Dark Ice Princess

Chapter 48

Author's Note*

In this Chapter one point of view lang ang maibibigay ng utak ko :(

Chapter 48 - Hospital at Night

-*-*-*-*-*-

Spring*

Minulat ko ang mata ko, slightly getting blinded by the lighting, at nakita na gising sa pala si Summer.

"You're awake." masiglang bati saakin ni Summer. She looks less pale now, got some color on her cheeks.

"I could say the same to you." naka-ngiti kong sabi sakanya.

Inangat ko ang ulo ko mula sa balikat ni Kevin. Tinignan ko siya, "Salamat ha?" sabi ko at tinapik ang likod niya.

"Uh.. No problem." sagot niya, slightly rubbing the back of his head. Is he nervous?

Tumayo na ako at pumunta sa kama ni Summer. She does look brighter than last night, pero malungkot parin siya. Dahil siguro kay Colton.

Si Colton naman ang sunod kong tinignan, still the same. Medyo maputla dahil sa dugo na nawala, but anything else he looks fine.

"Nasan si Winter?" mahina na tanong ni Summer.

Lumingon ako kay Autumn. "What do we say?"

Alam kong alam ni Summer ang ginagawa namin pero hindi niya alam ang sinasabi namin.

Lumingon si Autumn at hinawakan ang kamay ni Summer. I guess she'll handle it.

"I don't know where she is," dahan-dahan sa sabi ni Autumn.

Natawa ng mahina si Summer, as if hindi siya naniniwala sa sinabi ni Autumn. "I thought you could see the future?" tanong ni Summer.

"I know, pero wala akong makikita about her." paumanhin ni Autumn.

Tahimik lang kami for a bit. It's not the awkward silence, it's a very comfortable silence. Hindi ako makatagal sa ganitong katagal na katahimikan kaya nag-iisip ako ng way para makalabas.

"Bibili lang ako ng pag-kain." offer ko. Nakita kong tumango lang sila.

Kinuha ko ang bag ko at pinihit ang doornob ng, "I'll come with you." volunteer ni Kevin.

Sinara ko ang pinto sa likod namin at nag-lakad papunta sa kainan somewhere.

"Saan tayo bibili ng pag-kain?" tanong ni Kevin saakin.

"Hindi ko alam." sagot ko sakanya. Wala masyadong tao sa side na'to ng ospital, wonder why..

"Then bakit tayo lumabas ng kwarto?" tanong pa niya. Damn, I forgot how annoying he is.

Tinignan ko nalang siya ng masama, not wanting to argue kasi kagigising ko lang. I kept walking ng narmdaman kong may nag-lalakad sa likod namin.

Kinawit ko ang braso ko sa braso ni Kevin, he was stunned for a second. Tinignan ko siya, he's looking down at me, at tumango. What does he think the meaning of 'this' is?

Kumaliwa kami ng hallway seeing kung sinusundan kami. I kept walking forward, almost dragging Kevin with me.

"Ang bagal mo." mahinang komento ko sakanya. It's true.

"Bibilis sana ako kung ipaliwanag mo saakin kung bakit tayo nag-mamadali." sabi ni Kevin while trying to keep up with my speed walking.