Onze stomende Affaire ✔️

Hoofdstuk 31

Ik voel tranen over mijn wangen lopen, als ik steeds die zin in mijn hoofd herhaal.

"Maxine, ga je spullen pakken! Ik wil je niet meer zien!" Roept de broer die altijd van me hield meer als zus en broer hij was als een vader voor me. En hij gooit me op straat zonder boe en ba. Ik kon er zelfs niet tegen ingaan nog steeds te gebroken van de woorden die Remco tegen me had gezegd.

Ik ga naar mijn kamer en begin mijn spullen in de twee koffers te gooien die in mijn kast staan. Ik pak alles mee behalve dingen die me doen herinner aan Remco en mij. Ik leg het T-shirt van hem dat ik altijd heb gekoesterd op bed. Net als mijn oorbellen die hij voor mijn verjaardag had gekocht, wat me nu alleen maar lijkt als een bedankje om seks met hem te hebben.

Als ik de deur uit wil lopen terug naar mijn ouders thuis, zijn Josh en Remco al in hun kamer voort aan het ruzie maken. Ik verlaat de thuis waar ik nu bijna twee jaar woon en ga terug naar het huis, waar ik eerder was gevlucht "mijn ouders". Als ik bij de twee bekende witte deuren aankom aan het deluxe huis van mijn ouders met twee verdiepingen. Klop ik aan op de deur, waardoor mijn moeder open doet. Ze staart me aan met haar staalgrijze ogen en haar lichte bruine haren perfect in model, of ze juist van de kapster afkomt. Ze heeft haar perfecte gemanicuurde handen in haar zij. "We verwachte je al thuis. Het duurde langer dan verwacht maar we wisten dat je het weer zou verbrodden, Maxine Dewaluwe!" Schelt mijn moeder met die stem van haar. Ze begint naar mijn vader te roepen,"John! Maxine is terug!," natuurlijk komt vader ook naar de deur gelopen met zijn blonde haren met al wat grijs in, ook perfect gestyled. Zoals ze zijn de Dewaluwe een familie met status, zo is toch hoe mijn moeder het beschrijft. Mijn vader heeft zijn grijze maatpak aan met een crème kleurige hemd en een zwarte das. Boos loop ik hun voorbij naar mijn kamer,"Manieren Maxine! Je bent een gast in ons huis,"Hoor ik dat nu goed? Is mijn moeder me echt een gast in haar huis aan het noemen. Ik ben godverdomme haar eigen dochter! Maar zoals altijd ben ik hier diegene die ze niet wouden! Josh was gepland en was hun engel, is en zoals altijd is. Je zou denken dat ze hem niet moeten meer omdat hij uit is gekomen in zijn geaardheid, maar nee. Ze negeren het feit gewoon dat Remco bestaat en dat zal blijven tot Josh een vrouw zoekt die kinderen met hem wilt.

"Moeder, ik ben je eigen vlees en bloed! Hoe krijg je het over je botox lippen dat ik een gast ben!" Zeg ik venijnig, erger dan ik had gewild. Ja, moeder gebruikt al jaren botox, ze kan het niet hebben dat ze ouder wordt. Mijn moeder van 49 ziet eruit als een vrouw van in de 30, het is gewoon gênant. "Wil je onze hulp nog! Of ga je zwerven, over de staten?" Vraagt mijn moeder scherp met vader achter haar uitkomend met zijn grote hand op haar schouders. "Maxine, liefje wees een beetje lief voor je moeder?" Vraagt papa met zijn ogen starend in de mijn. Ik knik naar hem en loop naar boven voor mijn tassen in mijn kamer te leggen. Kwaad spring ik op het groot bed met de mooie satijnen roze sprei die er al op ligt van mijn dertien jaar. Natuurlijk heeft mijn moeder die gewassen, eigenlijk haar huishoudhulp om eerlijk te zijn. Mijn moeder steekt geen hand uit, ze zou maar een nagel breken. Ik kijk de crème gele kamer door met de spiegel boven mijn dressoir die tegenover mijn bed staat. In de linker hoek hangt een schilderij van een of andere schilder die ik niet ken en aan de rechterkant is een bureau voor het schoolwerk dat ik de laatste jaren had.

Altijd heb ik mijn leven uitgeplant, eerst de kleuterschool dan de lagere school en nu het secundair waar ik mijn diploma ga halen volgende week op de ceremonie. Mijn grote droom was naar de universiteit te gaan en voort te studeren. Altijd heb ik me als architect voorgesteld, al is deze droom nu niet meer het belangrijkste in mijn leven. Nee, Remco heeft me gebroken op meerdere punten dan ik had gedacht. Hij had niet alleen me als oud vuil de deur uit laten lopen, nee! Ik zat nu al bijna een jaar bij mijn ouders in huis, verdrietig, emotioneel en zwanger!

Je leest het goed! Ik ben zwanger. Remco had me niet alleen verlaten, maar ook het ongeboren kind in mijn buik. Toen moeder en vader het hoorde dat ik zwanger was kwam er een hele tirade uit mijn moeder. Ik had haar nog nooit zo boos gezien als toen, haar staalgrijze ogen konden wel pijlen op me afschieten. Mijn vader reageerde er beter op en wou alleen de jongen weten die me zwanger had gemaakt. Of ik echt heb gezegd dat dit kind van Remco is, natuurlijk niet! Ik heb er een draai aan gegeven dat Tristan is die me zwanger had gemaakt. Moeder en vader wisten zelfs niet eens waarom Josh me had buiten gegooid. Hij kwam zelf al amper of niet hier langs. Zeker niet omdat ik hier nu woon. Moest hij al langs komen, zit ik altijd op mijn kamer.

In de spiegel in mijn badkamer kijk ik naar mezelf met de gigantische buik, waar een van de dagen een kind uitkomt. Josh weet niet eens dat ik zwanger ben. Niemand weet het! Moeder wou niet dat ze wisten dat haar dochter van 19 zwanger is van een eenmalige sekspartij, Hoe dat ik het tegen haar heb gezegd toch. Het enige dat ik doe, is films op mijn kamer kijken op mijn laptop en de keuken plunderen, waar Georgia altijd wat lekkers voor me neerlegt. Ja, alleen moeder haar huishoudster weet van mijn situatie, die me elke dag bijstaat en voor me is. Al de vragen die ik had, heeft zij beantwoord.

Zoals elke doordeweekse dag zit ik op mijn kamer achter mijn bureau film te kijken op mijn laptop als ik iets voel lopen langs mijn benen. Geschrokken spring ik op, wetend dat dit het begin is.