A week after ng pangyayaring yun hindi nagpakita si Rhigz sakin. Tinanong ko yung secretary nya pero ang sabi ay may out of the country itong meeting na dinaluhan at makakabalik pa by next week. Sinubukan ko syang kontakin pero hindi nya sinasagot yung mga tawag ko. I can't blame him, I won't blame him. Ako naman talaga ang may mali.
"I think Rhigz don't meant his words" Nakapangalumbabang sabi ni Mina sakin. Nasa ospital na sya para incase na manganak na sya any minute ay hindi na garal na isugod pa sya sa ospital.
"Sana nga Mina." Bumuntunghininga ako na parang kasama na doon ang lahat ng problema ko. "May balita ka ba kay Migo?" Nagkibit balikat ito.
"He never contacted us kahit si Trey. Ewan ba doon, talagang pinanindigan nya yung sinabi nya. But look at the brighter side Eri" hinawakan nya ko sa magkabila kong balikat. "Migo is giving you a great deal dahil hindi mo na kailangang pumili."
"Gago kasi sya" kunot noo naman itong naguguluhan sa sinabi ko "Kung sana wala syang sinabi, kung hindi nya sinabing mahal nya ko hindi ko rin marerealize yung nararamdaman ko sa kanya"
"Even he don't, Eri marerealize mo sa sarili mo na higit pa sa kung anong akala mong relasyon ang nararamdaman mo. Your heart won't deny what you really feel"
Napasalampak na lang ako s kama nito.
"Eri, nandyan na si Sir Rhigz" Agad naman akong dinapuan ng kaba sa sinabi ni Lian yung secretary nito.
"Sige salamat" ang naging sagot ko. Wala pa kong lakas na loob na harapin sya ngayon.
Akala ko mairaraos ko ang oras ng matiwasay pero mali dahil pinatawag ako nito sa opisina nito. I knocked three times bago ko binuksan ang pinto at pumasok.
"Bakit nyo ko pinatawag Sir?" Nagsalubong naman ang kilay nito.
"Drop the manners Eri we're alone." Lumapit naman ako sa kanya at hinintay ang sunod nitong sasabihin.
"Are you scared of me?" Hindi nito makapaniwalang tanong. "I assumed yes. Eri, listen. I won't hurt anybody, you know me." And sincerity is painted all over his face.
"Sorry Rhigz"
"I understand. Kahit sino naman ata matatakot sa naging outburst ko nung nakaraan. I was angry okay? I was depressed and feel fckn stupid so I blabbered words that I don't really mean to say. I'm sorry too"
He walked towards me and hugged me tight. " I was just scared that you will leave me. Natatakot akong isang araw wala ka na sa tabi ko" Hindi ako nakasagot.
Pinaupo ako nito sa tapat ng inupuan nyang sofa sa loob ng office nito. "We will be going on a party later"
Nagsalubong naman ang kilay ko "Kanino?"
"Migo's" At biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Hindi ko pinahalata ang pakiramdam na iyong kay Rhigz. Ayokong magkaroon na naman kami ng problema.
