HİSSİZ +18

H7 |Yanlış Zaman|

# Emre Aydın - Sen Gitme

Özet...

Etrafa baktığımda bizim evin yolunun tam tersi bir yolda olduğumuzu gördüm. Sokaktaki tabelada bolu yazısını görünce şok oldum. Yaşlı amcaya bakıp "Amca nereye gidiyoruz ben sana böyle bir adres vermedim neler oluyor arabayı durdurur musun hemen." dedim korkuyla. Amca bana mahcup bir bakışla "Ben emir kuluyum kusura bakma." dedi ve tüm kapıları kilitledi.

H7

'Bazen kelimeler yetmez anlatmaya,
bazen de anlatırsın bir kaç kelimeyle,
bu sefer kelimeler yitiriverir anlamlarını.
Susmanın çok iyi bir cevap olduğunu sanıp susarsın ama öyle bir zaman gelir ki hiç olmadığın bir yerde çıka gelir çığlıkların işte bu yüzden nerde susman gerektiğini nerde konuşman gerektiğini bilmen çok önemli güzel kızım' derdi babam, yani ölmeden bir iki hafta önce.

Şimdi yaşadığım durumu anlatmaya kelimeler bulamıyorum, konuşsam mı? Yoksa susam mı? Bilmiyorum. Belki babam birazcık daha yanımda kalabilseydi bana nerede susup nerede susmamam gerektiğini de öğretirdi. Babam olmadığına göre artık her şeyi yaşayıp öğrenecektim.

Duyduğu şarkıyla duygulanan amcaya kızamıyordum kim bilir elinde kalan kaç kişiyle tehdit etmişlerdi onu ama ben ne yapacaktım şimdi ona bağıracak çağıracak mıydım? Yoksa susup yolun sonunda ne olacağını mı öğrenecektim. Baba galiba susacağım ve bunun sonuçlarını hep birlikte öğreneceğiz. Ya doğru yerde susmuş olacağım yada yanlış zamanda konuşacağım.

Ses etmedim tek bir çıt dahi çıkarmadım. Yaşlı amca bu duruma şaşırmıştı çünkü ona ilkte çok fazla sesimi yükseltip arabayı durdurmasını söylemiştim. Araba yavaşlayınca geldiğimizi anladım. Kim bilir hine neler olacaktı, yorulmuştum artık okuldan eve evden okula iceberg olmaya devam etmek istiyorum.

Araba durdu. Yaşlı amca "Hadi in kızım geldik." dedi. Son kez baktım ona "Umarım sevdiklerine zarar gelmemiştir benim yüzümden." dedim. Kilitleri açılan kapıyı açıp çıktım. Karşıma izbandut gibi bir adam çıktı. Kolumu tutarak "Yürü gidiyoruz abi seni bekliyor geciktin." dedi ve beni sürüklemeye başladı ben yine sustum. Çiftlik evi gibi bir yere girdik kapıya doğru ilerledik tahta kapıyı açıp beni içeri itti "Abi içerde seni bekliyor." dedi ve kapıyı kapadı.

Arkamı döndüğümde ahşapla döşeli sıcak bir ev ile karşılaştım. Yavaşça ilerledim resmen kendi kendime ölüme gidiyordum kim bilir kim getirtmişti beni. Oturma odasına girdiğimde yüzü şömineye dönük muhteşem bir fiziği olan birini beklemiyordum. Yavaşça ilerledim ne olacaksa olsun artık. Tam arkasında durdum. Geldiğimi anlamış olmalı ki yavaşça bana doğru dönmeye başladı. O yeşil gözlü çocuk ne ama nasıl?

Hızla kollarını belime sardı ve beni kendine çekti "Sanırım beni beklemiyordun." dedi ve sırıttı. Kafamla onayladım "Evet seni beklemiyordum çünkü sana son sözümü söyleyip gittiğimi hatırlıyorum, senin nasıl iğrenç biri olduğunu öğrendiğim zaman her şeye son verip gittim ve sen öyle yüzsüz birisin ki yaşlı bir taksici adamı tehdit edip beni ayağına getirdin ne olacağını sanıyorsun ne hakla beni Bolu'ya kadar getirttirirsin sen kimsin? Biliyor musun? Senden nefret bile etmiyorum çünkü sen nefret gibi bir duyguyu bile hak etmiyorsun." dedim hızlıca.

Yeşil gözleri kararırken üzerimdeki ellerini sıkmaya başladı ve o an anladım ki yanlış zamanda konuşmuştum. Öfkeyle dolup taşan Kamer "Sen bana bağıramazsın istersem seni ömür boyu tutarım tek laf yapamazsın ben seni satın alır malım yaparım karışamazsın anladın mı? Sen bana diklenemezsin sen kimsin lan asıl karşıma geçmiş bana dikleniyor birde seni şurada öldürsem kimsenin ruhu duymaz lan!" Dedi haykırarak.