Johnny, uzun bir süre masada bekledikten sonra Ten aç olduğu halde mutfağa dönmediği için onu fazla kırdığını anlayıp hazırladığı tepsi ile beraber mutfaktan çıktı.
"Ten, nerdesin? Aç olduğunu sanıyordum." Küçük pembe sevgilisini salonda bulamayınca merdivenlere yöneldi, yavruların yanında olmalıydı.
“Ten?"
Gözleri boş odada Ten'i ararken bebeklerini kontrol etmek için beşiklere yaklaştı. Beşikler boştu. "Ne! Bir dakika, yavruları da yatağın altına saklamadın değil mi?"
Yatağa yaklaşıp edildiğinde ne bebeklerini ne Ten'i göremedi.
~~~~
"El kadar yavrulara ve küçük bir kediye bakamadın mı yani? Şimdide sende mi diye utanmadan sormaya gelmişsin."
Yuta, kapısının önündeki genç adamı azarladıktan sonra kapıyı sertçe yüzüne kapattı.
Yangyang, komşusunun ne kadar korkutucu bir adam olduğu hakkında bir şeylerden bahsederken Johnny onu dinlemiyordu. Ten daha kendini bile koruyamayacak kadar küçük ve safken yavrularına nasıl bakacaktı.
Başlarına kötü bir şey gelirse Johnny ,kendini asla affedemezdi.
"Gidebileceği başka bir yer yok değil mi? Yani tanıdığı." İkisi Yuta'nın bahçesinden ayrılmak için döndüklerinde Yangyang sordu.
“Hayır yok. Sadece Yuta amcayı tanıyor, birde annemi. Onun evine de gidemeyeceğine göre. Nereye gitmiş olabilir Yang!"
"Sakin ol Johnny, onları bulacağız."
O sırada duydukları kapı sesiyle ikiside arkasına baktı. Yuta, elindeki açılmamış salam paketiyle evden çıkıyordu. Johnny'e kızgın olsa da Ten ve bebeklerinin dışarıda savunmasız olmaları düşüncesinden rahatsız olmuştu.
"Ten ve yavrularının çok uzakta olduğunu sanmam. Eğer öyleyse bile tekrar dönecektir. Kedileri başka şehir olmadığı sürece ne kadar uzağa götürürsen götür geri gelirler. Senin evin onun yuvası Johnny, ayrılmaz. Hem iki saat önce gittiğini söylemiştin, acıktığında kesin döner."
Yuta, arka cebinden bıçak çıkardığında diğer iki beden birkaç adım geriledi.
"Ne yapacaksın onu?" Yangyang ürkek sesiyle sordu. Johnny'nin garip komşusundan her zaman korkmuştu.
Özellikle arkadaşının evine geldiğinde yada çıktığı zamanlarda perdenin ardından mimiksiz yüz ifadesiyle kendisine baktığı zamanlar. Korku filmlerindeki garip insanlarla benziyordu.
"Birkaç parçaya ayıracağım."
Yuta söylediğinde Yangyang'ın gözleri büyüdü. Kendinden on beş santim kadar uzun arkadaşının arkasına saklanırken kulağına yaklaştı. "Senden bahsediyor olabilir mi?"
Johnny, arkadaşına göz devirdi. "Saçma sapan konuşma Yang."
~~~~~
Yuta'nın birkaç ayrı tabağa dilimlediği salamları onun ve Johnny'nin evinin etrafına, farklı yerlere koymuşlardı. Ten her nerdeyse kokusunu aldığında, üstelik karnı açtı. Ortaya çıkardı.
Yangyang, Yuta'nın biraz uzakta olmasını fırsat bilip Johnny'nin kulağına yaklaştı. "Bence onu dinleme, Ten köpek mi yemek kokusu duyup saklandığı yerden çıksın. Gerçi burda saklandığından yine şüpheliyim. Belki de çoktan metrelerce uzaklara gitmiştir."
“Seni duydum." Yuta, yüzünü arkasındaki iki bedene dönmeden söylediğinde Yangyang korkuyla yerinde zıpladı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
