Onschatbare Liefde

Chapter 16

~Noah~

My eyes hovered once more to the letter before I crashed it with my hand.
Napatiim bagang ako.. So, gano'n na lang yon?
It's been two years, though. 
When She left, without saying anything.
 But it feels like, just yesterday. 
The memories with her are still fresh here...
Right here on my head... 
And I still feel it like a fresh wound, right here on my chest!
And then now, finally! 
Nakatanggap ako ng sulat galing sa kan'ya!
This must be the closure I was waiting for?
Right huh? 
Kalimutan ko na daw siya. 
Masaya na raw siya sa piling ng iba kung saan siya ngayon nakatira. 
 Paasang bata, tang*na!
Naisahan ako do'n! 
Hulog na hulog na ako, 'yon pala laro lang talaga para sa kan'ya?
I even searched for her, after She left with her family.
She contacted me just one time thru text message..
Ilang buwan na siya noon mula nang umalis siya..
She asked me for money.
Isang milyon! Damn men!
And I didn't think twice... I love her..
And my love can't question her why She left me and then now asking for money!
I just gave it! I'm damn ediot!
So much inlove!
Hoping She will come back to me in return!
But after She recieved the Money? Di ko na siya makontak..
Pinahanap ko siya, hindi dahil sa perang naibigay ko, kundi dahil umasa ako na baka sakaling makumbinsi ko siyang bumalik sa'kin..
Pero wala naman akong ibang dapat sisihin!
Kasalanan ko lahat. 
Napakalaki kong tanga para mahulog at maniwala sa isang bata.
She's just a kid, pero napaikot niya ako sobra!
Dinukot ko sa aking bulsa ang kwentas na iniwan nito sa kanyang kwarto sa bahay ko.
Tang*na ito ang napanalunan ko sa pustahan namin!
Panalo ako! Akalain mo yon? 
Pero ito lang ata 'yong panalo ako na hindi ako masaya!
Pagak akong natawa. Kasabay ng pag-agos ng luha ko.  
Tumangga akong muli sa hawak kong bote ng black rum.
This could be my karma, right? 
Hindi ko lang kinain ang mga sinabi ko noon.
Nalason ako't pinasuka ako tanga*na!
Hindi ako magkakagusto at magmamahal ng bata!
But look at me now? 
Feeling wasted.
No.
I am really wasted!
Nang dahil sa bata!
Ang nakakaputang*na 'yong hindi ko mapigilan na pagtulo ng luha!
At hindi ko makalma ang sarili kong dibdib sa sakit ng nararamdaman ko rôon..
She crashed me men!
Dahil kahit 'yong pakiramdam na  tinalikuran niya ako? 
Fvck! Mahal na mahal ko siya! 
Na mi-miss ko siya! 
"Ano na naman pinagga-gawa mo putang Ina ka? You want me to tell them this time huh? "
Sa papikit-pikit at namulungay kong mga mata ay kita ko ang inis at iritadong mukha ni Klient..
What did he just say? He would tell them about how stupid I am?
This jerk!
Hell fvcking no!
Ayaw ko na sanang magsalita kase pagod na ako saka ramdam kong bibigay na ang diwa ko sa kalasingan pero pinilit ko pa rin.
"T-tang*na m-mo!.. Huwag! pangako last na'to! Ji na 'ko magpapaka-lashing! " Ang bangingi kong turan.
Pinilit kong tumayo pero nabuwal lang ako't bumagsak sa sahig.
Pinunasan ko ang mga mata ko gamit ang braso ko..
Ibang lungkot ang muli sumaklob sa akin nang malasahan ko ang alat ng luha ko..
Nanikip muli ang dibdib ko.
Nawalan na'ko ng pakialam kahit alam kong nakatayo lang si Klient sa tabi ko..
"L-lui please.. b-bumalik ka na sa'kin.." Hindi na ako iiyak at maglalasing. Pangako last na talaga to. Ibubuhos ko na lahat at magiging okay na ako bukas!
Kakalimutan ko na siya!
"Lui! Hindi pa tapos ang p-pustahan natin! P-pakakasalan kita, p-pangako.." Ang atungal ko..
I felt someone grabbed my arm..
Sa bumabagsak kong diwa dahil sa kalasingan ay alam kong pinipilit niya akong tinatayo..
"Mang Ramil, pakitulangan naman ako ipasok natin sa kwarto niya itong gagong to." Ang dinig kong inis na boses ni Klient.
Then I felt another arm on my other side..
Tuluyan na akong nawalan ng ulirat..
MATINDING sikat ng araw ang nagpagising sa'kin at kumakalam na sikmura..
Napadaing ako nang maramdaman ko ang matinding pananakit ng aking ulo.
Fuck! Hongover!
Napahilot ako sa aking sintido..
Inalala ang mga nangyari kagabi.
"Ano na naman pinagga-gawa mo putang Ina ka? You want me to tell them this time huh?"
Ang tila nag-e-echo pang boses ni Klient..
Natampal ko ang noo..
I was wasted again.
Pang-ilan na bang paglalasing to?
Hindi ko na maalala kung pang-ilan na pero dito ako sa isla nagtatago kapag gusto kong lunurin ang sarili ko sa alak..
Ayaw kong makita ng mga kaibigan ko kung paano ako nabaliw sa isang bata!
I don't want them to witness my fvcking stupidity..
I don't want to see thier mocking face at me, kase kinain ko lahat ng mga sinabi ko noon!
And I'm having a hard time now, dealing with my sweet karma!
I don't want to let them know my suffering..
Itong gagong Klient lang naman ang parang aso sa lakas ng pang-amoy!
Sinusundan ako dito sa Isla sa tuwing alam nitong dito ako pupunta.
Napatingin ako sa digital clock na nakapatong sa night stand ko..
Damn! Mag 3pm na! gano'n ako katagal natulog pero sobrang sakit pa rin ang ulo ko..
Sobrang dami ata ang nainom ko.
Lulugo-lugo akong tumayo at nagtungo ng banyo..
Pagkatapos kong maligo, magbihis at ayusin ang sarili ay bumaba na'ko..
Nasa hagdanan pa lamang ako ng marinig ang boses ni Klient, may kausap sa phone..
"Oo darating kami.. We will fly later back in Manila Kuya, I promise" Ang anitong tila sigurado sa sinasabi. Hindi ako babalik ng Manila. Balak kong mag stay rito ng isang Linggo..
Though, Hindi na ako kadalas magpunta rito di tulad dati noong narito pa siya..
"Yes kuya, hindi kami male-late. Okay. Bye." Salubong ang kilay kong nagtuloy sa Island counter..
"Finally you're already awake. Tinawagan ko na ang piloto ng chopper mo. Aalis tayo at uuwi ng Manila in two hours.. " Ang tila wala lang na imporma nito sa'kin..
"I'll stay here a few more days. You can go back in Manila alone.." Ang walang kaemo-emosyon kong sabi habang naghanda ng kape ko sa coffee maker..
Saglit akong natigilan.. "Husband ko, heto na kape mo.. Pinag-aralan ko talaga itong coffee maker para ako na lagi maghahanda ng kape mo kapag nandito ka! Real wife lang ang peg, right?" Napangiti ako ng pagak nang maalala ko ulit siya.. Our good memories huh?
Then, agad din napawi ang ngiti ko nang maramdaman ko ang tila unti-unting pagsakal ng kung ano sa puso ko..
Akala ko hindi malabo na maging kami talaga..
Umasa ako amputa!
Fvck ! Para sa kan'ya pawang laro lang pala.
Ang dalí kong nadala da sarap ng sensasyon pinagsasaluhan namin sa tuwing magkasama kami.
Hindi mang sensasyon sekwal pero sobrang saya ko pa rin nun..
Kahit nga gustong-gusto ko na siyang patulan sa panunukso niya lagi sa'kin ay nagtimpi pa rin ako..
I want to have her, and take her in the right time.. In the right Age.
"Ganyan na ganyan si Kuya nag-umpisa. Pangiti-ngiti nang mag-isa saka malulungkot and the next thing he did? tried to kill himself.." Ang ngisi nitong puna sa'kin..
Bigla akong nagulantang sa boses niya..
Nakalimutan kong nasa gilid lang pala ang putang Ina at nakatingin na sa'kin..
Tinaliman ko ito ng tingin.. He just chuckled..
Binaliwala lang ako!
Kinuha ko ang kape ko at naupo sa mataas na stôol.
"Kailangan natin bumalik ng Manila. Baka limot mong binyag ng kambal ni Kuya at Althea gago! Isa ka pa naman sa Ninong di ka dadalo? Gusto mo atang hindi ka na kausapin ng pinsan mo habang buhay." Ang paalala nito sa'kin.
I silently cursed..
Napakalimutan ko na naman pala.
The last time nga e, nakalimutan ko rin batiin siya sa mismong araw ng birthday niya.
Nagtampo siya sa'kin at ilang araw akong hindi kinausap.
Inimbitahan ako ni Kliel sa bahay nila.
I gave my cousin a peace offering.. Alam kong minsan ay nagtataka na rin ang mga ito kung bakit lagi ako sa isla..
At parang wala ako lagi sa sarili..
I can't stay like this.... Nawawala na rin ang konsentrasyon ko minsan sa trabaho, sa negosyo.. And that's not me..
Kailangan mag-focus lamang ako sa pagpaparami ng negosyo at assets.
Fvck love life! Walang magandang maidudulot yan sa buhay ko..
Dalawa na ang kaibigan naming may asawa.
Magkasunod lamang na kinasal sina Mattew at Kiel.. Magkasunod rin na nagbuntis at nanganak ang mga asawa!
Tang*na! Parang pinag-usapan at pinaplanuhan talaga ng mga gago..
They married with two young beautiful women..
Kiel is with my cousin siyam na taon ang gap ng dalawa.
And Matthew is with Alexie, the granddaughter of Don. Roberto..
12 years naman ang gap ng dalawa!
Winner sana ako kung di ako iniwan ni Lui!
Natawa ako ng pagak sa naisip. 16 years ba naman ang gap namin..
Nasubrahan ata sa pagkabata ang napili ko kaya napaglaruan ako.
Tang*na!
Hindi pwede na ganito ako lagi.. Atleast man lang hindi ako tuluyang mabaliw.
Dahil pakiramdam ko, konting-konte na lang parang sa mental hospital na talaga ang bagsak ko..
"Gumaganda lalo si Charlene a.. Did you see her the last corporate event? Panay pa rin ang tingin sa'yo, gago.. Nanggigil pa rin. Why don't you give her a chance?" Ang nakangisi pa rin nitong sabi. Natigilan ako pero hindi ako tumingin sa kan'ya.
Ininom ko na lang ang kape ko..
****
Pagsapit ng gabi ay nagsi-alis na halos lahat ng bisita sa binyag..
Kami-kami na lamang ata ang natira..
"Gago naman nito ni Uno, dapat sinama mo si Marie.. " Ang rinig kong reklamo ni Klient.
Nginisihan lamang siya ni Uno.
"Lakas ata tama mo kay Manang? Sunduin mo kung gusto mo. Basta ako ayaw ko ng kasamang panget! Kita mong porma kong to tapos ang kasama ko mukhang mangkukulam?" Napabuga ako ng tawa at napailing..
Lumapit ako sa mahabang mesa nila at humila ng isang bakanting upuan..
"Oh heto na pala Mr. Serious. " Sikmat na asar ni Uno...
Walang emosyong tumango lamang ako sa kan'ya saka tinungga ang boteng hawak ko..
"Mas gusto ko 'yong awra mo noon na kapag umuuwi ka ng Manila ay laging naka-ngiting tagumpay ka!" Ang kindat na sabi pa ng gago!
"Naalala mo 'yong nasa parking tayo?" Ang pagpapaalala ni Vince. Ang laki ng ngiti ng gago!
Palibasa parang tumama sa lotto dahil gustong-gusto nito at tila nababaliw sa bago nitong katulong..
"'Yong building ni Kiel? Naalala niyo? Parang tanga amp--"
"Tigilan n'yo na nga yan! Hindi pa ba kayo napagod kakasira ng pinto ni Kuya Kiel noon? Gusto n'yong may sumunod na?" Ang makahulugan singit ni Klient..
Awtomatikong lumipad ang masamang tingin ko sa kan'ya..
"Ay naudlot pala?" Ang tila wala sa sariling ani Carl.
"Sayang naman nun.." Ang tila nanghihinayang na aniya..
" Ang ganda nun pare pero bata pa. Malaking bulas lang pero mala serena sa ganda!" Napapikit ako't napatiim bagang sa sinabing iyon ni Marvin..
Bakit kaya narito tong gagong to?
Hindi naman to laging uma-attend ng mga ganitong okasyon!
Madalang rin itong magsasama sa grupo namin kaya nagtataka ako kung anong naisapan ng gago at nandito!
Isa rin kase ito na mahirap kasama lalo na kapag may bitbit na sekreto!
Sobrang tsesmoso kase ng gago!
"Kaya pala halos dôon ka na noon halos tumira panay kuha mo pa ng bakasyon!" Ang kanyaw sakin ni Matthew..
"Dapat pinakilala mo man lang sa'min." Ang ani Kiel na kinabuga ko ng tawa..
Inayos ko ang sarili at umaktong normal..
I will not gonna show them my burdens..
Ipapakita kong baliwa lang sa'kin kung ano man ang nangyari!
Hindi ako naapektuhan..
"Baka nakakalimutan mong noong panahon na 'yon halos maglakad ka sa kalsada habang may nakasabit na mga lata sa katawan mo gago!" Ngumisi pa ako saka naiiling na sa kan'ya..
Napakamot ito sa batok..
"Pasensya na... Huwag kayong mag-alala hindi na mangyayari 'yon narito na ang mahal ko... Saka focus na ako sa pamilya.. Alam n'yo yan..Basta nasa tabi ko lang ang asawa ko, okay naman ako.." Bilib talaga ako sa lalaking to kung gaano nito kamahal ang pinsan ko..
Though aaminin kong, medyo sumama ang loob ko noong una.
Dahil bukod sa napakalaki ng agwat nila ay pinatos nito pinsan ko..
Pakiramdam ko noon ay natraydor ako..
But that was in the beggining..
Hinahangaan ko pa rin siya dahil lakas
loob nitong inamin sa'kin ang tungkol sa kanila ng pinsan ko..
Hindi rin siya natakot na ipaglaban sa Ama nito ang nararamdaman niya para sa pinsan..
And look at them now? After a years sila parin ang tinadhana.. Kasal na at may kambal na anak..
Ako kaya kailan? Kung naging kami siguro ang saya lang..
She's now 17, isang taon na lang din at pwede ko na rin sana siyang pakasal at buntisin...
Pero kailangan kong tanggapin na hindi na talaga kami.. She's gone.. She left..
I have to move... I need to..
"Tulala sa isang tabi at di mapakali.. Ating nakaraan minumuni-muni.. "Ang pakantang asar sa akin ni Uno Cinto..
Shit! Fvck! nawala na naman ang isip ko!
Muli.. I laughed like i was'nt affected!
"Gago! tama nga si Marie sinto-sinto ka talaga! " Ang kunwari di apektadong ganting asar sa kan'ya.
I laughed.. Pero alam ko lahat ng tawa ko mula ng umalis siya ay hindi na umabot sa aking mga mata...
She's gone.. more than two years..
Sabi niya sa sulat hindi na siya babalik..
Na nakapag-asawa na siya sa murang edad!
But damn! I still miss her..
I still want her...
A/N: unedited expect many errors edit ko mamaya.. pahinga lang daliri ko! salamat