HİSSİZ +18

H19|İntikam|

# Onur Bayraktar - Yüreğim ağır yaralı

Özet...

Zaten her güzel şeyin bir sonu olurmuş bizim sonumuzda geldi biraz erken geldi ama olsun en azından Kamer'in böyle bir insan olduğunu bu kadar kalleş biri olduğunu öğrenmiş oldum. Taksiye atlayıp eve geldim. Annem zaten evde yoktu. Çantamı yere atıp. Kendimi koltuğa attım. Kafamı yukarı kaldırıp tavanla bakışırken düşünüyordum. Bitmişti her şeyi bitirmiştim daha birinci günden bitmişti. Biz ayrılmıştık.

H19

Nasıl bir acıydı bu. Daha tadını çıkaramadan biten. Daha güldürmeden yakan. Neden anlamıyorum her şey iyi olacak derken neden? Her şey değişecek sanarken bütün bunlar çok fazla değil mi? Her şey kırıp dökmek istiyorum bağırmak çağırmak herkesin canı yansın istiyorum bu çok normal bir istek değil bunun farkındayım ama tek acı çeken insan olmak istemiyorum insanların barda içip içip kafa bulmalarını eğlenmelerini istemiyorum belki fazla bencilim yada değilim sadece bir an her şeyi unutmak ne biliyim işte babamla olmak sonra ona sarılıp hüngür hüngür ağlamak istiyorum. Bunun ne kadar uçuk bir şey olduğunun farkındayım çünkü o öldü bir daha gelmeyecek. Hoş babam burada olsa bile ben ağlayamayacak kadar aciz ve hastalıklıyım.

Ne kadar süre yatakta durmuşum sonra ne ara uyumuşum bilmiyorum ama gözlerimi açtığımda etraf karanlıktı. Komedinin üstündeki saate baktığında 6.5 gösteriyordu. Yataktan zor zor kalkıp lavaboya gittim ellili yüzümü yıkayıp odamdan çıktım. Oturma odasına gittiğimde mutfaktan sesler geliyordu sanırım annem erken gelmişti. Soğuk parkelere basarak mutfağa geçtiğimde Nehir'i gördüm tabi ya ben onu tamamen unutmuştum. Nehir beni fark ettiği gibi koşup sımsıkı sarıldı "Eh be kuzum neden beni aramadın ki geldiğimde uyuyordun bende rahatsız etmek istemedim bak çorba yaptım hadi iç açsındır sen." dedi benden ayrılarak hemen bir tabak aldı ve üstüne kadar doldurup masaya koydu. Beni de kolumdan tutup masaya oturttu "Nehir bak benim canım istemiyor." dedim ama beni dinlemedi bile tam azıma kaşığı götürürken "Hem sen kayıt işlemlerini ne yaptın benim okuldan erken çıktığımı nerden duydun?" Dedim.

Nehir elinde tuttuğu kaşığı geri bıraktı "Ben biraz dinlendikten sonra okula geldim müdürün yanına gidip senin sınıfına kayıt oldum daha sonra sınıfa çıktığımda senin olmadığını gördüm tabi Kamer de yoktu ama şu Kamer'in yanında gezen Sedat vardı ya onu gördüm ve seni sordum oda üstü kapalı anlattı işte." dedi. Demek Kamer de sınıfta değildi. Benden sonra o da çıkmış. Nehir'e her şeyi anlatıp çorbayı içmemeye ikna ettim sonra benim odama geçtik. Dolaptan kırmızı renk kısa şortlu pijama takımını giydim. Aynısının pembe renklisinde Nehir'e verdim.

Nehir'e cumartesi günü yapacağım planı anlattım annemin intikamını alacaktım. Tabi ki Nehir "Bende geleceğim seni yalnız bırakmam." dedi. Onu gelmesini istemiyordum çünkü eğer kötü bir şey olur ve işler ters giderse onun da başına bir şey gelmesine göz yumamam "Bak Nehir sen gelemezsin ne olacağı belli değil seni tehlikeye sokamam." dedim Nehir de "Tam da bu yüzden geleceğim zaten seni yalnız göndermem bu konu kapandı Mira cumartesi günü bende geleceğim." dedi ne yapsam da onu kararından geri döndüremeyeceğimi biliyordum o yüzden daha fazla uzatmadım. Bilgisayardan Nehir'le birlikte filim dizi izleyip vakit geçirdik böylece kafa dağıtıyordum.

İzlediğimiz filim bitince Nehir telefonunu eline aldı. İnstagram hesabına girdi. Nehir de çok tanınmış biriydi 765K takipçisi vardı zaten o kadar güzel fotoğrafları vardı ki yarısı erkekti takipçilerinin bu yüzden bazen Meriç'le kavga ediyorlardı çünkü Nehir sürekli dm alıyordu bir keresinde çıplak erkek fotoğrafı göndermişlerdi Meriç bunu duyunca çok sinirlendi ve çocuğu bulup dövmüştü. Ben hep kendi halimdeydim eskiden beri, hesabımı da Nehir'in zoruyla açmıştım. Nehir bana bakıp sırıttı. İnstagrama girip fotoğraf paylaşma kısmına girdi ve eskiden çekilmiş iki fotoğrafımızı seçti "Nehir onları paylaşmayı düşünmüyorsun herhâlde" dedim o çoktan paylaşmıştı bile üstelik beni etiketlemişti.