HİSSİZ +18

H13|Balayı|

# Tuana Türkay - Ara ne olursun

Özet...

Ben evlilik olayını nasıl söylerim diye düşünürken babamın kasten öldürüldüğünü öğreniyorum bu nasıl bir darbe ben hep doğrulmaya çalışırken hayat sürekli bana çelme mi takacak. Ben bu şekilde ne kadar dayanacağım peki. Ellerimle anlımı ovuşturmaya başladım başım ağrıyordu. O sırada annem elinde bardakla geldi. Benimle göz teması kurduğu an elindeki bardak yere düştü. Koşar adımlarla yanıma geldi. Elimi tuttu yüzük olan elimi çevirdi "Kızım sen ne yaptın?" dedi şaşkınca.

H13

Kafam allak bullak olmuştu. Her şey birbirine girmişti. Artık nasıl hareket etmem gerektiğini gerçekten bilmiyorum. Anneme döndüm ellerimi yüzüne koydum "Anne biz hiçbir zaman birbirimizden bir şey saklamadık öyle değil mi? Bak ben bugün sana bazı şeyler anlatmak için geldim söyleyemediğim şeyleri, görünen o ki senin de bana anlatman gereken şeyler var her şeyi konuşacağız ve açığa kavuşturacağız." deyip saçlarından öptüm.

Sessiz geçen yarım saat sonrasında annem karşıma geçip konuşmaya başladı "Bak kızım sana aslında en başından anlatmam gerekirdi ama sen çok üzülürdün diye anlatmaya gönlüm el vermedi biliyorsun baban eskiden ihalelere girer ve kazanmak için elinden gelen her şeyi yapardı. Bir gün sen okuldayken eve gelmişti çok üzgün görünüyordu ne olduğunu sorduğumda bir ihaleden bahsetti hem de çok büyük bir ihaleden, ihaleyi almak isteyen başka bir taraf daha vardı ve babanı sürekli tehdit edip bu ihaleden vazgeçmesini istiyorlardı baban ise asla vazgeçmedi bizim için o ihaleyi kazandı sonra bunu haber vermek için arabasına bindi dönüş yolunda araba aniden patladı ve bin bir parçaya bölündü anlayacağın babanı ihaleyi bırakmasını söyleyen o alçak herifler öldürdü." dedi gözlerinde birikmiş yaşlarla.

Demek babam sırf bizim için o adamlara boyun eğmemişti. Bu yüzden de canından olmuştu. Annemin gözündeki yaşları silip "Peki o ihaledeki adamlar kim neden cezalarını çekmiyorlar?" dedim. Annem sanki bunu soracağımı biliyormuşçasına cevapladı "O ihaledeki adamlar sadece asıl adamın köpekleriydi yani babanı öldürten adam kendi adı ile ihaleye girmedi adamlarını soktu daha sonra adamları ihaleyi alamayınca da ihaleye soktuğu adamlara babanı öldürttü polis amcan Murat bu işi araştırdı adamları bir şekilde sorguya aldı ama adamlar konuşmadı sonra ertesi gün ise sorguya aldıkları bütün adamlar nedense aynı gün intihar mektuplarıyla ölü bulundu anlayacağın ortada hiçbir iz yok Murat amcan araştırmaya devam ediyor." dedi.

Demek hiçbir iz yok öyle mi ama bende Mira Ay 'sam bu olayı çözüp onları olması gerektiği yere hapisse göndereceğim. Annem bir açıklama bekler gibi gözlerime baktı. Bende daha fazla uzatmadan lafa girdim "Anne bak bu çok ani oldu yemin ederim benim bile haberim yoktu yoksa asla sana söylemeden bir işe kalkışmam, sana Nehirlerde kalıyorum dediğim gün aslında onunla birlikteydim onun adı Kamer, bak o çok iyi biri beni çok seviyor keza bende onu çok seviyorum o günün akşamı evlenme teklifi etti bende kabul ettim aniden oldu sabah beni bir yere götüreceğini söyledi meğer her şey hazırmış nikah memuru ve beyaz bir elbise ayarlamış sonra bir anda evlilik cüzdanını elimde buldum bak ben pişman değilim asla da olmam beni biliyorsun hiçbir zaman sana yanlış yapmadım." dedim

Annem burukça gülümsedi "Evet bana hiçbir zaman yanlış yapmadın ama daha çok erkendi kızım peki onunla birlikte oldun mu bak böyle şeyleri bu şekilde konuşmak istemezdim seni telli duvaklı gelin etmek isterdim ama böyle oldu yapacak bir şey yok önemli olan senin mutluluğun." dedi bana ve bana sarıldı. Zaten annem hep böyle olmuştu hep benim mutluluğumu düşünmüş her zaman yanımda olmuştu gerçi gerçeklerin ne olduğunu bilse yüreğine iner. Annemden ayrılıp "Anne ben bu konuları konuşmak istemiyorum ama sadece şunu bil şuan hala senin eski temiz kızın var karşında ben hazır değilim o kısma o kadar şimdi odama gidip dinlenmek istiyorum olur mu?" Annem kafasıyla onayladı.