පතොක් කතා |සිංහල| සත්‍ය සිද්ධි 🌵🌵 [Completed]

21. දුක හිතෙන පොත

පතොක් වගේ කාෂ්ටක විදියට හැදුනට මටත් දුක හිතෙනවා ඉතින්... මේ දවස්වල විශේෂයෙන් එක පොතක් කියෙව්වම හරිම දුකයි. ඉස්සර නම් ඒ බැංකුවේ පාස් පොත, දැන් ජයග්‍රාහී ලෙස බැංකු පොත අභිබවා වෙන පොතක් ඒ තැනට පත් වෙලා.

අපේ ඒකකයෙන් බට පූට්ටු කරගන්න එන අයට අපි ශල්‍යාගාර දින ලබා දෙනවා. ඒකත් මේ සහරා ශාඛාවේ ශල්‍යාගාරයක නෙවෙයි. අසල්වැසි පොඩි වැසි වනන්තරයක ශල්‍යාගාරයක්. ඒත් ඒකේ කරන්නේ හිරි වට්ටලා කරන බට පූට්ටු විතරයි. ලොකු ලොකු වැඩ බෑ එතන.

දින ලබා දීම ගැන සරලව කිව්වොත්, ඔපරේෂන් එකට දිනයක් දීලා, ඊට දවසකට කලින් වාට්ටුවට ඇතුලත් වෙන්න කියනවා. එහෙම දින දුන්නම ඒක අපේ " appointment " පොතේ අපි ලියාගන්නවා. ලෙඩාගේ දුරකතන අංකයත් එක්ක.
දවසකට කරන්න පුලුවන් උපරිම ධාරිතාවක් තියෙනවා , ඒකට අනුව තමයි අපි දින දෙන්නේ. නැත්නම් ලෙඩ්ඩුන්ට ඇවිත් හැරිලා යන්න වෙනවනේ.

ඒ අතරින් සමහර ලෙඩ්ඩුන්ට මුල් තැන දෙනවා, තියෙන අනෙකුත් රෝග තත්ත්ව ගැන එහෙම සලකලා.

මේ ඔක්කොමත් කරලා, ඒ දුන්න දිනේට අපිට ඒ ශල්‍යකර්මය කරන්න බැරි වුණ අවස්තා එමටයි.

මුලින්ම කරන්න ගත්ත ශල්‍යකර්මයට අසාමාන්‍ය ලෙස කල් ගතවීම. උදාහරණයක් විදියට අධික රුධිර වහනය සිදු වීම ගන්න පුලුවන්.

එහෙම නැත්නම් සාමාන්‍යයෙන් අපි පොතේ ඉගෙන ගත්ත දේට වඩා කපලා බැලුවම තත්ත්වය වෙනස් නම් , සාමාන්‍යයෙන් කරන වෙලාවට වඩා වැඩි වෙලාවක් යනවා.

ශල්‍යාගාරයේ තියෙනවා නේ එක එක උපකරණ , ඒවායේ ප්‍රශ්න නිසා සමහර දවස්වලට කිසිම දෙයක් කරන්නේ නැතුව තුන් හතරදෙනාව හරවලා යවලා තියෙනවා .

ඇතැම් වෙලාවට මේ දින ලබා දීලා කරන ශල්‍යකර්මයට වඩා හදිසි, ඒ කියන්නේ emergency ශල්‍යකර්මයකට ලොකු සර්ට යන්න සිදු වීම. ඇතැම් ඒවා නම් ඉතින් සාධාරණ හදිසි තත්ත්ව.

එහෙම නොවන ඒවත් තියෙනවා, වෙරි මරගාතේ රේස් පදින්න ගිහින් අඬු කඩාගෙන, නහරත් පලාගෙන එන නාඹර වයසේ මහත්තුරු නිසා, එහෙමත් නැත්නම් කතා කරල විසඳ ගන්න තියෙන දේවල්වලට කඩු කිනිසි පාවිච්චි කරලා නහර කපාගෙන එන අය නිසා අපේ පෙර සැලසුම් සියල්ල අඩාල වෙනවා.

ඉතින් ඒ වෙලවට දින ලබාගෙන ඇඩ්මිට් වුණ ලෙඩ්ඩුන්ට "අද ඔපරේෂන් එක කරන්න වෙන්නේ නෑ" කියන එපා කරපු කතාව මට කියන්න වෙනවා. ඒ මම ආසම නැති දෙයක්. ඒ මූණු දිහා බලාගෙන මම ඒක කියන්නේ ඇත්තටම හිතේ අමාරුවෙන්.

ඒත් ගොඩක් අය හිතන්නේ අපි, අපේ අවශ්‍යතාවක් නිසා ඒවා කල් දානවා කියලා. අපි කවුරුත් කැමතියි අපේ පොරොත්තු ලේඛණ කෙටි වෙන තරමට. Waiting list වැඩි වෙනවා කියන්නේ පුදුම හිසරදයක්.

ඒත් මොනවා කරන්නද, මේ කාන්තාරයේ ධාරිතාව ඉක්මවා දැන් රෝගීන්, උදාහරණයක් විදියට එක්තරා වර්ගයේ බට පූට්ටු කිරීමකට අපි දැන් දෙන්නේ මැයි මාසේ දින. දිනේ මැයි මාසේ කිව්වම ඒ මූණු කොයිතරම් අසරණ වෙනවද... ඒත් මමයි කියලා මොනවා කරන්නද...

සමහර දවස්වලට ශල්‍යකර්මයට එන බව තහවුරු කරන්න කෝල් කළාම "එයා සති දෙකකට කලින් කොවිඩ් හැදිලා, නැති වුණා" වගේ දේවල් අහන්න වෙලත්  තියෙනවා.

දැන් ආයෙත් අර කිව්ව දුක හිතෙන පොත.  ඒ පොත අපේ පොරොත්තු ලේඛණය. ඉතින් මෙහෙම දින දුන්න ලෙඩෙක් අපට නොවැළැක්විය හැකි හේතුවක් නිසා හරවලා යවන්න වුණාම ලෙඩාටත් වඩා මට පිස්සු හැදෙනවා, ඇයි ඊළඟට දෙන්න වෙන්නේ තවත් මාස තුනකින් එන දිනයක්...

මමයි කියලා මොනවා කරන්නද...