ගිය සෙනසුරාදා මම හිතාගෙන හිටියේ වැඩ කරන අතරෙ වෙලාව ලැබෙන විදියට ෆොටෝස් ටිකක් අරන් ඒවා ගැන විස්තරයක් ලියන්න. ඒත් වෙලාවක් තිබුණේ නෑ.
මේවා ඉතින් එඩිට් කරලා, පාට කරලා, ස්ටිකර් දාලා තමයි පබ්ලිශ් කරන්නේ.
ඔය ඉන්නේ ස්ක්රබ් කරපු මම. එදත් වැඩ කරන ළමයි හිටියේ නෑ. ඉතින් ලෑස්ති කරගත්ත ඒවා කරන්නත් ඕනෙ නිසා අපිවත් ට්රොලි තල්ලු කරලා , ලයිට් හදලා අපේ වැඩේ කරගන්න හිතාගෙන තමයි එදා ශල්යාගාරයට අඩිය තිබ්බේ.
මේ ලෙඩා සූදානම් කරන විදිය. බෙටාඩීන් ගාන්න ඕනෙ අතේම. ඉතින් ඔය වෙලාවට අත උස්සලා අල්ලගෙන ඉන්න වැඩ කරන ළමයෙක් ඕනෙ වෙනවා. ඒත් එදා කවුරුත් නැති නිසා නිර්වින්දන සගයෙක් තමයි ඒක කරලා දුන්නේ.මේ ෆොටෝ එක සහරාවේ බට ඒකකයේ ඓතිහාසික ෆොටෝ එකක්. මොකද මේ ෆොටෝ එක ගන්න වෙලාව වෙනකල් මම ඇසිස්ට් කළේ තනියම. මට පටන් ගන්න කිව්වොත් ඇසිස්ටින් ආවේ මිස් කෙනෙක්. ඉතින් අපේ ඒකකයේ හා හා පුරා කියලා බට පෑස්සීමටම designate වුණ දෙන්නෙක් සර්ජරි එකක් පටන් ගත්ත අවස්තාව තමයි මේ. අපි මේ බට ඒකකයේ හැමදාම ඉන්නෙ නෑ. ඒත් අපෙන් පසුවට එන අයත් අපි වගේ සතුටින් මෙතන වැඩ කරයි කියලා අපි හිතනවා....
ඉතින් ෆොටෝ මෙච්චරයි....
YOU ARE READING
පතොක් කතා |සිංහල| සත්ය සිද්ධි 🌵🌵 [Completed]
Non-Fictionසහරාවේ ශාඛාවක පූදින්න පිං සොයන මම, ඇසින් දුටු, ඇස් තෙමූ, හදට දැනුනු, හද බිඳපු පුංචි පුංචි කතා...🌵🌵