YAKAMOZ

2.BÖLÜM "TANIŞMA"

Selammm :)

Biliyorum biliyorum çok hızlıyım, çok da mütevazıyım değil mi :) neyse sizi çok tutmuyor ve bölüme uğurluyorum.

Başlamadan hemen önce sol alt köşedeki yıldıza dokunarak bana destek olabilirsiniz.

Ben de size birer yıldız veriyorum.⭐ Sizinkileri de bekliyorum.

Medyadaki fotoğraf Melih'in :)

Keyifli okumalar ♡

.

.

.

2. BÖLÜM "TANIŞMA"

Önümdeki matematik problemi beni fazlasıyla zorlamış olsa da sonunda cevabı bulabilmiştim. Bu konuda zorlanmış olmak sinirimi bozarken bunu not defterime not ettim, eve gidince bu konu üzerine yeniden çalışsam çok iyi olacaktı. Dönem sınavında ve üniversite sınavında bu tarz bir soru çıkarsa çözmek için bu kadar zamanım olmayacaktı.

Notumu aldıktan sonra saate baktım, ders zilinin çalmasına henüz daha vardı, birkaç soru daha çözerim diye içimden geçirdim, bir alttaki soruya yöneldim. Tam soruyu okumaya başlamışken önümde bir karartı belirdi, soruya odaklanmama engel oldu.

Başımı usulca kaldırdım, önümde duran kıza baktım. Bu, o kızdı. Rehberlik dersi için oluşturulan ve içinde yer aldığım gruptaki kız. Sanırım ismi Tuana'ydı. Onu yakından görmek çok güzel olduğunu anlamam neden oldu. Omzunda biten, siyah saçları vardı. Ne beyaz tenliydi ne de çok esmerdi. İri ve siyah gözleri vardı, şimdi o iri gözlerini bana dikmiş, gülümsüyordu. Bir şeyler söylemek yerine sustum, onun konuşmasını bekledim. Fakat yaptığı şey elindeki minik kağıdı önüme bırakmak oldu.

Başımı önüme eğdim, bıraktığı kağıda baktım. Neden böyle bir şey yaptığını anlamaya çalışırken kağıdı aldım, yazdığı şeyi okudum. "Merhaba." Okuduğum şeyle afalladım, bunu söylemek yerine neden yazdı ki? Başımı kaldırdım, iri gözleri olan kıza baktım.

"Merhaba." Sesim hiç istemediğim kadar cılız çıktı ve merakla onun bir şeyler söylemesini bekledim. Fakat o bunu yapmak yerine elindeki bir diğer kağıdı önüme bıraktı, kaşlarımı çattım. Yine mi kağıt? Gözlerim istemsizce kızın arkadaşlarına gitti, benimle dalga filan mı geçiyorlardı?

Üçünün de hararetle bir şeyler konuştuklarını gördüm. Gözlerimi onlardan çektim, kızın önüme bıraktığı bir diğer kağıdı aldım ve okudum. "Birlikte bir ödev yapacağız, bunun için de öncellikle tanışmamız lazım. Biz kantine iniyoruz, gelmek ister misin?" Okuduğum şeyle başımı kaldırdım, yeniden kıza baktım.

"Neden konuşmak yerine yazıyorsun?" Diye sordum, gülümsemesi daha da büyüdü. Buna bir anlam veremedim ama istemsizce ben de gülümsedim. Kız çok tatlı gülümsüyordu çünkü.

"Merhaba." Bir erkek sesiyle başımı çevirdim, yanımıza gelen çocuğa baktım. Onun da ismi Doğu'ydu sanırım, hani şu kıvırcık saçlı çocuk var ya? O işte.

"Merhaba." Dedim, o sırada benimle kağıt aracılığıyla konuşan kızın omzuna kolunu attı. "Ben Doğu." Diye kendini tanıttı.

"Defne." Demekle yetindim, Tuana Doğu'dan biraz uzaklaştı, el hareketleriyle bir şeyler yaptı, Doğu da onun ellerini izledi.

İşaret dili miydi bu?

Şaşkınca onlara bakarken Doğu Tuana'yı izledikten hemen sonra bana döndü. "Ona neden konuşmak yerine yazdığını sormuşsun." Dedi, başımı salladım, devam etti.