HİSSİZ +18

H33|Gidiyorum|

# Sezen Aksu - Gidiyorum

Özet...

Adam benim bayılacağımı düşünmemiş ki son anda tuttu. Evet Mira plan basit adam seni bir yere bıraktığı gibi onu itip kapıya koş ve bu evden çık sorun çözülsün. Her şey çok iyi gidiyordu beni kucağına almıştı karanlıkta ilerleyip yatağa bıraktığı anda onu göğsünden ittim beklemediği için yatağın yanına düştü. Kapıya doğru koşmaya başladım ama hesaba katmadığım bir şey vardı uzun elbisem takılıp sendeledim ve o anda adam beni tekrar tuttu kapıya yasladı "İyi deneme bakalım kaçak özel davetli kim?" dedi yandaki lambayı yakarken.

H33

Işık yandığı anda gözlerimiz kesişti. İkimizde şok olmuştuk. Onu görmeyi beklemiyordum. Sesinden tanımalıydım belki ama çok korkmuştum ve aklımda annemin işi kaybetme riski vardı o yüzden dikkat edemedim. Kendisi de beni görmeyi beklemiyordu. Olumsuz anlamda kafasını sallarken kollarını benden çekip bir iki adım geriledi. Onu en son barda bir kızla öpüşürken görmüştüm. Çok öfkeliydim. Barda ki adamdan kaçmaya çalıştığımı beni zorla tuttuğunu gördüğü halde müdahale etmemişti. Beni umursamamıştı.

Sinirli sitemkar bir sesle "Demek annemi işe alan sözde iyi niyetli patron sendin!" dedim benim tavrımın aksine daha sakin bir şekilde "Demek kendini özel davetli diye içeri aldıran sendin. Sözde iyi niyet mi?" dedi bu sakinliği öfkemi artırıyordu "Bendim çünkü sen tatile çıkacaksın diye verdiğin davet annemin tüm gün çalışmasına neden olacaktı ona yardım etmek istedim kapıdaki adamlara laf anlatmamak için yalan uydurdum ama patronun sen olduğunu bilseydim hiç gelmezdim ve evet sözde iyi niyet o gece beni gördüğünü biliyorum ama kılını bile kıpırdatmadın çaresiz kalışıma göz yumdun. İyi niyetli biri ne yaşanılırsa yaşansın o durumdan beni kurtarırdı senin aksine!" dedim sesimi yükselterek.

Dalgaya alır gibi güldü olumsuzca kafasını salladı "Hayal kırıklığından başka bir şey değilsin Mira!" Dedi tek nefeste. Bunu beklemiyordum. Ne yapacağımı ne diyeceğimi bilemedim cama doğru yürüdüm önündeki mermere yaslandım. Oysa kapının önünde duruyordu bana doğru döndüğü anda ayağa kalktım bana böyle bir şey deme hakkı yoktu

"Ben mi hayal kırıklığıyım! Öyle mi? Yaptığın onca şeye rağmen hep senin yanında durdum arkadaşlarımı karşıma aldım herkesten uzaklaştım seninle olabilmek için ama sen ne yaptın beni bıraktın gittin o da yetmezmiş gibi bana barda yaşattıkların! Ya beni o gün senin düşmanım dediğin adam kurtardı be! Biliyor musun? Ateş bile senden daha şerefli bir adam sevdiği kadın ölmüş olsa da ona ve sevgisine ihanet edemedi. Senden nefret etmesine rağmen beni öpemedi. Ağlayarak ayrıldı o bardan. Paramparça olmuş bir adam bıraktınız geride. O gün üzülmüştüm senin adına Ateş intikam almaya yeminli ve yapacaklarının sınırı yoktu diye ama sen yapabileceği her şeyi hakkediyorsun! Sen bencil herifin tekisin Kamer!" dedim ona doğru yaklaşırken yüksek bir sesle. Ok yaydan çıkmıştı.

Kamer'in kaşları çatılmıştı. Karşı karşıya duruyorduk. Bir anda bağırarak "Ben bencilim! Öyle mi? Ben!" dediğinde titredim. Kendini kaybetmiş gibiydi kapının yanında ki aynalı masanın üstündekileri devirip aynaya yumruk attı. Bana doğru döndüğünde elinin kanadığını gördüm konuşmama izin vermeden devam etti "Lan ben sadece sevdiğim kadın daha fazla zarar görsün istemedim. Evet gittim ama canım çok yandı. Sensiz nefes alamadım. Sensiz yapamadım ama mecburdum uzak durmam gerekiyordu çünkü kimi sevsem onu benden, hayattan çekip alıyorlardı. Peşine adam taktım her adımını her anını rapor ettirdim. O gün barda bir olay çıkacağını tahmin ettim ve bara gittim. Evet seni gördüm! O it herifin sana zorla dokunduğunu gördüm. Yanına gelmek istemedim ama Ateş oradaydı sana değer verdiğimi seni sevdiğimi düşünmesini istemedim. Senden vazgeçtiğimi sanması gerekiyordu. Sana zarar vermemesi için onu yanıltmak için seni umursamadım başka bir kızı öptüm. Seni sevmediğimden değil sana köpek gibi aşık olduğumdan o gece olan her şeye göz yumdum." Parmaklarımı dudaklarına götürüp susturdum onu göz yaşları aradı ardına akıyordu "Yeter! Sus, yeter!" dedim dayanamadım daha fazla.

Kanlı eliyle parmaklarımı itti "Daha bitmedi ama sen ne yaptın gözlerimin önünde sırf bana inat olsun diye kucağına oturdun yetmedi öptün ne olacaktı Mira! Ateş seni bırakmasaydı barı terk etmeseydi o gece bana inat olsun diye onunla yatacak mıydın?" dediği an yüzüne tokat attım bu kadarı çok fazlaydı. Böyle bir şeyi nasıl söylerdi. Kamer sinirle güldü kafasını olumsuz anlamda salladı "Ne o gerçekleri duymak ağır mı geldi?" dedi bir iki adım geriledim ayaklarım yatağa değdiğini anladığımda daha fazla ayakta duramadım oturdum. Ellerimi saçlarımın arasına daldırıp kafamı eğdim.

Her şey çok fazlaydı çok ağırdı. Kesik kesik nefes almaya çalışıyordum. Ağlayamadığım için kendime çok yüklendiğimde nefesim kesiliyor elim ayağım boşalıyordu. Sakin kalmaya çalıştım. Kafamı kaldırıp Kamer'e baktığımda çok kan kaybetmişti. Daha fazla ayakta durmadı bana doğru yaklaşıp önümde diz çöktü kanlı elleriyle ellerimi tuttu "Ben böyle olsun istemedim. Böyle bitsin istemedim ama bu saatten sonra biz diye bir şey olmayacak zaten ben de olmayacağım. Gidiyorum! Bir daha dönmeyeceğim. Bitti Mira, benden bu kadar." dedi kısık sesle yada ancak o kadar çıktı sesi bilmiyorum.

Gözlerinin içene baktım. Son kez yeşillerde tutuklu kaldım bir süre. Olumlu anlamda kafamı salladım "Git!.. Git ama ne olursa olsun bundan sonra bir daha karşıma çıkmayacağına söz ver!" dedim. Göz yaşları akarken "Söz. Bu andan itibaren artık ikimizde birbirimiz için yok olduk, öldük." dedi kanlı ellerini ellerimden çekip yüzümü avuçlarken. Uzun uzun baktı gözlerime dudaklarını alnıma değdirdi. Zorlukla ayağı kalktı. Sendeleye sendeleye kapıya doğru yürüdü gücü kalmamıştı. Ben dahil her yer kan olmuştu. Çıkmadan son kez baktı bana. Burukça gülümsedi ve gitti.

Biz tükenmiştik.

Biz yok olmuştuk.

Biz, biz diye bir şey yoktu artık,

Öldü, öldüm...

(Bu bölüm önceki bölümlerden kısa oldu ama çok duygu yüklü olduğu için sanırım bundan fazlasını istememde yazamazdım çünkü kelimeler tükendi büyük aşk kül oldu uçtu gitti. Bundan sonraki bölümlerde neler yaşanacak Mira nasıl toparlayacak ben bile kestiremiyorum sanki o kadar gerçek ki aralarında yaşanılanlar diyecek söz bulamıyorum acı bir ayrılık oldu. Hep birlikte dağıldık. Okuyucular ve yazar olarak hep birlikte toplamaya çalışacağız. Duygularınızı yorumlara yazın çok merak ediyorum bu bölüm size nasıl yansıdı ne hissettiniz.)

Bir dahaki bölüm beklentileriniz?

Bölüm bittikten sonra yüz ifadeniz?

Desteklerinizi bekliyorum, yorumlarınızı okuyorum, umarım beğenmişsinizdir.

Bir dahaki bölümde görüşmek üzere. 

Sizi seven anddesperate🤍