HİSSİZ +18

H15|İhtimal|

# hande Yener - Beni sev

Özet...

Kamer uyumuştu. Ben uyuyamıyordum bu şekilde üstü çıplakken aklıma pis pis işler geliyordu. Arada gülebiliyordum ciddi olamıyordum. Ellerimi kaldırdım daha fazla dayanamayıp Kamer'in karın kaslarına ellemeye başladım aşağı yukarı elimi sürerken bir anda kendimi altında buldum beni öpmeye başladı. Bende onu öptüm. Derken kendini durdurdu "Sen bana ne yapıyorsun böyle bu böyle olmayacak sen burada uyu ben başka yerde yatayım yoksa pişman olacağın şeyler yapmak istemiyorum." dedi ve odadan çıktı bense sadece salak salak gülüyordum. Resmen sarhoş olmuştum.

H15

Güneş ışığı yüzüme yansıyor kuş sesleri odada senfoni yapıyordu. Daha önce dikkatimi çekmeyen beyaz saat 06.00 gösteriyordu. Dün akşam neler oldu hiçbir şey hatırlamıyorum. En iyisi aşağı inip bir bardak su içmek sonra Kamer'le konuşurum. Yada konuşmam çünkü alacağım cevap beni korkutabilir. Tam kalkarken kollarımın bandajla sarılı olduğunu fark ettim.

Dün olanları sırasıyla gözden geçirelim. Nehir ve Meriç bana sırtını dönmüştü. Bir daha benle görüşmek istemedikleri söylemişlerdi. Bense Kamer'le kalmıştım daha sonra anlayamadığım bir krize girmiş kollarıma çizikler atmıştım. Kamer kollarımı sardıktan sonra beraber içki içmiştik. İşte tam bundan sonrası yok olup uçtu hiçbir şey hatırlamıyorum umarım saçma salak şeyler yapmamışımdır.

Daha önceden hazırlanmış olan valizimden siyah şortumu ve beyaz kısa kollu tişörtümü aldım. Şortumu giydikten sonra tişörtü içine sıkışırdım. Odadan çıktım. Kamer uyandığımda yanımda değildi bu iyiye işaretti. Üstümde giyinikti sanırım bu akşam bir şey olmadığını gösteriyordu. Yani umarım onu gösteriyordur. Merdivenleri indiğimde Kamer'in koltukta uyuduğunu gördüm. Yanına gittim. Dudağındaki yara hâlâ taze gibiydi. Tabi ya dün çok kanıyordu ama kriz falan derken onu unuttum kim bilir nasıl durdurdu kanı. Sanki dokunsam kanayacak.

Kamer'i hiçbir zaman tanımlayamadım çünkü o çok farklı biriydi. Saçları... gözleri... gamzeleri... o gerçekten çok eşsiz bir insandı. Herkes onu tek gecelik ilişkilere giren kötü kalpli adam olarak görüyordu. Aslında ben Kamer'de pek suç bulamıyorum ailesi babası o kadar kötüyken onun iyi biri olması zor çünkü her yer çamurken birinin temiz kalabilmesi imkansız istesen de istemesen de o çamura bulaşıyorsun.

Ondan uzak durmam gerek. Yoksa bende çamura bulanırım. Benim yaşaması için umut olduğum bir annem var onu geride bırakamam. Her ne kadar Kamer'le olmak beni iyi hissettirse de onu bırakmam gerek onun o muhteşem kokusunu sıcaklığını unutmam gerek daha fazla alışmadan gitmem gerek. Kamer'e biraz daha yaklaşım yanına çömeldim. Ellerimi saçlarına yaklaştırırken fısıldadım "Ben senin beni sevebilme ihtimalini sevdim ama görüyorum ki ne sen beni sevebilirsin nede ben seni, bizden olmaz biz iki yaralı kalbiz bizden tek bir kalp olmaz olsa da atmaz. En iyisi sana alışmadan gitmek." Ellerimi o ipek gibi saçlara yaklaştırmayan çektim en iyisi gitmek başka bir çare yok.

Ayağı kalktım. Koşarak odaya gittim eşyalarımı topladım ve bir taksi çağırdım. Aşağı indiğimde Kamer uyuyordu son kez baktım ona kapıya doğru yürüdüm yavaş yavaş, tam kapı kolunu tuttum ki arkadan kollar belimi sardı bu Kamer'den başkası olamazdı. Arkamı döndüm burun buruna geldik. Derin bir nefes alıp "Kamer bırak taksi bekliyor." dedim güldü, güldüğü yeri yaktı. Olumsuzca kafa salladı "Bekliyorsa söyleriz gider karıcım." dedi tekrar tekrar başa dönmekten bıktım. Geri çekilmeye çalıştım ama buna izin vermedi beni kendine daha da yakınlaştırdı. "Kamer bak tamam eğer benim güvenliğim için evlendiysek bu sadece kağıt üstünde olsun bırak yalvarırım bırak gideyim bizden olmaz." dedim. Kaşları çatıldı "Olmasını isteyen kim bir an olsun seni sevdiğimi falan mı düşündün, bak sen umurumda değilsin gitmek mi istiyorsun git, izin veriyorum ama şunu bil sen bensiz yapamazsın, sen bana alışmışsın hissiz." dedi bağırarak.