HİSSİZ +18

H40|Mesai Bitti|

# Özgür Can Çoban - Yaralandım

Özet...

Bu inanılmaz bir duyguydu hiç bitmesin istedim haşatımız çıkana kadar birlikte olduk. sonrasında kendi kendimize gülmeye başladık "Kamer bende seni seviyorum. Yıllardır bunu bastırmaya çalıştım ama gitmedi bende bu saatten sonra sensiz yapamam." dedim yanağımı öptü beni kendine çekip sarıldı bir süre öyle durduk sonra uyuya kalmışız uyandığımda etraf karanlıktı ama Kamer yanımdaydı onu uyandırmadan yavaşça kalkıp duşa girdim. Banyo olduktan sonra üstüme Kamer'in tişörtlerinden birini geçirip salona geçtim kendime bir kahve yapıp masanın üstünde duran sigaradan yakıp içmeye başladım.

Kapı sesini duyunca kameri fark ettim belinde havlu yarı çıplak duruyordu duştan çıkmış olmalıydı yanıma yaklaştı sigarayı elimden aldı ve bir nefes çekip dudaklarıma doğru bıraktı aralanan dudaklarımdan dumanı içime çektim gülümsedi tıpkı yıllar önce o kanepede olduğu gibi onun ağzından sigara içmiştim. "Pişman mısın?" dedi olumsuz manada kafa salladım "Peki ya sen?" dedim olumlu anlamda kafa salladığında yüzüm düştü elleriyle yüzümü avuçlayıp "Bunca zamandır senden ayrı kaldığım günlere pişmanım sevgilim." dediğinde gülümsedim.

H40

Saat geç olmuştu annemi yalnız bırakmak istemiyordum ve bu olanlardan sonra biraz tek kalmak istiyordum. Kamerden beni eve bırakmasını istedim. Bu sefer itiraz etmedi homurdanmadan sadece onayladı. Belki de onunda yalnız kalmaya ihtiyacı vardı. Değişik farklı bir duyguydu bu yıllar sonra aramızda olan o şeyin hiç eksilmemesi ilginçti bu kimya bu çekim inanılmazdı. Evet sevgililerim ciddi ilişkim olmuştu ama hiçbiri şu anki gibi hissettirmemişti. Babamın ölümünden sonra bedenimdeki hissizlik duygularıma da yansıyıp onu köreltmişti ta ki Kamer hayatıma dahil olana kadar ben onun yanındayken bir şeyler hissettiğimi hatırlıyordum.

Kıyafetlerimi giyip çantamdaki toka ile saçlarımı dağınık bir topuz yaptım Kamerde üstünü giyindiğinde evden çıkıp arabaya bindik. Yeni evimin adresini ona söyledim. Buraya biraz uzaktı. Yola çıktık. Şimdi nasıl olacaktı nasıl devam edecektik bilmiyorum. 28 yaşındaydım ama ergen bir liseli gibi hissediyordum. Kamer "Ne düşünüyorsun bu kadar. Bunca zaman bir şeyleri planlı kontrollü yapmadın mı artık akışına bırakma zamanı geldi tedirginliğini anlıyorum kolay bir adam değilim ama bana güven bu sefer her şey güzel olacak." dedi direksiyonu tutmadığı eliyle yanağımı okşarken. Elini tuttum yanağından öptüm "Haklısın." dedim sadece. 

Eve varmıştık Kamer arabamın anahtarını almıştı yarın evin önüne bıraktırırım şirkete onla gidersin demişti kendisinin iş toplantısı varmış. Arabadan inerken sadece sarılmıştık sonra ben apartmana girene kadar beklemişti. Kapıyı anahtarla açmaya çalışırken çoktan annem kapıda belirmişti "Oturmaya geç geliyorum." deyince bir hesap sorma merasiminin gerçekleşeceğini anlamıştım nedense annelerimizin gözünde hep küçük bir çocuğuz.  Koltuğa geçip oturduğumda annemde gelmişti "O çocuk seni eve bırakan Kamer miydi? tek soru tek cevap istiyorum Mira." dedi hadi ama nasıl anlamış olabilirdi ki "Evet Kamerdi." dedim  dürüstçe. 

Annem olumsuz anlamda kafasını sallamaya başladı "Sen yirmi sekiz yaşına basmış olsan da belli ki akıllanmayacaksın yaşanılanları ne çabuk unuttun ben o çocukla yaşayabileceğin hiçbir şeyi desteklemiyorum sana yarardan çok zararı dokundu ve bundan sonra da ne olacağı belli değil ona güven olmaz." dedi yüksek sesle endişeli bir şekilde. "Ne çabuk mu unuttum anne yedi yıl oldu denedim yeni birileriyle bir ilişki kurmayı ama hiçbiri Kamer'in hissettirdiği gibi hissettirmedi ben babam öldükten sonra ilk defa duygularımın olduğunu hatırladım ne kadar kaçmaya çalışmış olsam da karşıma çıktı bu gün şirkette karşılaştık o benim kaderim yarım kalan ilişkimizi devam ettirme kararı aldık bu sefer sonucu ne olursa olsun en azından deneyeceğiz bilmen gereken bir şey daha var biz bu gün birlikte olduk ve sanırım bu sefer ayrılmaya niyetimiz yok." dedim keskin bir dille sonra bir cevap beklemeden odama gittim. 

Annemin endişesini anlıyordum çünkü zor şeyler yaşamıştık zarar görmüştük ama onlar geride kalmıştı artık büyümüştük Kamer büyük bir şirketin başında yöneticilik yapıyordu ben mütevazi olamayacağım çok iyi bir avukat olmuştum hatta çok yakında savcı olmak için adımlar atacaktım. Geçmişe dair eksik kalan tek şey Kamerdi. Tekrar bir ilişkiye başlamamız gerekiyordu en azından denemiş olacaktık içimizde kalmayacaktı. Şu an için pişman değilim ve mutlu hissediyorum önemli olanda bu. Üstümü çıkartıp pijamalarımı giyindim. kendimi yatağa bıraktım ve huzurlu bir uyku çektim. 

Sabah uyandığımda annem dükkana inmişti normalde bana seslenir öyle inerdi ama dünden kırgın olmalıydı. Bu duruma alışacaktı zamana ihtiyacı vardı. Kalkıp pileli mini eteğimi üstüme beyaz gömlek ve onun üstüne siyah korsemi giyindim saçlarımı dalgalandırıp serbest bıraktım. Siyah kabanımı giyinip uzun dizime kadar gelen siyah kısa topuklu botlarımı giyindim. Evden çıktım Kamer'in dediği gibi araba kapının önündeydi anahtarı güvenlikten alıp şirketin yolunu tuttum. Otoparka vardığımda arabayı park edip odama gittim Ateş'in sekreteri odamda beni bekliyordu Ateş'in beni beklediğini söyleyip gitti. Çantamı ve kabanımı odama bıraktıktan sonra Ateş'in odasına gittim. "Bende seni bekliyordum Mira onca zaman sonra Kamer araziden vazgeçtiğini söyledi fikrini değiştiren ne oldu araziyi görmeye gittiğinizde yeri mi beğenmedi?" dediğinde gülümsedim. Kamer o araziyi bizden bir anı olduğu için almak istiyordu yıkılıp kaybolmasını istemiyordu ama şimdi birlikteydik ve bir çok yerde bir çok anılarımız olacaktı o yüzden oradan vazgeçmişti. "Araziye gittik ölçümler yapılıştı ikiye bölündüğünde bütünlüğü bozulduğunu ve artık bir şey ifade etmediğini söyledi." dedim aklıma ilk gelen yalanla Ateş bu duruma sevinmişti. İstediği alışveriş merkezi için çalışmalara başlayacaktı.

Akşama kadar şirketin işleri ile ilgilenmiştim. Yeni başladığım için yoğun geçiyordu. Kapıdan ses geldiğinde "Gelebilirsiniz." dedim içeri giren Kamerdi ayağa kalkıp gülümsedim yanıma gelip bana sarıldı "Ateş'in yanından geliyorum ona arazinin bölündüğünde bir anlamı olmadığı için vazgeçtiğimi söylemişsin." dediğinde onayladım "Yani ona yaşadıklarımızı anlatacak değildim." dedim kafası ile onayladı. "Durgun gibisin ne oldu canını sıkan bir şey mi var?" dedi cidden ne zamandır duygularımı yansıtır oldum annemde Kamerde bir şey olduğunda hemen anlıyordu "Bir sorun yok sadece annem dün bizi görmüş ve ilişkimizi onaylamıyor." dedim uzatmadan direkt. Bana sıkıca sarıldı "Bu ihtimal çok muhtemeldi zamanla alışacaktır üzülme." deyip saçlarımdan öptü. "Hadi gel mesain bitti seni bir yere götürmek istiyorum." dediğinde heyecanlandım beraber şirketten çıkıp arabaya bindik. Acaba beni nereye götürecekti.

Bir dahaki bölüm beklentileriniz?

Bölüm bittikten sonra yüz ifadeniz?

Desteklerinizi bekliyorum yorumlarınızı okuyorum umarım beğenmişsinizdir. Bir dahaki bölümde görüşmek üzere. Yeniden aynı heyecanla.

Sizi seven anddesperate🤍