මේකත් කකුලක් ගැන. පතොක් කතා කිව්වට වැඩි හරියක් කකුල් කතා ලු ඉතින්....
ඒ අපේ ඒකකය පටන් ගත්ත මුල කාලේ. මම ඒකට ගිහින් මාස එකහමාරක් වගේ ඇති. දැන් වගේම තමයි, ශල්යාගාර වෙලාවක් නෑ ඉතින්.
අපිට යොමු කරපු චන්ද්රසිරි කියන රෝගියා, අපි මුලින්ම බැලුවේ අපේ සායනයේදි. ස්කෑන් පරීක්ෂණය කරපු ලොකු මහත්තයා තීරණය කළා කකුලට බයිපාස් සැත්කමක් කරන්න.
සීයා ඇවිත් තිබුණෙ කකුලෙ ඇඟිලි කළු වීමත් එක්ක ඇති වුණ තුවාල සුව නොවීම නිසා. පරීක්ෂණ වලින් හොයාගත්තා කකුලේ රුධිරය සපයන ලේ නහරයක් අවහිර වෙලා කියලා. ඉතින් ඒ අවහිර වුණ තැන මග ඇරලා අපි වෙනත් නාලයක් බද්ධ කරලා ලේ සැපයුම යතා තත්ත්වයට පත් කරනවා. එහෙම කළාම තමයි තුවාලය හොඳ වෙන්නේ.
මේ රූපයේ තියෙන්නේ සරලව අපි කරන දේ. බයිපාස් ග්රාෆ්ට් එක විදියට ගන්න රුධිර නාලය ගන්නෙත් රෝගියාගේ කකුලෙන්මයි. සාමාන්යයෙන් ඒක ගන්න කකුල තැන් හතරකින් විතර කපනවා. ඊට පස්සේ ඒකෙ උඩ යට මාරු කරලා (ඒ නාලය කපාට සහිත නිසා) අවහිරතාවය මග ඇරෙන විදියට තියලා මහනවා.
මේ වගේ ශල්යකර්මයකට පැය හතරක් හෝ පහක් අවම වශයෙන් යනවා. හරි සනීපයි ඉතින් අපේ කකුල්වලටත්.
ඔන්න කොහොම හරි මේ සීයගේ බයිපාස් එකට අපේ ලොකු මහත්තයා වෙලාවක් හොයාගත්තා. ඉරිදා දවසක් ඒක. කම්කරු නීතිය අනුව නම් සතියේ දවස් හතම වැඩ කරන්න බෑලු, ඒත් ඉතින් හාවා හඳ දකිනවා වගේ ලැබුන මේ අනගි අවස්තාවට ඇසිස්ට් කිරීම සඳහා මාත් උඩ පැනගෙන ගියා ඉතින්.
සති කීපයකට පස්සෙ ගෙදර ආපු මහත්තයට බබාව බලාගන්න කියලා, පවුලේ වටිනා කාලය තමයි මම ඒ කැප කළේ. ඒත් එහෙම කරන්න වුණා කියලා ලෙඩා එක්ක අහිතක් තිබ්බේ නෑ. මෙහෙම හරි වෙලාවක් ලැබුණ එක කොයිතරම් දෙයක්ද කියලා සතුටින් තමයි වැඩේට බැස්සේ.
YOU ARE READING
පතොක් කතා |සිංහල| සත්ය සිද්ධි 🌵🌵 [Completed]
Non-Fictionසහරාවේ ශාඛාවක පූදින්න පිං සොයන මම, ඇසින් දුටු, ඇස් තෙමූ, හදට දැනුනු, හද බිඳපු පුංචි පුංචි කතා...🌵🌵