ក្រោយពីញាុំអាហារជុំគ្នារួចពួកគេក៏ឡេីងមកបន្ទប់វិញទឹកមុខjungkookគឺស្រស់ស្រាយណាស់តែមិនបាច់មេីលមុខរបស់taehyungទេដូចគេយកទៅបាញ់ចោលចឹងសូម្បីតែពេលញាុំបាយគេចង់តែឈប់ញាុំពាក់កណ្តាលទីទេតែម៉ាក់ចេះតែសម្លឹងមុខបែបគម្រាមរហូតទេីបនៅញាុំបន្តទៀតមេីលទៅម៉ាក់របស់គេងប់ងល់និងjungkookណាស់គេធ្វេីខុសប៉ុណ្នឹងហេីយនៅលេីកលែងទោសអោយគេទៀត
«ធុញថប់ណាស់លោកអេីយ..!»taehyungដេីរចូលដល់បន្ទប់ក៏ទម្លាក់ខ្លួនចុះលេីពូកហេីយស្រែកយកតែម្តង
«អូនមិនស្រួលខ្លួនត្រង់ណាមែនទេtae»jungkookដេីរទៅអង្គុយជិតគេហេីយប្រុងនិងយកដៃស្ទាបក្បាលរបស់taehyungហេីយតែត្រូវគេក្រវាសមិនអោយប៉ះវិញ
«កុំមកប៉ះខ្ញុំ ហេីយនោះកន្លែងលោកទៅដេកលេីសាឡុងទៅ»
«គេងយ៉ាងមិចនិងកេីតទៅtaeបងនៅឈឺខ្លួននៅឡេីយទេណានេះអូនមិនអាណិតប្តីទេរឺ»
«ដេីមហេតុមកពីលោកខ្លួនអែងខ្ញុំមិនដឹងទេ អ្នកណាប្រេីអោយលោកមកវិញ»
«ព្រោះស្រលាញ់នោះអី taeហា៎សុំអង្វរយេីងត្រូវគ្នាវិញណាtae រឿងគ្រប់យ៉ាងបងសុំទោសណាtaehyungបងដឹងខុសហេីយហេីយបងក៏សន្យាថាគ្មានលេីកក្រោយទេ»jungkookនិយាយរួចក៏ចូលទៅឪបtaehyungពីមុននិងនិងថេីបត្រង់ករបស់taehyungមួយខ្សឺត
«លែងខ្ញុំ ខ្ញុំចាំបានលោកធ្លាប់សន្យាបែបនេះជាមួយខ្ញុំរួចហេីយតែលោកធ្វេីវាមិនបាននោះទេបែបនេះកុំសន្យាអីទៀតហេីយខ្ញុំក៏សុំប្រាប់លោកអោយដឹងរវាងយេីងវាគ្មានថ្ងៃដូចដេីមទេjeon jungkookស្តាប់ណាខ្ញុំឈប់ស្រលាញ់លោកហេីយ»taehyungនិយាយយ៉ាងច្បាស់ត្រង់ពាក្យចុងក្រោយវាធ្វេីអោយដៃមួយគូរដែលឪបគេមុននេះត្រូវរលាចេញវិញ។jungkookចាប់ផ្តេីមឈឺទ្រូងខាងឆ្វេងពឺតៗតែម្តងព្រោះតែពាក្យសម្តីរបស់អតីតប្រពន្ធមុននេះមែនហេីយtaehyungនិយាយត្រូវនាយទទួលស្គាល់ថានាយធ្លាប់សន្យាហេីយក៏ធ្វេីមិនបានតែម្តងនេះមិនមែនសន្យាខ្យល់ទេនាយនិយាយពិតមែននាយទទួលដឹងអារម្មណ៍ដែលរស់នៅខ្វះtaehyungមិនបានទេទេីបមករកហេីយក៏សុំត្រូវវិញបែបនេះ។យ៉ាងណានិយាយគ្នារួចហេីយបេីមិនទាន់គ្រប់ពីរខែទេកុំទាន់លះបង់
«បងដឹងថាអូនប្រហែលជាទទួលយកវាមិនទាន់បានទេ តែបងនិងព្យាយាមរហូតដល់អូនទទួលយកបងបានម្តងទៀត»jungkookនិយាយរួចក៏ដេីរទៅគេងលេីសាឡុងវិញដោយមានក្រខ្សែភ្នែកមួយរបស់taehyungសម្លឹងទៅនាយគ្រាន់តែមេីលក៏ដឹងថាអន់ចិត្តតែអោយធ្វេីយ៉ាងមិចគេមិនចង់ឈឺម្តងទៀតទេ។taehyungមិនខ្វល់ច្រេីនក៏ទាញភួយមកដណ្តប់គេងហេីយក៏ឈោងដៃបិទភ្លេីងធ្វេីមិនដឹងមិនលឺ។បិទតែភ្នែកតែខួរក្បាលនៅតែគិតមិនឈប់គិតយូរៗទៅដំណក់ទឹកថ្លាៗក៏ហូរចុះមកមួយរំពិចសុខៗមិចក៏បែបនេះក៏ព្រោះតែគេនឹកឃេីញកាលដែលjungkookធ្លាប់សន្យានោះហេីយនឹកឃេីញពេលណាក៏ឈឺពេលនោះព្រោះវាបានផ្សាភ្ជាប់ជាមួយនិងពាក្យដែលjungkookនិយាយនៅថ្ងៃលែងលះថាគេពិតជាស្តាយក្រោយដែលមានខ្លួនជាប្រពន្ធហេីយកាលដែលសន្យាព្រោះអារម្មណ៍តែមួយឆាវប៉ុណ្នឹងtaehyungយំខ្សឹបខ្សួលម្នាក់អែងតិចៗមិនអោយjungkookដឹងថាខ្លួនកំពុងតែយំនោះទេចំណែកjungkookក៏សង្ងំគេងតែគេងមិនលក់សោះព្រោះតែឈឺពេញខ្លួនតែម្តងហេីយទេីបធ្វេីអោយនាយរេីលចុះរេីលឡេីង។មួយសន្ទុះក្រោយមកដោយសារតែឈប់លឺសំឡេីងរេីលទៀតទេីបtaehyungដាច់ចិត្តចុះមកមេីលjungkookព្រោះតែគេគេងមិនលក់សោះចិត្តនឹកគិតថាខ្លាចjungkookពិបាកគេងទេីបគេចុះមកមេីលទៅ
«សុំទោសតែអូនពិតជាមិនអាចទទួលយកបងបានភ្លាមៗទេjungkookហេតុអីបងទេីបតែមកនៅពេលដែលអូនត្រៀមខ្លួនរួចហេីយក្នុងការកាត់ចិត្តពីបងហេតុអីjungkookរឺមួយបងចង់ឃេីញអូនឈឺចាប់រហូតដល់ស្លាប់ហាស»taehyungនិយាយរួចក៏យកភួយមកដណ្តប់អោយjungkookរួចក៏ថេីបនាយមួយខ្សឺតហេីយក៏ប្រញាប់ឡេីងទៅគេងវិញខ្លាចថាjungkookនិងដឹងតែមានឯណា
«ក្បាលខូចណាស់ចាំមេីលចុះបងនិងធ្វេីអោយអូនទទួលយកបងម្តងទៀត»jungkookដេកញញឹមព្រោះតែទទួលបានស្នាមថេីបពីtaehyungមុននេះ។មិញនាយមិនទាន់គេងលក់ទេតែក៏ឈប់រេីលព្រោះខ្លាចរំខានដំណេកtaehyungតែអ្នកណាទៅដឹងថាtaehyungនៅតែបារម្ភពីនាយបែបនេះទេីបនាយធ្វេីពុតជាគេងនៅពេលដែលtaehyungដេីរមករកនាយនៅលេីសាឡុង។ក្រោយពីទទួលបានស្នាមថេីបនេះហេីយនាយក៏សង្ងំគេងយ៉ាងមានក្តីសុខចំណែកtaehyungក៏ដូចគ្នាពេលនេះគេអស់អ្វីជាមន្ទិលហេីយទេីបចាប់ផ្តេីមគេងលក់រហូតទល់ម៉ោង4ភ្លឺគេងេីបដឹងខ្លួនក៏ដាស់jungkookដេីម្បីធ្វេីបាបនាយតែម្តង
«នែ ងេីប..ងេីបឡេីង»
«ហឺស....taehyungអោយបងគេងបន្តិចទៀតទៅណា»
«មិនបានទេ លោកត្រូវតែងេីបអោយលឿនឡេីងដល់ម៉ោងទៅធ្វេីការហេីយណា»taehyungនៅតែរអ៊ូតឿនjungkookជារេីយៗរហូតដល់នាយភ្ញាក់ដឹងខ្លួនហេីយក៏ទៅងូតទឹកបាត់ចំណែកឯTaehyungក៏អង្គុយសេីចព្រោះគេគ្រាន់តែបោកjungkookលេងៗអ្នកណាទៅដឹងថាjungkookជឿគេនោះ
«តោះtaeយេីងទៅធ្វេីការ»មួយសន្ទុះក្រោយមកjungkookក៏ចេញមកវិញជាមួយនិងអាវរបស់taehyungមួយឈុតទៀត
«ទៅណាម៉ោងទេីបតែ4អ្នកណាគេធ្វេីការទៅ»taehyungញាក់ចញ្ចេីមដាក់jungkookរួចក៏ឡេីងគេលេីគ្រែរបស់ខ្លួនវិញមែនហេីយមិចក៏នាយមិនចាប់អារម្មណ៍មេីលម៉ោងចឹងហ៊េីយមិនគួរចាញ់បោកtaehyungសោះហេីយ
«នេះអូនបោកបងហេ៎»jungkookបេីកភ្នែកធំៗនេះនាយកំពុងតែចាញ់បោកtaehyungរឺលេងសេីចនិងនាយពេកហេីយ
«ទេមកពីលោក ជឿខ្ញុំដោយខ្លួនអែងជួយមិនបានទេបានហេីយឈប់និយាយទៅខ្ញុំត្រូវការគេងបន្ត»
«អូនធ្វេីបាបបងហេីយនៅចង់គេងយកស្រួលខ្លួនអែងទៀតហេ៎»jungkookសួរទាំងហួសចិត្តនេះtaehyungរបស់គេពីមុនបាត់ទៅណាហេីយtaehyungពីមុនមិនមែនបែបនេះទេណា
«ហេីយយ៉ាងមិច»taehyungងៀកមកនិយាយជាមួយនិងjungkookធ្វេីដូចគ្មានរឿងអ្វីកេីតឡេីងចឹង
«មានយ៉ាងមិចបងគេងដែល»jungkookនិយាយរួចក៏ឡេីងលេីគ្រែគេងជាមួយនិងtaehyung
«នែចុះភ្លាម ចុះទៅមកឪបរឹតស្អីចុះ»
«ឈប់ឡូឡាទៅក្រែងថាគេងបន្តនោះអី»jungkookញញឹមឌឺហេីយក៏រឹតឪបtaehyungលេីសដេីម
«មិនបានទេ ចុះទៅ»
«មេីលមាត់បង បង-មិន-ចុះ-ទេ»jungkookនិយាយបញ្ជាក់ច្បាស់ៗយ៉ាងណាក៏នាយមិនចុះដែល
«លោកឆ្កួតស្អីនិងលែងទៅ បេីមិនចុះហីទៅតែកុំឪបស្អុះស្អាប់ណាស់»
«បងមិនខ្វល់ទេ អូនឆាប់គេងបន្តទៅមិនចឹងព្រឹកឡេីងបងប្រាប់អ្នកម៉ាក់ក្មេកថាអូនធ្វេីបាបបងមិនខានទេចាំមេីលមេីសថាជាអ្នកណាដែលម៉ាក់កាន់ជេីងនោះ»
«នែjeon jungkookលោកមានសិទ្ធិស្អីមកគម្រាមខ្ញុំ»taehyungនៅតែមិនសុខចិត្តរហូតដល់jungkookចាប់ថេីបព្រោះតែខ្នាញ់អេីយសែនខ្នាញ់
«សិទ្ធិជាប្តី ហាមតមាត់ទៀតគេងទៅ អូនក៏ស្គាល់បងច្បាស់មិនចឹងតែបងនិយាយបងធ្វេីហេីយខ្សឺត»jungkookថេីបមួយខ្សឺតទៀតមួយនិងឪបរឹតtaehyungកាន់តែខ្លាំងជាងមុនទោះចង់រេីលយ៉ាងណាក៏មិនបាន។ពេលនេះកាលៈទេសៈបង្ខំមែនទែនហេីយគេមិនគួរលេងល្បែងឡប់ៗនេះជាមួយនិងjungkookសោះហេីយពិតជាយ៉ាប់មែនkim taehyungអេីយ
#ពេលព្រឹក
លុះដល់ពេលព្រឹកអតីតប្តីប្រពន្ធមួយគូរកំពុងតែបណ្តេីរគ្នាមកចម្ការហេីយធ្វេីអោយកម្មករនៅទីនេះមេីលមកកុះករព្រោះតែអ្នកទាំងពីរពិតជាសមគ្នាណាស់ទោះបីជាប្រុសនិងប្រុសក៏ដោយ
«មេីលទៅពួកគេដូចជាពេញចិត្តនិងពួកយេីងណាស់អូនគិតដូចបងទេtae»jungkookដេីរបណ្តេីរក៏និយាយជាមួយនិងtaehyungបណ្តេីរ
«មិនដឹងព្រោះខ្ញុំមិនបានគិតទេ»
«awwទៅចឹងទៅ តែtaeហា៎យប់មិញអូនដឹងទេថាបងយល់សុបិន្តឃេីញអ្វី»jungkook
«ឃេីញស្អីឃេីញទៅជារឿងរបស់លោកមកសួរខ្ញុំធ្វេីស្អីខ្ញុំមិចនិងដឹងនោះ»taehyungនិយាយភាសាមិនពិរោះស្តាប់សោះជាមួយនិងjungkookក៏ព្រោះតែគ្មានហេតុផលអីត្រូវនិយាយសម្តីផ្អែមជាមួយនិងមនុស្សអាក្រក់ដូចគេទេ
«នេះអូននិយាយអោយពិរោះស្តាប់ជាមួយប្តីបន្តិចមិនបានហេ៎»jungkookដេីរបណ្តេីរក៏និយាុបែបអន់ចិត្តនិងសម្តីរបស់taehyungបណ្តេីរ
«មិនបានទេហេីយលោកក៏មិនមែនប្តីខ្ញុំដែល..!»
«ហ៊េីយ ឥឡូវចូលសាច់ការវិញបងសួរមួយបានទេ»
«សួរមករឿងច្រេីនណាស់ សួរអោយលឿនមក»taehyungបញ្ចេញចរឹកមកហាក់បីដូចជាធុញនិងjungkookខ្លាំងណាស់ចឹង
«យប់មិញអូនមានថេីបបងរឺអត់»
«ហាស អឺ....គឺ....គឺអត់ទេ»
«បេីអត់ក៏អត់ទៅចាប់បាច់មានពិរុទ្ធធ្វេីអី»jungkookក៏ចាប់ផ្តេីមដាក់សម្ពាធអោយtaehyungទាំងដែលនាយផ្ទាល់ដឹងរឿងនេះច្បាស់ណាស់
«គ្មានទេហេីយយ៉ាងមិច»
«ចឹងមានតែបងយល់សុបិន្តមែនហេីយ តែហេតុអីដូចជាការពិតម្ល៉េះណ៎»jungkookធ្វេីជាឆ្ងល់ហេីយនៅមានកាយវិការទៀតផង
«ខ្ញុំឈប់និយាយជាមួយលោកហេីយខ្ញុំទៅធ្វេីការវិញ»
«អេ៎ឈប់សិនtaeចុះបងនោះ»jungkookនិយាយរួចក៏ចង្អុលមកខ្លួនអែង
«រឿងច្រេីនណាស់មកតាមខ្ញុំមក»taehyungក៏អោយjungkookមកតាមខ្លួននៅកន្លែងភ្ជួរដីមួយកន្លែង
«នេះលោកទៅជួយធ្វេីការពួកគេទៅ»
«អោយបងធ្វេីវាហេ៎..?បងមិនចេះទេ»jungkookគ្រាន់តែឃេីញក៏ក្រវីក្បាលតែម្តង
«បេីមិនចេះទៅវិញទៅ ហេីយខ្ញុំនិងបានប្រាប់លោកប៉ាថាលោកអសមត្ថភាព»
«អួយtae...!នេះអូនលេងគម្រាមបងផងហេ៎ តែបងពិតជាមិនចេះមែនណា»
«លោកគម្រាមខ្ញុំបានខ្ញុំគម្រាមលោកមិនបានហេ៎ នេះទេីបថ្ងៃដំបូងទេបេីធ្វេីមិនកេីតត្រឡប់ទៅវិញទៅ»
«រកអាស្រួលជាងនេះមិនបានហេ៎»
«បានតាស ជម្រះស្មៅចេះទេ»taehyungលេីកចញ្ចេីមសួរគេក៏ដឹងរួចទៅហេីយjungkookប្រាកដជាធ្វេីការអស់ទាំងនេះមិនបានទេ
«គឺ..!»
«គ្មានគឺទេម្តងនិងត្រូវតែធ្វេីមកនេះមក»taehyungក៏នាំjungkookទៅរងសាឡាដ-ដែលសុទ្ធតែស្មៅ
«ដកទៅ ខ្ញុំចាំមេីលោក»
«ចាំមេីលបងធ្វេីការដេីម្បីអោយកម្លាំងចិត្តមែនទេប្រពន្ធសម្លាញ់»
«ឡប់ឆាប់ធ្វេីទៅ ហេីយនោះសម្រាប់ដកព្រោះអានេះដកដៃមិនបានទេវាអាចធ្វេីអោយដៃលោកឈឺបាន»taehyung
«មេីលចុះអូនកំពុងបារម្ភពីបងហេីយ តែមិចក៏មាត់រឹងយ៉ាងនេះថេីបយប់មិញនៅទន់នៅឡេីងសោះ»
«ស្អីរបស់លោក និយាយច្រេីនម្ល៉េះឆាប់ធ្វេីការទៅ»taehyungសម្លត់បែបនេះហេីយទេីបjungkookចាប់ផ្តេីមធ្វេីទាំងឆ្គងទេីបtaehyungចូលទៅណែនាំបានបន្តិចjungkookក៏ធ្វេីតាមតែមិនប្រយត្ន័ក៏
«អូយ...!»
«ហ៊េីយនេះយ៉ាងមិចហេីយនិងឯណារបួសសុំមេីលបន្តិចមកហេតុអីមិនប្រយត្ន័សោះចឹង»taehyungគ្រាន់តែលឺjungkookស្រែកភ្លាមក៏ប្រញាប់មកមេីលក៏ឃេីញថាឈាមច្រេីនទេីបប្រញាប់ទៅយកប្រអប់ថ្នាំមកលាបព្រមទាំងបានបិទរបួសអោយនាយទៀតផង
«មេីលទៅលោកគ្មានធ្វេីស្អីកេីតទេ»
«តែធ្វេីអូនកេីត»
«ឡប់ទេហេ៎ ខួរក្បាលមានតែរឿងបែបនេះទេរឺ»
«អត់ទេខួរក្បាលបងមានតែអូនទេីបត្រូវ»
«ឈប់និយាយទៅហេីយថ្ងៃនេះមិនបាច់ធ្វេីស្អីqទេចាំស្អែកទៅអង្គុយនៅអោយស្ងៀមៗលឺទេខ្ញុំយករបស់ទៅទុកវិញហេីយ»
«បាទ..!»ក្រោយលឺjungkookតបតររួចtaehyungក៏យកប្រអប់ថ្នាំទៅទុកហេីយប្រញាប់មកមេីលjungkookវិញ។ពេលtaehyungមកវិញក៏នៅអង្គុយក្បែរjungkookហេីយjungkookសួរនាំរួចក៏និយាយច្រឡេីមដាក់ហេីយក៏ញ៉ោះអោយtaehyungខឹងទៀតផងទង្វេីររបស់អ្នកពីរកំពុងស្ថិតក្នុងខ្សែភ្នែករបស់លោកស្រីkimដែលកំពុងសម្លឹង
«អូនថាមិនយូទេពួកគេប្រាកដជាត្រឹមត្រូវ»
«អឹម..!»លោកkimតបដោយគ្រាន់តែក្រហ៊ឹមបន្តិចប៉ុណ្ណោះតែគាត់ក៏ចង់អោយបែបនេះដូចគ្នាបេីjungkookជ្រុលជាសុំឪកាសទៅហេីយមានតែជូនពរក្នុងចិត្តអោយពួកគេឆាប់ត្រូវគ្នាព្រោះក្តីសុខកូនៗវាក៏ជាក្តីសុខរបស់ម្តាយឪពុកដូចគ្នា
To be continue
