Onschatbare Liefde

Chapter 9

~Noah~

"Ano aalis ka na naman? Napapadalas na ata yang punta mo sa isla a!" Ang reklamong puna sa akin ni Matthew. 
Halos magdugtong na naman ang kilay nito habang nakatingin sa akin.
Pero hindi ko na lang pinansin! Tumango lang ako sa kanya bilang sagot!
Gusto niyang ako ang magtungo sa Singapore pero pwede naman si Klient ang pumunta roon.
Nasa condo kaming lahat ni Kiel. Mukhang okay na naman  ang gago. 
Sa tingin ko nga ay pwede na nga rin na siya ang pumunta ng Singapore e. 
Minor lang naman ang problemang itinawag ng manager doon ngunit kailangan personal na asikasuhin parin ng isa sa amin. 
Madalas na siyang umalis ng mag-isa. Madalas niyang puntahan ang mga magulang ni Althea. 
Mukhang nakatulong ang pagiging malapit nito kila Tito at Tita. 
Napagsasabihan nila ito. At mukhang effective naman dahil nakikinig siya sa mga future biyanan niya.
Nagiging mas malapit din siya sa mga ito. Its been more than two years! 
Sa wakas, mukhang  napag-isip-isip ng gago na hindi pa siya tatanggapin sa impyerno!
Nagsawa kakatangka sa buhay! 
Hindi rin siya pumasa bilang baliw, wala na daw space para sa kanya sa mental hospital! 
But I'm glad na mas nag-i-improve ang kalagayan niya!
Siguro nakatulong rin ang presensya ng Mommy niya at ng mga kapatid niya. 
At syempre kami na walang kasawa-sawang gumigiba ng pintuan ng gago!
Sa tuwing naiisipan na naman niyang mag-kulong!
"Hindi pa naman ngayon Linggo, Bud. Sa susunod pa naman na Linggo. Sinasabihan lang kita ng maaga." Ang nakangisi kong sagot habang sa cellphone nakatutok ang mga mata ko!
Lui: Future husband ko, 'yong dunkin donut kong bilin  ha huwag mong kalimutan.
Awtomatiko ang biglang pagsipa ng kung ano sa dibdib ko. May nakalagay pang heart at kiss emoji sa dulo ng text nito.
Hindi ko mapigilan ang mapangiti pagkabasa pa lamang ng text mula sa kanya.
I just can't stand it, not to see her nor talk to her.
I want to see her, always. Kundi man sa personal at least sa vedio calls.
I even bought a cellular phone for her. Para malaya ko siyang makausap. 
Para marinig ko rin ang boses niya kung kailan ko man gustuhin. 
It might be sounds crazy, pero kahit ang sarili ko ay hindi ko rin maintindihan kung bakit ako nandito sa sitwasyon na ito!
Kung totoo man ang sinasabi nilang gayuma? Tang*na legit atang natamaan ako!
Hindi ko alam kung anong gayuma ang dumapo sa akin at mukhang malakas ang bisa niya!
Para akong tangang nakangisi habang nagta-type sa phone ko!
Ako: Ilang box ba ang gusto mo? 'Yon lang ba ang gusto mong pasalubong?
Napakagat ako sa ibabang labi ko pagka-sent ng reply ko sa kanya. 
Naririnig ko ang  pagu-usap-usap ng mga tao sa paligid ko pero wala akong maintindihan.
 Wala doon talaga ang pansin ko. Naka-focus lamang ang utak ko sa magiging reply niya. 
Agad kong tinignan ang phone ko nang mag-vibrate iyon. 
Lui:  Isang box lang ng dunkin donut at ikaw mahal ko, sapat na!
With a lot of kiss emojis and hearts! 
Nadampot ko ang isang pillow sa sofa at wala sa sariling naitakip ko sa mukha ko para itago ang malaking ngisi ko!
Ewan ko ba, pero hindi maiwasang umalon ang dibdib ko kapag ganyan na ang mga banat niya sa akin. 
Mula nang makilala ko siya, ay naging kakambal ko na ata ang ngisi, ngiti at tawa!
Ako: Ilang buwan pa lang Lui. Hindi ka pa panalo sa pustahan natin..
Kagat labi ko muling reply sa kanya. Biro ko lamang iyon na paalala sa kanya!
Segundo lamang mula ng ma-sent ko at nag-reply agad siya. 
Lui: Alam ko naman 'yon mahal ko, pero sigurado akong ako ang mananalo!Sure yan! Magiging future husband talaga kita!
Kaya pakabait ka dyan sa Manila! Bawal tingin sa ibang babae ha?
Para akong tangang napayakap sa unan habang titig na titig sa screen ng phone ko!
Damn! Gusto ko siyang tawagan! 
Ayaw ko sanang seryosohin ang mga sinasabi niya, dahil baka dala lamang ng kanyang kabataan ang pagpapakita niya ng interest sa akin. 
Pero hindi ko pa rin maiwasang tamaan sa mga banat niya!
Ibang-iba siya talaga sa mga kabataan at mga babaeng nakilala ko... 
Walang dry na araw sa akin kapag kausap o kasama ko siya!
Nawawala ang kahit anong stress o problema ko sa trabaho kapag kausap ko siya. 
Sa totoo lang hindi ko alam kung ano ring pumasok sa utak ko at pumasok ako sa isang pustahan at kasunduan!
At sa isang bata pa! But maybe, this is just temporarily. I don't know. 
I just want to enjoy the ride from this stage of my life.  Kung kailan nararamdaman kong mas masaya ako!
I mean, it feels different to be with her... To be with her presence... 
Parang bumabata rin ang pakiramdam ko!
Siguro dahil nakikita ko ang sarili kong wala nang kapag-a-pag-asang makapag-asawa!
Maraming babae naman ang nagpapakita rin sa akin ng interest. 
Marami nga sa kanila ang kilala rin sa lipunan at mula pa mayayamang pamilya.
Pero hindi ko alam kung bakit wala akong magustuhan isa man sa kanila. 
Parang may hinahanap akong kulang at hindi ko iyon matagpuan. 
But being with this young girl was really different!
 Para niya akong dinadala sa ibang demensyon na kahit kailan ay hindi ko pa narating!
Parang  isang iglap naging nakasalalay sa kanya ang ganda ng araw ko!
Nakasalalay sa mga text messages niya ang bawat ngiti ko!
"Ouch! Tang*na!" Ang naibulaslas ko! At masamang napatingin sa pinanggalingan ng unan na binato sa akin.
Dalawang unan kase ang dumapo sa mukha ko!
"Nangingiti ka dyan ng mag-isa! Para  kang tanga! Kanina pa ako nagsasalita dito at tinatanong ka parang nasa kabilang planeta ang kaluluwa mo!" Ani Matthew na salubong ang kilay.
Bigla naman akong natauhan. Hindi ko nga alam o namalayan na kinakausap pa pala ako nito!
"Para nga siyang bulating binubudburan ng asin kanina pa e, 'di mapakali at panay tawa at ngisi!" Ang dagdag na puna ni Carl. 
"Sino ba yang kausap mo, tang*na ka? Para kang teenager dyan kung kiligin a!" Ang dagdag buyo ni Vince. 
"Ang alamat ng Isla Mabato!" Ang agad na singit ni Klient! Kumindat pa sa akin ang gago!
Napatingin silang lahat sa kanya!
"Gago kausap ko sekretarya ko! May pinag-uusapan lang kami!" Agad kong sabi! Shit! 
I sounded very defensive, I know! 
Nakatingin silang lahat sa akin. May panghihinala sa bawat ngisi ng mga gago!
Napasipol si Klient! At muli ang makahulugan niyang ngisi sa akin.
Nagbabanta ang tingin kong pinukol sa kanya. Saka ako, napapikit ng mariin. 
Napahilot ako sa aking sintido at binalingan si Matthew.
"I'm so sorry. I was occupied. Ano bang sinasabi mo?" Ang mahinahon kong tanong. 
Pagkuway napakamot sa kilay ko. 
Nakita ko ang ngisian ng mga kaibigan namin pero hindi ko na lang pinansin. 
Kung papansinin ko pa ay sa akin lamang mababaling ang lahat ng atensyon ng mga putang*na!
"Ang sabi ko, pagbibigyan muna kita next week, dyan sa hinihingi mong isang Linggong bakasyon. 
Pero ikaw ang ang pupunta sa Canada next month para personal na umayos sa ilang problema roon. " Medyo natigilan ako. Ang ilang problemang tinutukoy nitoy inaabot ng ilang buwan bago maayos. 
Ibig sabihin ay ilang buwan akong mananatili ng Canada? Ilang buwan akong hindi makakapunta ng Isla?
Papatapos na kase ang pangalawang branch ng hotel na pinatayo roon, at ilang buwan na lamang ay magbubukas na rin iyon!
Hindi ako makasagot! Parang ayaw kong umuo pero hindi naman ako maka-hindi!
"Ano na?" Ang untag sa akin ni Matthew!  
I shook my head. "Ano ayaw mo ba?" Lalong nagsalubong ang kilay niya sa pag-iling ko. 
"No, I'm sorry.. I mean okay, I'll do it.." Damn! Wala talaga ako sa sarili ko! 
Napasulyap silang lahat sa akin. "Don't look at me like that, fuckers!" 
"Mula nang bumalik yan mula sa isla niya, nagkaganyan na siya! Hindi kaya na-engkanto yan doon?" Ang ani Uno habang hinihipo ang panga. 
I looked at him and gave him a dirty sign finger.
I felt my phone vibrating. It was a call this time. 
'Pag popped up pa lamang ng pangalan ni Lui sa screen ng phone ko ay agad na akong tumayo at lumayo sa grupo. 
I opened the sliding door from the veranda!
At doon ako pumuwesto.
Nakita ko pa ang pagsilip ni Uno at Vince habang parehong nakangising demonyo!
 Pero hindi ko na sila pinansin at tumalikod na lang ako. 
Agad kong sinagot ang tawag ni Lui. Damn! Bahagya pang nanginig ang kamay ko!
Dumadagundong rin ang dibdib ko. Huminga muna ako ng malalim bago nagsalita.
"Bakit gising ka pa? " Ang mahinahon kong tanong. 
Narinig ko ang pag-tsk nito sa kabilang linya. I guess nanhahaba na naman ang nguso niya.
I imagining her cute innocent face habang nasa kabilang linya. 
"Hindi ka na kase nag-reply pinag-aalala mo ang asawa mo.." Ang anitong kinatawa ko ng medyo malakas.
 I heard her giggled too.. Napakagat ako sa ibabang labi at napahaplos sa batok ko.
"I was been interrupted by my friends. Sorry kung hindi ako agad nakapag-reply." Damn! I don't even know why i have to say sorry to her and explain. Na para bang malaki ang magiging kasalanan ko sa kanya kung hindi ko ma-explain ng maayos ang dahilan ko!
"Mga lalake ba yang mga friends mong tinutukoy, future husband ko? Ipapaalala ko, bawal kang mangbabae." Ewan ko kung biro lamang iyon pero alam kong nanghahaba na naman ang nguso niya.
"Mga lalake po... Maya-maya uuwi na rin ako." Tang*na! Parang di ko na rin makilala ang sarili ko. 
Dapat bang ganon ako kalambing? Para akong tanga! Kahit sa sarili ko minsan nakakaramdam din ako ng pagkapahiya! Gusto ko na talagang umuwi para mai-vedio call ko siya.
Pero kakarating ko lang din. Galing ako sa isang meeting at dito na ako nag-deretso.
Nagpaalam ito kaninang sa bahay ko sa isla matutulog. May kwarto naman siya roon.
Wala raw ang Nanay nito at nasa bayan, hindi raw makakauwi. 
Nagpaalam naman daw siya sa Tatay niya. Natutuwa ako't nagugustuhan niya sa isla ko. 
Siguro dahil nakakapanood siya ng tv. Malakas rin ang signal ng internet. Marami rin akong books na binili para sa kanya. May apat din na kabayo ngayon ang nasa isla. I bought all she wants to stay at my Island. 
Hindi ko alam kung bakit naiinis ako sa ideyang nagpupunta pa siya sa isla Magno. 
It's pretty obvious na may gusto sa kanya 'yong apo ng matandang Magno. 
At hindi ko rin maintindihan kung bakit nakakaramdaman ako ng inis at irita sa isiping malapit nga sila!
Basta ko na lamang kinuha ang pustahan bilang oportunidad na mailayo siya sa Isla Magno at sa lalaking yon.
Kung ano man ang dahilan ko? Hindi ko rin alam! Hindi ko rin maintindihan ang sarili ko basta naiinis at naiirita akong makita na malapit sila! 
And I felt the urge of doing something about it! To stop them from liking each other! 
Tang*na parang naging kontrabida ata ang naging dating ko sa bagay na iyon!
But I felt more satisfied with what I did. 
"Future husband ko, hindi ka na nakaimik dyan. Siguro kinikilig ka na naman ano?" Ang tonong tukso nito sa akin. Medyo naglakbay ang utak ko at hindi ko naintindihan ang huling sinabi niya.
Napakagat akong muli sa labi ko. She giggled again. 
"Hindi mo pa nga ako jowa, pero kinikilig ka na ng sobra. Paano pa kaya kung asawa na kita?" Muli akong natawa sa banat niya. She's so cute and adorable! At kahit pa madalas ay nagiging bulgar ito sa ibang bagay ay hindi pa rin sapat yon para takpan ang kanyang kainosentihan!
"Matulog ka na anong oras na!" Ang sabi ko sa pagitan ng aking pagtawa. 
Napaangat bigla ang mukha kong nang bumukas ang sliding door! 
"Hi diwata ng Isla mabato!" Ang malakas na ani Klient. Mapang-asar ang ngisi nito!
Narinig ko ang pagsinghap ni Lui sa kabilang linya.
"Charlene, sige na at may istorbo." Ang sabi ko agad at pinatay ang linya. Damn! 
Narinig ko pa ang boses ni Lui na parang naninita pero hindi ko na naintindihan ang sinabi niya!
I got nervous. Shit! 
"Can you not just invading my privacy gago!" I annoyedly tsked at him. Pero binato lamang niya ako ng nakakalokong ngisi! Pumasok na ako sa loob at sumalampak sa sofa. 
"Anong pangalan niya Klient?" Ang pang-aasar rin ni Uno. Matalim ang pinukol kong tingin sa kanya.
I felt my phone ringin again. Pero hindi ko na iyon sinagot! Mamaya na lang ko siya tatawagan kung gising pa siya, o di kaya ay bukas na lang.
"Narinig ko Charlene e, yon ba pangalan niya?" Ang nakangising tanong naman ni Carl. 
"Bakit tinatago pa kase.." Si Vince na napapailing. 
 "Charlene ba? Di ba ang Charlene yong humahabol sayong anak ng isang investor mo? Pinatulan mo yon? Akala ko ba di mo gusto?" Ani Matthew. Naaalibadbaran ako sa mga tanong na binabato ng mga gago!
"Yong taga isla, nakalimutan ko ang pangalan e... Sobrang ganda ng batang 'yon e. Malamang sobrang ganda rin ang Ina.. Yon bang Nanay ang gusto mo roon o yong anak talaga?" Ang pangbubuska sa akin ni Klient. 
 Pinukol ko siya ng matalim na tingin pero hindi ako nagsalita. Sabay-sabay na nagtawanan ang mga gago! 
"Baka 'yong Nanay! Alam nyo naman yang si fafa Noah natin hindi yan papatol sa mga bata.
Biyuda ba Noah?" Napahugot ako ng hininga at napahilot sa sintido ko. 
"Uuwi na ako." Ang sabi ko na lang at humikab na animo'y inaantok na talaga!
Pero ang totoo, gusto kong takasan ang pang-aasar ng mga gago!
"Nagkakamabutihan na ba kayo ni Charlene? Sarap ng ngiti at tawa mo kanina pa e," ang puna ni Matthew. Natigilan ako. Shit! No choice! Kailangan kong magsinungaling!
"M-medyo.. I-i want to try.." Ang hirap kong sabi.. Umiwas ako ng tingin sa kanila. 
Ayaw kong malaman nila ang tungkol kay Lui. Hindi pa ako handang malaman ng iba ang tungkol sa kanya. 
Sa ngayon kase, naguguluhan pa ako. Tsaka ano na lamang ang sasabihin nila? 
Shit! She's just 14 yrs old for pete sake!
 Baka isipin nilang nahuhumaling ako sa isang bata!
Bakit hindi nga ba? Ang agad rin sansala ng utak ko. 
Shiiit! Biglang sumakit ata ang ulo ko!
Pagtatawanan nila ako, dahil kinakain ko lahat ng sinabi ko noon. 
Nagalit pa ako kay Kiel at kinundina ko rin noon si Matthew!
Tapos malalaman nilang mas bata sa pinsan ko at kay Alexie ang kinahuhumalingan ko!
God damn it!

A/N: Unedited! Makalat ang typing. Pag-pasensyahan nyo na muna!