Onze stomende Affaire ✔️

Hoofdstuk 36

Ik lig in bed, Romeo nog steeds eten te geven. Terugdenkend wat er zojuist gebeurd is. Heb ik nu echt me terug laten verleiden door Remco! Waar ben ik mee bezig! Ook al vergeef ik hem voor die woorden betekend het niet dat ik het kan vergeten of hem gewoon, maar terug in mijn armen kan sluiten. Hij heeft die dingen gezegd en me voor een jaar genegeerd. Het sterkste van al is dat hij denkt dat de baby van Tristan is! Hij en ik hebben laatst seks gehad en dan nog wel onbeschermd, terwijl met Tristan hij altijd beschermd was en ik had hem al langer dan een jaar uit mijn leven heb gehaald. Wat dacht hij dat ik echt hem in mijn leven terug zou nemen na hij me bedrogen had? 

Ik leg Romeo terug in zijn wiegje en beslis zelf in mijn bed te kruipen, na ik mijn nachtkleding aan heb gedaan. Het is een satijnen zwart kanten nachtkleed, wat heerlijk over mijn lichaam valt. Ik doe de dekens opzij en stap in mijn bed nog steeds Remco ruikend in de lakens die ik tegen mijn neus hou. Niet veel later val ik in slaap met Romeo in het wiegje naast me.

De volgende dag loop ik naar beneden met de babyfoon in mijn hand, mijn vader zoekend op de beneden verdieping. Ik ga eerst naar zijn kantoor om te zien of hij aan het werk is. Ik klop op de deur en hoor het timbre van mijn vader door de deur heen,"kom binnen?".

Ik stap in het kantoor waar ik als kleine meisje al niet durfde instappen omdat iedere keer ik het probeerde papa zo boos werd dat ik het niet meer durfde. Ik kijk naar de boekenkasten achter hem en de grote donkere houten bureau in het midden van het bureau. Hij zit er achter als een machtige man die op zijn laptop aan het typen is voor hij naar me opkijkt, eerst zijn bril afzettend. "Ja Maxine? Wat is er?" Vraagt hij en wijst naar de stoel voor zijn bureau, waar er twee zijn geplaatst voor als hij bijeenkomst heeft. 

"Papa, waarom zei je die dingen gisteren?" Vraag ik hem nieuwsgierig. Waarom zou hij dat doen als hij nooit echt zichzelf ergens mee gemoeid heeft of geïnteresseerd heeft in iets. "Je bent mijn enige dochter! Tuurlijk verdedig ik je. Hoe haalde die jongen het in zijn hoofd om je zwanger te maken?" vraagt mijn vader meer zichzelf als mezelf. Remco dacht zelfs nog dat het van Tristan is, waarom is mijn vader er zo zeker van dat Remco de vader is. "Papa, hoe ben je erachter gekomen?" Vraag ik hem kijkend in zijn groene ogen die zoveel op de mijn lijken. "Schat, ik heb me nooit niet echt gemoeid met je leven of wat je moest doen. Dat was meer je moeder haar ding. Al kan ik het niet meer zien, hoe die jongen je gebruikt," eigenlijk is het wel lief wat mijn vader verteld. Waarom heb ik hem nooit verteld meer over mijn leven of mijn hart bij hem gelucht. Als zijn telefoon gaat op zijn bureau weet ik waarom, hij had altijd amper tijd voor ons.

"Papa ik ben verliefd op hem. Hij heeft gezegd dat het hem speet dat hij me gekwetst had," Zeg ik als mijn vader zijn telefoon neerlegt. Hij kijkt me aan of ik de naïefste persoon ben op aarde."Maxine, ik geef je een raad. Ga voort met je leven en zoek iemand goed voor jullie beide."

Ik loop zijn kantoor uit als weer de telefoon afgaat en denk na over zijn woorden. Zou ik voort gaan met mijn leven ook al ben ik nog steeds verliefd op Remco? Ik weet niet of ik dit wel kan, ik leef altijd op mijn kamer alleen. Gabrielle is het al beu om me te bellen om met haar weg te gaan en ik begrijp haar volkomen. Ik bel haar zelf uit het advies van mijn vader,"Je leeft nog! Alles oké?" Vraagt Gabrielle over de telefoon. Ik leg haar kort uit over mijn depressie en dat ik klaar ben om voort te gaan. Ik had zelfs vader zover gekregen dat hij op Romeo wou passen. Moeder en vader slaapt al jaren niet meer samen, dus had moeder geen last van Romeo met de kamer van vader die in de andere vleugel lag.

Ik stap de badkamer in en begin wat make-up op te doen en een broek uit mijn kast pakkend met een trui erop, lekker casual. Ik stap buiten waardoor mijn vader Romeo aanpakt en me nog een compliment geeft om mijn uiterlijk. Ik stap naar buiten op de oprijlaan zie ik de auto staan die ik herken als die van Dave. Ik zie Gabrielle de achterdeur open doen en me erin laten,"je ziet er geweldig uit meid!" Roept ze enthousiast me een knuffel gevend. "Jij ook Gabrielle, het is zo leuk dat jullie twee nog steeds samen zijn," zeg ik met een smile. Dave legt uit dat hij geen date kon vinden, omdat hij Tristan niet mee kon nemen, die zijn beste vriend is van de Universiteit. Is Tristan zijn enige vriend, lach ik in mezelf waardoor Gabrielle mee lacht begrijpend wat ik bedoel na ik het haar uitleg. Dave zit er wat gegeneerd bij, maar lacht toch mee.

We komen aan bij de bioscoop, waar Dave de auto gaat parkeren en we al tickets gaan kopen. Als we de beste drie plaatsen hebben uitgezocht komt Dave naast ons staan en legt zijn ene arm rond mijn schouders en de ander rond Gabrielle. "Ik heb genoeg liefde in me voor jullie beide", lacht hij als we beide ook in de lach schieten. Aan de popcornstand pakken we allemaal een klein popcorn, eigenlijk Dave niet. Die neemt een grote voor hemzelf, waar we hem met plagen de hele tijd tot we in de zaal komen. "Is dat niet je broer?" Vraagt Gabrielle als we op onze plaatsen in het midden van de zaal zitten. Ik kijk naar voor, waar ze naartoe wijst en zie Josh inderdaad, maar niet alleen. Nee, met niemand minder dan Tristan. Als de film begint en je zou denken dat we niets meer kunnen zien, kust Josh, Tristan! Ze zijn gewoon aan het kussen! "Ik dacht dat Tristan hetero was?" Vraag ik aan Gabrielle die ze nu ook staat aan te staren in de donkere zaal. "Dacht ik ook!"