HİSSİZ +18

H28|Bar|

# Kerimcan Durmaz - Peşimde

Özet...

Üstümü çıkarıp pijamalarımı giyindim. Saçlarımı saldım yatağa uzandım. Başımı yastığa koyduğumda oh be dedim uzun zaman sonra her şey yolunda bir gün geçirdim arkadaşlarımla sonunda her şey normale dönecekti. Kamer'i özlüyordum ama zamanla buna da alışacaktım onun yokluğuna. Yarın yeni bir okula gidecektim yeni arkadaşlar edinecektim. Yarın benim için yeni bir başlangıç olacaktı.

H28

Dün gece yeni hayatımda neler olabileceğini düşünürken uyuya kalmıştım. Bu gün ise saat 7 de kalkmıştım. Yeni okulumda ilk günüm. Heyecanlı birazda korkutucu gerçi yalnız değildim yanımda Nehir ve Meriç olacaktı onlarla güvendeydim. Yataktan kalktığımda yorganı topladım düzelttim. Tabi buna düzeltme denirse sadece yorganı yatağa örttüm. Elimi yüzümü yıkayıp dolaptan mavi kot pantolonumu ve koyu mor bir sweat aldım. Okulda forma yoktu. Serbest giyinebileceğimizi söylemişti okul müdiresi. Pijamalarımı çıkartım. Yaralarım epeyce iyileşmişti omuzlarındaki yara gözden kaybolmuştu ama karnımda ve bacaklarımda dikişler duruyordu umarım iz kalmazdı. Doktor kalmayacağını söylemişti. Omuzlarımda belli bir iz yoktu ama sanki karnım ve bacaklarım hiç geçmeyecek gibiydi. Yaralarımı temiz bir bandajla tekrar kapattım mikrop kapmasın diye. Dolaptan aldıklarımı giyindim. Saçlarımı serbest bırakıp tarakla şekil verdim. Makyaj yapmadım zaten hiçbir zaman bana göre bir şey olmamıştı.

Tüm hazırlıklarım bittikten sonra saat 7.30 olmuştu. Çantamı alıp odadan çıktım. Annem işe gitmiş olmalıydı. Mutfağa gittiğimde masanın üstünde tost ve meyve suyu vardı. Onların yanında ise bir not.

Bunları yemeden gitmek yok.
Seni seviyorum annen :)

İstemeye istemeye tostu yedim. Sabahları yemek yemeyi sevmiyordum. Sadece bazen ayılmak için kahve içerdim. Telefonum çalmaya başladığında kayıtlı olmayan bir numara arıyordu yeni olduğu için bu çok normaldi haliyle. Telefonu açtım. "Evin önündeyiz bekletme hadi." deyip yüzüme kapatmıştı telefonu Meriç. Aşağı inince ona gösteririm gününü. Mutfağı toparlayıp dişlerimi fırçaladım. Evden çıktım. Kapının önünde bekliyorlardı. "İyi ki bekletme dedim Mira neredesin ağaç ettin." dedi sitemle Nehir de kıs kıs gülüyordu. Meriç'in yanına gidip "Sen büyüdün de ağaç mı oldun?" dedim yanaklarını sıkarsak. Ellerimi indirdi sabahları agresif oluyordu bizde sürekli Nehir ile birlikte onunla uğraşırdık eskiden beri.

Okula geldiğimizde yavaş yavaş herkes sınıflarına girmeye başlamıştı. Bizde dün belirlenen sınıfımıza gittik Meriç bizi aynı sınıfa sokmak için çok dil dökmüştü neyse ki sınıfta boşluk vardı da girebilmiştik. Şu ana kadar her şey iyi ilerliyordu yeni bir okulda yeni bir sınıfta olduğum için rahattım. Tabi sınıfa ilk girişte yeni geldiğimiz için kısa bir süre bazı gözler üstümüzdeydi. Özellikle Meriç kızların ilgisini çekmişti bile ama Nehir ona yakın duruyor omzuna dokunuyor saçına dokunuyor onu sahipleniyordu. Çok komik duruyordu. Ben Nehir ile birlikte oturmuştum. Meriç ise arkamızdaki sıraya geçmişti.

Dersin başlamasına dört beş dakika vardı. Nehir "Ders başlayana kadar Meriç'in yanına geçiyorum." dediğinde güldüm. Bu kız deli ya çoktan oturmuştu. Meriç "Kızım ne kıskançsın tabi tüm ilgi üzerimde seni kimse takmıyor diye yapıyorsun değil mi?" dedi gülerken Nehir hemen omuz silkip "Hiçte bile hep sen benim kısmetlerimi kapatıyordun seni sevgilim sanıyorlardı şimdi ben seninkini kapatıyorum ödeşiyoruz." dedi bu hallerine gülerek geçtim. Hoca gelmişti Nehir hırsından Meriç'in yanından kalkamamıştı. Benimde işime gelmişti. Tek başıma sırada yayılıyordum.

Uzun ve sıkıcı ders sonu sonunda gelmişti. Zilin sesini duyduğumda neredeyse kalkıp dans  edecektim o kadar sevinmiştim. Nehir ayağa kalktı "Kalkın hadi kantine gidiyoruz 10 dakikamı sınıfın dışında tüketmek istiyorum." dedi elimi kaldırdım "Bende." dedim sıkıntıdan ölmüştüm. Meriç'in de bize uymaktan başka şansı yoktu yoksa Nehir onun gözünü çıkarırdı.