පතොක් කතා |සිංහල| සත්‍ය සිද්ධි 🌵🌵 [Completed]

10. ගල් වුණ ලිස්ට් එක

මම කලින් කීවා වගේ අපේ ඒකකේට වෙන් වුණ ශල්‍යාගාර වෙලාවක් නෑ. ඉතින් කවුරු හරි ලොකු සර් කෙනෙක් අපිට වෙලාවක් දෙන්න කැමති වෙනවා කියන්නේ අපිට රජ මගුල්...

එහෙම වෙලාවක් ලැබුණම පොරොත්තු ලේඛණයේ ඉන්න රෝගීන්ව කෝල් කරලා ගෙන්නනවා. ඒ වැඩේ ඉතින් කරන්නේ මම.

ඔව් ඔව් මම වෙනම ඩුවල් සිම් ෆෝන් එකක් අරන්, වෙනම ක්ලිනික් සිම් එකක් දාගෙන ඉන්නේ. ඒ සිම් එකේ ඇබැද්දි වෙනම ලියන්නම්...

ඔය විදියට එක දවසක් අපිට දවල් වරුවක් ලැබුණා. ඒ කියන්නේ උදේ අටේ ඉඳලා හවස පහ වෙනකල් අපිටම කියලා ශල්‍යාගාර පහසුකම් එක දවසකට විතරක්. කෝල්ස් බර ගාණක් අරගෙන යන්තම් ලෙඩ්ඩු හයක් විතර සෙට් කර ගත්තා. සන්තෝසයි ඉතින් අප්‍රමාණව...

ඉතින් අපි හිතමු අපිට ලැබුණේ අඟහරුවාදා දවසක් කියලා. එතකොට අපි ලෙඩ්ඩු ඇඩ්ම්ට් කරගන්නවා ඉරිදා, PCR කරන්න වෙලා ඇතුව. ඕනැම ශල්‍යාගාරයකට යන්න, ඒ දවස්වල පැය 48ක් තුල කරපු නෙගටිව් කොවිඩ් රිපෝර්ට් එකක් ඕනේ.

එක ළඟ වාට්ටු නෑනේ ඉතින් අපිට. උඩට යනවා, ඒකෙ එක්කෙනෙක් බලනවා, පහල වෝඩ් එකට එක්කෙනෙක් ආවා කිව්වම එතනට ගිහින් එයාව බලනවා. ඔහොම ඔහොම කොහොම හරි ගිහින් ලෙඩ්ඩු ටික ඔක්කොම බලාගත්තා. උඩ පහල එක පාර කූරු ටිකත් ගත්තා.

ඊට අමතරව, ලේ බැංකුවට යවන කොල, පරීක්ෂණ වලට යවන කොල, ඊසීජී වලට යවන කොල ලිව්වා. ඒවා යවන්න කියලා නැවත නැවත මතක් කළා. ඔව් මෙහෙ එහෙම තමයි, ලියලා, අතට දීලා, වැඳ වැටිලා, අනේ යවන්න කියලා දහ පාරක් මතුරලා, ඊළඟට යවන්න කෙනෙක් නැත්තම් අපිම උස්සගෙන යනවා.

ඊට අමතරව ඊළඟ දවසේ තව අති විශේෂ කොළ සෙට් එකක් තියෙනවා යවන්න. ඒ තමයි theatre list. ඒක රෝස පාට කොළ සෙට් එකක්. ඒකෙ අපි ලියනවා ලෙඩාගෙ නම, වයස, අංකය, කරන ශල්‍යකර්මය, අවශ්‍ය නිර්වින්දන තත්ත්වය. මේකෙන් පිටපත් කීපයක් ලියන්න ඕනෙ.

සීමාවාසික කාලේ එහෙම අපි කරන්නේ කාබන් කොල තියලා පිටපත් පහම එකට ලියනවා. මේ කාන්තාරයේ කාබන් කොළයක් හොයන්න ඇවිදිනවට වඩා ලේසියි පහක් වෙන වෙනම ලියන එක. හැමදාම, මම හරි කඩෙන් ගේනවා කියල හිතුවට ඒකත් අමතක වෙනවා.