានចុះអុីតាសុីវិលម្តងទៀត
«មិនបាច់ធ្វេីដូចជាកូនអ្នកមានថ្លៃថ្នូរអ្វីទេ យេីងធុញ»មេីលសម្តីចុះគ្រាន់តែប៉ុណ្នឹងក៏ដឹងថាគាត់មិនចូលចិត្តtaehyungបាត់ទៅហេីយ
«ម៉ាក់..ម៉ាក់មកមានការអី»jungkookកាត់សម្តីរួចមកឈរអោយកាន់តែគៀកជាមួយនិងtaehyungរួចក៏កាន់ដៃគេដេីម្បីកុំអោយភ័យព្រោះបេីតាមមេីលទឹកមុខភ័យឡេីងស្លេកអស់ទៅហេីយចំណែកឯដៃដែលនាយកំពុងតែកាន់នេះក៏ចាប់ផ្តេីមប្រែជាត្រជាក់ហួសប្រមាណ
«មកមេីលកូនជេីងល្អដូចជាអែងនោះអី»លោកស្រីjeonមិននិយាយតែមាត់ទេតែភ្នែកវិញសម្លឹងtaehyungបែបពេបជ្រាយតែម្តង
«ខ្ញុំមិនអីទេ ម៉ាក់កុំបារម្ភអី»
«អែងមិនអី..?តែអែងមានគិតដល់ម្តាយអែងរឺអត់jeon jungkookអែងចង់អោយយេីងប្រេះទ្រូងស្លាប់ដោយសារតែអែង រឺយ៉ាងមិច..?»លោកស្រីjeonនិយាយទាំងមួលម៉ៅមិនមែនជារឿងងាយស្រួលទេទម្រាំតែរកjungkookឃេីញនោះហេីយកាលដែលរកឃេីញក៏ព្រោះតែមានអ្នកប្រាប់ដូចគ្នាម្នាក់នោះគឺ.lee kangjungនេះអែងព្រោះតែមាននេះនាយពិតជាចង់កំចាត់jungkookចេញពីផ្លូវរវាងនាយនិងtaehyungណាស់ទេីបនឹកឃេីញដល់វិធីនេះ
«ចង់អោយខ្ញុំគិតពីម៉ាក់ ចុះម៉ាក់មានគិតពីខ្ញុំខ្លះទេ»jungkookសួរបកទៅវិញទាំងកំហឹងនៅក្នុងខ្លួនគ្រប់ពេលគាត់តែងតែបែបនេះពេលនេះនាយធំហេីយហេតុអីគ្រាន់តែរឿងគូរស្រករសោះក៏ត្រូវអ្នកជាម្តាយមកចាត់ចែងអោយដែលនោះ
«មកពីម៉ាក់គិតពីអែងទេីបម៉ាក់មករកអែងនោះអី»
«គិត..?ម៉ាក់គិតពីខ្លួនអែងទៅវិញទេ ម៉ាក់ទៅវិញទៅខ្ញុំដឹងពីបំណងម៉ាក់ច្បាស់ណាស់»
«ម៉ាក់មិន...!»
«តោះtaehyung»jungkookមិនខ្វល់ច្រេីនក៏ចាប់ទាញដៃtaehyungចេញទៅបាត់
«នេះអែង ហ៊េីយមកពីអាក្មេងចង្រៃនោះទេីបកូនយេីងទៅជាបែបនេះអែងជាក្មេងនាំភ្លេីងពិតមែនKim taehyung»លោកស្រីjeonធ្វេីអ្វីមិនបានក្រៅពីឈរសម្លឹងមេីលផែនខ្នងរបស់កូនប្រុសដែលបានដេីរចេញទៅ
«អ្នកម៉ាក់..!»
«yuri..!»មែនហេីយyuriក៏បានដែលតែមុននេះនាងរវល់តែនិយាយទូរសព្ទ័ជាមួយនិងប្រុសកំណាន់របស់នាងទេីបបណ្តោយអោយលោកស្រីjeonមកឈរ ជជេរជាមួយនិងjungkookតែម្នាក់អែង
«អររ កូនមកល្អហេីយយេីងទៅវិញសិនទៅពេលនេះjungkookមិនដឹងថាវានោះពង្វក់យ៉ាងមិចខ្លះទេចាំស្អែកចាំមកទៀត»
«ចា៎ សុំទោសផងដែលកូនមិនបានជួយនិយាយព្រោះតែមុននេះអ្នកម៉ាក់គាត់ខលមកព្រោះតែបារម្ភចា៎ ទេីបខលសួរ ព្រមទាំងផ្តាំអោយកូនជួយមេីលថែអ្នកម៉ាក់ទៀតផង»yuriនិយាយកុហកទាំងមិនសូវជាសមប៉ុន្មានទេតែលោកស្រីjeonឯណេះវិញជឿឡេីងស្លុងទៅហេីយ
«ហៃយ៉ាមិនអីទេកូន យ៉ាងណាម៉ាក់ក៏អរគុណកូនណាស់ទៅហេីយដែលខំចំណាយពេលមកជាមួយម៉ាក់»
«មិនអីទេម៉ាក់ កូនរីករាយនិងជួយព្រោះកូនក៏នឹកjungkookណាស់ដែលខានឃេីញមុខយូរមកហេីយ»yuriពោលឡេីងដោយលេងទឹកមុខយ៉ាងកំសត់
«កុំធ្វេីមុខបែបនេះអី...មិនយូរទេកូនបានធ្វេីជាកូនប្រសារម៉ាក់ពេញសិទ្ធហេីយ ហេីយក៏បានjungkookមកធ្វេីជាស្វាមីដែរណា ជឿលេីម៉ាក់ណាទៅyuriម៉ាក់មិនអោយអាក្មេងសម្រែនោះចូលមកជីវិតjungkookម្តងទៀតទេ»
«ចា៎អ្នកម៉ាក់ ចឹងតោះយេីងទៅរកកន្លែងស្នាក់នៅសិនទៅ»
«អឹម..!»អ្នកទាំងពីរបន្ទាប់ពីនិយាយយ៉ាងត្រូវគ្នារួចរាល់ហេីយនោះក៏ដេីរត្រឡប់ទៅរកឡានវិញដេីម្បីរកកន្លែងស្នាក់នៅយ៉ាងណាគាត់មិនគេងនៅទីនេះទេព្រោះតែគាត់ស្អប់..!
#បន្ទប់ធ្វេីការtaehyung
ពេលនេះម្នាក់ៗសុទ្ធតែស្ងាត់រៀងខ្លួនបានត្រឹមតែដកដង្ហេីមចោលមិនដឹងថាត្រូវនិយាយអ្វីទេព្រោះពេលនេះមានអារម្មណ៍ថាតានតឹងណាស់
«jung..!»អ្នកជាប្រពន្ធដោយទ្រាំនិងសភាពបែបនេះលែងបានទេីបគេឧទានឡេីង
«ហឺស..?»
«ពេលណាបងត្រឡប់ទៅវិញ»
«ហេតុអីអូនសួរសំណួរបែបនេះនៅពេលនេះ»jungkookសម្លឹងមេីលមុខរបស់taehyungទាំងក្តីខកចិត្ត
«គឺអូនគ្រាន់តែចង់ដឹងព្រោះបងនៅទីនេះយូរហេីយ ហេីយពេលនេះអ្នកម៉ាក់ក៏មករកបងដូចគ្នាអូនថា..!»
«ថាយ៉ាងមិច..ចង់ដេញបងរឺtae អូនកុំចឹងបានទេបងព្យាយាមណាស់ដេីម្បីកុំអោយពួកយេីងឃ្លាតពីគ្នាតែអូនវិញ..?រឺមួយអូនមិនចង់នៅជាមួយបងទេីបសួររបៀបដេញបងបែបនេះ»jungkook
«jung បងកុំចឹងបានទេ»
«កុំចឹងយ៉ាងមិច អូនទេីសទល់ពេលដែលនៅក្បែរបងមែនទេok បានតាសបងនិងទៅវិញជាមួយម៉ាក់និងមិនមកអោយអូនឃេីញមុខបងទៀតទេ»jungkookនិយាយរួចក៏ដេីរចេញទៅបាត់ចំណែកtaehyungក៏រត់ទៅតាមពីក្រោយ
«នែ និយាយគ្នាសិនទៅមេីល»
«និយាយអ្វីទៀតបេីមិនចង់នៅក្បែរបងចឹងពួកយេីងក៏មិនបាច់នៅក្បែរគ្នាទៀតដែរ»
«បងតែងតែបែបនេះគ្មាន ហេតុផល ហ៊ឹក ហ៊ឹក»ណ៎កឃេីញទេនៅសុខៗក៏ធ្វេីអោយប្រពន្ធយំទល់តែបានហេតុអីមានរឿងតិចតួចសោះមកធ្វេីអោយទៅជារឿងធំទៅកេីតដែរ
«បងមិនមែនចង់បែបនេះទេ តែអូនទេដែលគ្មានហេតុផលហេតុអីចាំបាច់ដេញបង»
«ត្រង់ណាដែលថាដេញ ហ៊ឹក ហ៊ឹក»
«ក៏..ហួយឈប់យំទៅបងសុំចាញ់ទឹកភ្នែកអូនហេីយ»jungkookទាញtaehyungមកឪបជាប់ទ្រូងរួចក៏អង្អែលក្បាលគេតិចៗដេីម្បីលួងលោម
«ឈប់យំទៅខ្មាស់កម្មករ»
«មកពីបងនិង»
«បងទៀតហា៎ okបងក៏បងដែរ»jungkookដកខ្លួនចេញពីការឪបរួចក៏ជូតទឹកភ្នែកអោយtaehyungឃេីញទេខឹងគ្នាមិនបានប៉ុន្មនាផងក៏ត្រូវគ្នាវិញហេីយ
«មកចូលក្នុងវិញ ហេីយហាមមិនបានបងបែបនេះទៀតទេមិនចឹងអូននិងយំអោយស្លាប់ខ្លួនតែម្តង»taehyungនិយាយតិចៗរួចក៏ពេបមាត់ញិកញក់ដាក់ប្តី
«បេីអូនមិនសួរបងបែបនោះបងក៏មិនចឹងដែរ»
«ក៏មកពីបងមកយូរហេីយ ខ្លាចក្រែងល៎បងចង់ទៅវិញ»
«ចង់តាស»
«aww មិចក៏ចឹងទៀតហេីយ»taehyung
«ក៏ចាំអូនទៅវិញទេីបបងទៅដែរ បានហេីយឈប់និយាយទៅចូលក្នុងវិញល្អជាងចំណែករឿងនោះទុកអោយបងជាអ្នកចាត់ចែងអូនកុំបារម្ភពេកអីណា ជុប..!»ហៃយ៉ាមិចក៏មកថេីបគ្នានៅទីនេះកម្មករអៀនឡេីងរួញខ្លួនទៅហេីយ បន្ទាប់ពីនិយាយចុះសម្រុងគ្នារួចក៏ត្រឡប់ចូលមកក្នុងបន្ទប់ធ្វេីការដូចធម្មតាវិញយ៉ាងណាមួយថ្ងៃក៏ត្រូវមានរឿងអន់ចិត្តនិងគ្នាមួយរឿងដែរ..
To be continue..!
