HİSSİZ +18

H10 |Karmakarışık|

# Cem Adrian - Beni affet bu gece

Özet...

Arkadan bir ses "Ah demek buradasın, senden ayrı kalmak bana iyi gelmiyor bir piçle okuldan çıktığının dedikodusu dönüyor." dedi. Hadi ama daha demin her şey düzelecek diyen ben değil miydim? Tamam yanılmışım.

H10

Elimizde olmadan gelişen olaylar ve vermiş olduğu sonuçlar. Neden isteğimiz dışı olan şeylerin ceremesini biz çekeriz. Hayat hep neden çalışmadığımız yerden sorar. Her şey güzeldi önceden belki hissedemiyordum ama mutluydum babam varken. Annem ben ve babam tek katlı bahçeli evimizde mutluyduk. Ben hissizdim zaten ama babamla ailemle mutluydum ne zaman onu kaybettim o zaman duygularım da hissizleşti.

İnsanlar hastalığımı hep yanlış anladı. Ben sadece tenimde hissedemezken onlar benim kalbim yokmuş gibi davrandı. Evet bir kalbim vardı. Tenime değmiş bıçağı hissetmezdim ama bana söylenmiş hitaplar canımı yakardı. Ta ki babam ölene kadar. Ben babam öldüğü gün duygularımı da kaybettim. Ben sanki sadece yaşamak için nefes alan bir varlığa dönüştüm.

Hayatım değişti yeni bir okula başladım. Her şeyin zorluğu yetmezmiş gibi birde kaçırıldım. İşkence gördüm. Sonra birden yeşil gözlü çocukla karşılaştım. Gözleri kadar renkli değildi hayatı. Herkes ondan korkardı. O Kamer Tunç'tu. Yaralandım ona sığındım. Sonuç değişmedi ama sinirlenince zayıf noktamdan vurdu beni. Kaçtım kurtuldum ondan ama buldu beni bileklerimden tuttu tehdit etti bir daha çıkma karşıma benden kurtulamasın dedi.

Dedim ya hayat hep beklenmeyeni çıkarır karşına diye doğru işte aynı okuldaymışız meğer, tekrar karşısına çıktım. Tüm okula sözde iyiliğim için sevgilisi diye tanıştırdı beni. Yakın arkadaşlarım geldi sonra biraz da olsa mutlu oldum güldüm onlarla her şey düzelecek dedim tam o anda Kamer geldi Meriç'e laf arası piç dedi.

Başa dönmüştüm işte kavga gürültü. Üçümüz birden ayaklandık ben hemen "Doğru konuş Kamer piç dediğin kişi benim en yakın arkadaşım." dedim sinirle. Kamer "Sence bu umurumda mı herkes seni sevgilim olarak biliyor ona göre davran." dedi çatık kaşlarla. Meriç "Bırak şunun azının payını vereyim." dedi öne atılırken onu durdurdum. Kamer'e dönüp "Ben mi dedim sana millete senin sevgilin olduğumu söyle diye." durdum ve aynı onun dediği gibi "Şimdi söyle sence milletin ne dediği umurumda mı?" dedim

Kamer bana doğru gelip kolumu kavradığında her şey karıştı Meriç Kamer'e yumruk attı Kamer de ona derken Nehir'in çığlıkları, Kamer Meriç'in üstünde onu yumrukluyordu. Ne yapacağımı bilmeden masanın üstündeki bardağı Kamer'in kafasına geçirdim. Kamer Meriç'e vurmayı kesti ve Meriç'in yanına yığıldı. Meriç anında kalkıp bir elime bir yüzüme baktı "Tamam sakin ol Mira şimdi buradan gidiyoruz o başının çaresine bakabilir." dedi ve Nehirle benim elimden tutup çıkışa doğru sürükledi.

Arabaya bindiğimizde bile aklım Kamerdeydi kafası kanıyordu. Meriç evimin adresini sordu ona adresi tarif ettim daha sonra kendileri için otel bulduklarını sabahları beni evden alıp birlikte okula gideceğimizi söyledi. Sessizlik hakimken Meriç'e "Ya ölürse geri dönelim bakalım." dedim telaşla. Meriç olumsuzca kafasını salladı "Kafe çalışanları 112'yi aramıştır bile sen düşünme bunları." dedi kestirip attı. Ben kestirip atamıyordum bir türlü. Bir anda "Meriç arabayı durdur inmek istiyorum." dedim. Nehir "Mira bak sizin eve az kaldı bizde seni bıraktıktan sonra eve geçeriz ne araba durdurması." dedi.  Meriç'e bakıp "Lütfen, biraz hava alıp kendim giderim ben siz gidin." dedim.

Araba yavaşladı. Tamamen durduğunda kemerimi çözüp Meriç ve Nehir'e iyi olduğumu düşünmeleri için gülümsedim. Arabadan indiğimde sahile yakın bir yerdeydim. Aklım hâlâ Kamerdeydi. Durumunu merak ediyordum. Cebimden telefonumu çıkarıp Ece'nin numarasını tuşladım. Ece "Mira." diye konuştu. Fazla uzatmak istemiyordum "Ece sende Kamer'in arkadaşı Sedat'ın numarası varsa atar mısın?" dedim. Ece küçük bir duraksamadan sonra "Evet var sen ne yapacaksın ki onun numarasını." dedi. Hiç şaşırmamıştım sürtük hemen numarasını almıştı. Ece'ye "Sadece lazım işte bir şey soracağım neyse sen mesaj atarsın." deyip telefonu yüzüne kapadım.