Hoofdstuk 33

16 1 0
                                    

Verslagen loop ik naar beneden als Georgia bij Romeo blijft om op hem te passen tot ik terug ben. Ik loop de trappen af met mijn hart dat hard staat de bonzen als ik de geluiden van beneden hoor afkomen. Ik weet dat Josh nog steeds boos op me is, als ik in zijn schoenen zou staan zou ik ook nog steeds boos zijn. Bang loop ik de laatste trap af waar ik de stemmen steeds dichter hoor.

Tot ik de eerste stap in de inkomhal maak en oog in oog met Remco kom te staan. Hij lijkt nog knapper dan een jaar geleden op de laatste dag dat we elkaar hadden gezien. Zijn zwarte haar was nog langer dan het toen was wat nu hangt voor zijn ogen, waardoor hij het uit zijn gezicht wrijft en me nog meer begint aan te staren. Ik voel me zo ongemakkelijk bij zijn blikken. Onzeker loop ik voorbij hem, wetend dat hij nog steeds aan het kijken is. Ben ik zoveel verandert? Ik was dan wel moeder geworden, al leek er voor de rest niet veel verandert.

In de eetkamer zit moeder al aan haar vaste plaats naast Josh en vader die plaats neemt over Josh en de stoel naast hem naar achter schuift. Als een brave gehoorzame dochter ga ik naast vader zitten, over mijn moeder. Als ik mijn ogen laat vallen op Josh, kijkt hij me haatvol aan wat hun wel moet opvallen.

"Moeder, ik dacht dat ze niet van haar kamer af kwam?" Vroeg Josh aan mijn moeder haatvol kijkend naar me. Moeder was al geërgerd dat de conversatie niet over haar gaat en laat daarom mijn vader maar antwoorden in haar plaats,"Josh, je zus is ook welkom aan onze tafel," zegt mijn vader met zijn vader stem waardoor Josh stil is en met het eten op zijn bord begint te spelen. Remco zit als gewoonlijk aan de andere kant van Josh over een lege stoel, ook verveeld naar zijn bord kijkend. Moeder laat hem koud en doet gewoon of hij er niet is, al verschiet ik ervan als vader iets tegen hem zegt,"Remco, wat doe je zoal?" Vraagt mijn vader geïnteresseerd, wat ons met drie verbaasd doet kijken naar mijn vader.

"School en sport voornamelijk", zegt Remco van Josh naar mijn vader starend onzeker, waarom hij niet gewoon kan genegeerd worden als anders. "Nog andere interesses buiten sport?" Vraagt mijn vader nu vele strenger, het is of hij hem aan het uithoren is. Met een bang hart tic ik mijn vader aan, waardoor Josh en Remco ook naar me kijken. Josh staat ineens kwaad op tafel recht,"Je hebt het godverdomme aan onze vader verteld!" Roept hij helemaal uitzinnig in de eetkamer die nu wel muisstil wordt. Zelfs moeder staat Josh nu aan te gappen om zijn gedrag. "Wat heeft ze me verteld Josh?" Vraagt mijn vader nieuwsgierig, maar ook duidelijk geërgerd tot het kwade toe. Moeder kijkt vader aan of hij zijn mond moet houden. Weet iedereen het! Ik heb nooit iets gezegd, hoe in hemelsnaam moeten hun weten wat er aan de hand is. "Josh, sorry ik heb laten vallen dat je mijn wanorde niet meer aankon,"Zeg ik hem wat nergens op slaagt omdat vader daar helemaal niet op doelde.

"Ik ga maar weer is,"zegt Remco, die zich duidelijk aangevallen voelt als bijna iedere keer gebeurd en zich dan terug trekt. Al is vader daar nu niet van gediend voor de eerste keer,"nee blijf Remco,"zegt mijn vader bevelend wijzend naar Remco en zijn stoel. Remco zit te wiebelen op zijn stoel en ik die zijn lange dunne vingers nerveus op de tafel tokkelen. Ik kan in mijn gedachten al zien hoe hij zijn lange benen van het ene been naar het andere zit te bewegen als hij nerveus is. Ikzelf krijg nu ook nog amper een hap door mijn keel. Ik wilde dat ik geen coltrui had aangedaan, die nu wel hard aan mijn nek zit te kriebelen. Trekkend probeer ik de col van mijn trui uit te rekken om te kunnen ademen. Zelf de skinny jeans die ik aanhad, voelde zo strak geworden dat het ongemakkelijk zat. "Vader mag ik van tafel. Ik voel me niet zo goed?" Vraag ik mijn vader als ik naar zijn kant op kijk, al is zijn blik nog steeds gericht op Remco. Vader houdt mijn hand dat op tafel ligt vast en blijft met zijn blik gericht op de andere kant van de tafel als hij antwoord,"Nee Maxime, je gaat eerst eten"zegt mijn vader streng, waardoor ik mijn vork terug neem en de volgende hap neem, "Als ze weg wilt laat haar dan gewoon gaan, lieverd." Brengt mijn moeder uit met haar mierzoete stem om hem te kalmeren wat meestal wel succes heeft. Hij wil er alleen niets van weten en negeerde mijn moeder gewoon voort. "Ga je nog antwoorden? Ik vroeg je iets!" Brengt me vader uit, gericht naar Remco met nog steeds mijn hand in het zijn.

"Ik heb een job buite campus als een serveerder", antwoord Remco stil en nerveus. Hij laat zijn blik nu ook op me rusten, niet zo boos als Josh, maar ook niet echt blij. Moeder staat recht om zogezegd de borden af te ruimen, waardoor we weer maar is verrast worden door mijn vaders gedrag,"laat staan en ga je nagels lakken of wat je ook doet,"zegt mijn vader tegen moeder die mijn moeder nooit tegen sprak of maar geen respect naar haar toe deed. "Je weet dat Nicole mijn nagels doet!"roept ze geërgerd, maar loopt toch de kamer uit, beu om naar dit gesprek te moeten luisteren nu het voor haar niet meer interessant is. "Je hoeft je helemaal niet te verantwoorden voor mijn vader, Remco. Hij is weer in een slechte bui,"Zegt Josh richtend zijn blik naar Remco die naast hem zit. Mijn broer in tegenoverstelling van Remco heeft zijn licht bruine haar korter laten knippen dat hij zijn haar in de gel kan doen en heeft het dan ook warrig gelegd wat hem wel goed staat. Ook lijkt het wel of hij dit jaar ook iets aan sport heeft gedaan als zijn normale shirts vele losser zitten en niet zo om zijn lichaam spannen dat al vele gespierder is als de dunne man die hij altijd was. Mijn vader staat recht kijkend naar de twee mannen, waardoor hij zijn maatpak eerst dichtknoopt en dan zijn handen op tafel zet. "Doe je daar ook onschuldige meisjes lastig vallen?" Vraagt mijn vader rechtuit naar Remco toe, waardoor ik kijk naar hem of hij nu helemaal gek is geworden. "Vader, waar slaagt dit op? Je moet niet geloven wat Maxime zegt. Ze is gewoon een leugenaar!" Roept mijn broer wijzend naar me, waardoor ik onder tafel wil kruipen. Als ik mijn stoel naar achter wil schuiven om naar boven te gaan,"Zit Maxime!" Roept vader, waardoor ik me weer in de stoel laat vallen met mijn armen op tafel waar ik mijn hoofd in leg uit schaamte. "Dus hij heeft geen seks gehad met mijn dochter!" Roept vader met zijn vuist die eerder op tafel lag kloppend op tafel, waardoor de hele tafel daverde. Waardoor ik mijn hoofd wel moet opheffen en Remco recht aankijk in zijn diepblauwe ogen.

Onze stomende Affaire ✔️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu