තාක්ෂණය හරිම දියුණුයි කියලා අපි හිතාගෙන ඉන්න මේ කාලේ , සමහර දේවල් තවමත් තියෙන්නේ හරිම නොදියුණු මට්ටමක.
මේ සහරාවේ වැඩක් කර ගන්න ඕනෙ වුණාම ෆයිල් ටිකත් කරගහගෙන ලොකු නෝන මහත්තුරු ළඟ වැඳ වැටෙන්න ඕනෙ.අපෙන් සේවය ලබා ගන්න එන ගොඩක් අයට ස්කෑන් පරීක්ෂණ (ඇඟ ඇතුලේ දේවල් කළු සුදු tv එකකින් බැලීම) ,
CT පරීක්ෂණ (X ray එකකට වඩා සියුම්ව ඇඟේ ඇතුල පරික්ෂා කිරීම) කරන්න වෙනවා.
මේ කාන්තාරයේ ඒවා කර ගන්න දිනයක් ගන්න එකට වඩා ලේසියෙන් දිය ඇල්ලක් හදන්න පුලුවන්.මුලින්ම කොලය පුරවන්න ඕනේ, ඊට පස්සේ ලියුමක් ලියන්න ඕනේ. ඊට පස්සේ ලෙඩාගේ ටිකට් එක යවන්න ඕනෙ දින ගන්න තැනට.
තඩි අකුරින් URGENT PLEASE කියල උඩින් ගහලා යැව්වත් පැය තුනක් විතර ගිහින් ආයි ට්කට් එක එවනවා.
"PLEASE DISCUSS WITH CR" (කරුණාකර රේඩියෝ අංශයේ ලොකු මැඩම් හෝ සර් සමඟ කතා කර දිනයක් ලබාගන්න)
එතකොට ඉතින් අනිත් ලෙඩ්ඩුන්ගේ වැඩ පැත්තක තියලා තට්ටු ගානක් බැහැලා ටිකට් ටික උස්සන් වැඳ වැටෙන්න යන්න වෙනවා.
එතනට එහෙම ලේසියෙන් ඇතුල් වෙන්න දෙන්නේ නෑ. ඉන්න ලොකු තැන අනුව හරස් ප්රශ්න තීරණය වෙනවා.
"ඕක ඔය තරම් හදිස්සිද?"
"ඔව් සර්"
"දවස් කීයක්ද, තුවාල වලට ?"
"මාස දෙකක්"
"මාස දෙකක් තිබ්බ එකට මොකද්ද හදිස්සි , routine date එකක් ගන්න"
(Routine date, පොරොත්තු ලේඛනයේ සිට ලබා ගන්න දින)"සර් මේ මගේ කවුරුත් නෙවෙයි, ඒත් ලෙඩාගේ පරීක්ෂණය ඉක්මනට කළොත් අපිට අදාල ශල්යකර්මය ඉක්මනට කරලා කකුළ බේරලා දෙන්න පුලුවන්, මේ ඔයාගෙ බූදලේද? " වගේ දේවල් අහන්න කට නලියන බව දැනුනත් මම ඉතා කුඩා පැළයක් නිසා කරබාගෙන හැරිලා එනවා.
දෙන දිනේට කරගන්නවා.සමහර වෙලාවට මෙහෙම දින ගන්න ගියාම, ලොකු මහත්තුරු නෝනලා එනකල් ඉන්න කියනවා. අනික් අයගේ වැඩ ගොඩ ගැහිලා තියෙද්දි පැය බාගයක් කාමරයක් ළඟ රස්තියාදු වෙන් එක මහා අපරාදයක්.
ඒත් මේ සහරා සිස්ටම් එක. කෝල් එකකින්, ලියමනකින් මෙහේ හදිසි වැඩක් වත් කරවගන්න බෑ. ළඟට ගිහින් වැඳ වැටිලා කන්නලව් කරලා දින ගන්න ඕනෙ.
හරි, පරීක්ෂණය කරගත්තා කියමු, ඊට පස්සේ වාර්තාව ලබා ගන්න මීටත් වඩා හොඳ කාන්තාර තරණයක්. තාම ප්රින්ට් කරලා නෑ, දවල් දොළහට එන්න, මෙතනින් අහවල් තැනට යවලා, එතනින් අහන්න, නෑ මෙතන නෑ, අහවල් කාමරයෙන් අහන්න.... මෙහෙමත් වට වන්දනා මම වෙන කිසිම තැනක කරලා නෑ.
මෙහෙව් නම් දරාපු තැන තියෙන්නේ 1980 ගණන් වල CT යන්ත්රයක් , ඒකට උතුරු මැද පළාතේ රෝහලක අලුත්ම ඒවායින් පහක්... ඒක ඇහුව දවසේ මම ඇත්තටම පුදුම වුණා. ඉතින් ඒ වගේ මැෂිමකින් පින්තූරයක් ලෝඩ් කරගන්න පැය ගානක් යන එකේ රිපෝර්ට් එක ගන්න පරක්කු වෙන එකේ පුදුමෙකුත් නෑ.
ඉතින් මේවා කවදද වෙනස් වෙන්නේ...
මේ සිස්ටම් එකේ අවුල මට තනියෙන් වෙනස් කරන්න බෑ. ඇවිදින වාරයක් පාසා කමක් නෑ කැලරි දහනය වෙනවා, මේවට තරහා ගත්තොත් මගේ ඇඟටමයි හොඳ නැත්තේ කියලා මම හිතා ගන්නවා.
සමහර දේවල්වලට තරහා අරන් වැඩක් නෑ. ඒවා හිත ඇතුලට නොගෙන හිටියම හරි. කොච්චර කර්කෂ වුණත් පතොක් වැවෙනව වගේ මමත් වැවෙනවා.
YOU ARE READING
පතොක් කතා |සිංහල| සත්ය සිද්ධි 🌵🌵 [Completed]
Non-Fictionසහරාවේ ශාඛාවක පූදින්න පිං සොයන මම, ඇසින් දුටු, ඇස් තෙමූ, හදට දැනුනු, හද බිඳපු පුංචි පුංචි කතා...🌵🌵