Onze stomende Affaire ✔️

Hoofdstuk 28

Teambuilding? Serieus Josh? Dit gaat zo een ramp worden.

Als Josh een idee in zijn hoofd heeft, laat hij het niet gemakkelijk gaan.

‐-----------

Samen komen we aan bij een gebouw waar in grote neonletters staat: "escape room."

Of het gedacht aan samen werken met Tristan en Remco al niet erg genoeg was, hebben we nu dit. Waarschijnlijk zo een wetenschaps escape room, waar je van alle weetjes moet oplossen. Als we binnen stappen, zinkt de moed in mijn schoenen. "Serieus Josh!? Heb je nu echt het horrorhuis gekozen," zucht ik gefrustreerd. Ik dacht dat Josh zo een bangerik als ik was, waarom zou hij dan wel kiezen hiervoor. "Max, ik heb me vergist. Je weet toch dat ik nooit voor zoiets zou kiezen. "Komaan Josh, je weet dat we die twee zo verslaan," zit Tristan mijn broer op te dringen. Ik verschiet ervan dat Tristan Josh kiest,"kies je nu echt Josh boven me," zeg ik zogezegd verontwaardigd tegen Tristan.

"Hij is nog net niet zo een bangerik als jij," zegt Tristan, zeker van zijn zaak. Die gaat nog fors verschieten als ze binnen zijn, maar mij niet gelaten nu kan ik langer met Remco optrekken. We stappen ieders een andere deur in en dan start de tijd. Natuurlijk wil Tristan winnen. Hij is zo competitief net als Josh al is Tristan nog een tikkeltje erger.

Als Remco en ik binnen staan, kijken we in het rond. Wat wel moeilijk is omdat het zo donker is, als de lichte ineens aansporing. Begin ik te gillen, wat is dit? Overal zie je bloedsporen op de grond, die van onze eigen voeten afkomen. Ook zie je van alles verstrooid in de kamer, net als een pop die er wel eng uitziet. Het verhaal blijkt over een klein meisje die gevangen zit in een kelder. Gewoon weg te eng, maar Remco pakt mijn hand en rustig beginnen we de puzzels op te lossen, tot we een schel gegil horen en ik bijna in Remco's nek spring. "Kalm Max, het is niet echt," zegt hij als hij me vastneemt in zijn warme sterke armen.

Een halfuur later zijn we bijna door alle puzzels geraakt, zelf die van een bad, waar we een sleutel in moesten vinden, met een valse bodem. Achteraf is het wel een leuk spel. Tot we in een kelder terechtkomen door een leuk, bang begin ik weer te spartelen, al kan Remco me snel kalmeren door zijn warme lippen op de mijne te drukken. Beetje geschrokken van zijn actie kijk ik hem aan. In de kelder openen we een ander luik die we hadden gevonden door het zoeken in het zand naar een sleutel die licht gaf in de donker. Eindelijk zijn we buiten en staan Josh en Tristan al lachend te wachten. "Zie je wel Tristan dat je voor de snelste bent gegaan", Tristan kijkt alles behalve gelukkig. Ik kan me wel iets bij voorstellen hoe Tristan misschien Josh heeft moeten dragen, stel je dat voor. Achteraf gebleken was dit echt het geval!

------

Na die escape room, wandelen we terug naar het huisje in het bos, waar we nog is verdwalen omdat Josh en Tristan beide aan het leiden waren, maar allebei een andere mening hadden.

"En wat nu Josh?" Vraag ik met een kwade toon in mijn stem, "ik zei het nog tegen Tristan, Max!" Na dat hij tegen Tristan begon, waren ze hele tijd ruzie aan het maken. Remco heeft ze dan allebei even uiteen gehouden en is met Josh van voor gaan lopen met een kaart. Tristan liep bij me achter de jongens nog steeds bokkend over dat hij gelijk had. Na een wandeling van twee uur waarover je eigenlijk maar een uur doet, val ik uitgeput in de bank. Tristan en Josh waren nog steeds slecht gezind op elkaar, waardoor de sfeer niet zo gezellig was. Tristan trok zich al snel terug in de slaapkamer en was nogal teleurgesteld dat ik niet mee ging en nog wat spelletjes met de jongen deed. Josh had monopoly boven gehaald en ik riep enthousiast dat ik de raceauto wou zijn, waardoor Josh ook begon te zeuren. Ik liet hen achter om Tristan te gaan vragen of hij niet mee wou doen. Ik hoorde ineens stemmen door de deur, voor ik binnen stap hoor ik eerst wat hij aan het zeggen is, "ja schatje, ik kom morgen terug van de verplichte vakantie met mijn ouders."

Verbaasd en boos blijf ik staan luisteren. Zit hij me nu echt te bedriegen! De jongen die ik valselijk zei van te houden, bedriegt me! Wat een lul!

Ik loop terug naar de jongens en kom met een excuus voor Tristan zijn afwezigheid. Als we beginnen te spelen, komt Tristan toch bij ons zitten. Ik probeer mijn boosheid te verbergen, maar Remco merkt gelijk mijn veranderende stemming op. In mijn ogen kijkend zoekt hij naar een verklaring. Josh zit met Tristan te onderhandelen voor een ruil, als ik stiekem een bericht naar Remco stuur: "Tristan bedriegt me".

Hij kijkt kwaad van Tristan en medelijden naar me. Ik waarschuw hem nog dat hij niets mag laten merken, wat hij ook doet.

-------

Later als we klaar zijn en naar bed gaan, wilt Tristan seks met me. Wat ik duidelijk af slaag. Wat denkt hij wel! Hij zit gewoon van twee vrouwen te genieten en ons voor de gek te houden.

"Nee Tristan! Ik wil niet!" Roep ik naar hem als hij wel handtastelijk wordt. Hij blijft me aanraken en wrijven over mijn lichaam, met zijn harde tegen me aangedrukt. Kwaad probeer ik me uit het bed te rollen, maar hij is te sterk. Ik voel zijn armen steeds me vaster vastpakken in zijn greep. "Stop Tristan, alstublieft!" Roep ik hem in paniek, zeker nu ik voel dat hij mijn kleding uit trekt. Ik lig hier alleen nog maar in mijn onderbroek rillend van schrik wat hij met me zou kunnen doen.

Tot ik de deur zie open vliegen en Remco zie staan in de deur. Kijkend naar Tristan die op me ligt nu. Kwaad trekt hij Tristan van me af en begint op hem in te slaan. Ik probeer Remco vast te nemen bij zijn arm, om hem van Tristan af te krijgen. Dan komt Josh terug die ons ziet in de situatie van mij aan Remco's arm trekkend met alleen mijn slip nog aan. Dan kijkt hij naar Tristan die op het bed ligt met Remco op hem bijna aan het slaan.

"Wat gebeurd hier!" Hoor ik mijn broer boos roepend, kijken naar ons drie.