" ဟဲ့ ရူ႕မၿငီး ညည္းအခုထိျပင္လို႔ဆင္လို႔မၿပီးေသးဘူးလား
တကယ္တည္းေအ မေန႔ညတည္းကႀကိဳေျပာထားတာကို
ခုခ်ိန္ထိကိုဘာမွအဆင္သင့္မျဖစ္ၾကေသးဘူး! "
ဆင္ေျခဖံုးရပ္ကြက္ငယ္ေလးတခုက ေဟာင္းႏြမ္းစုတ္ျပတ္
ေနတဲ့အိမ္အိုေဟာင္းေလးအတြင္းမွာ ေဒၚရိုစီရဲ႕စိတ္မရွည္
တဲ့ညည္းညဴသံကိုအတိုင္းသားၾကားေနရတာျဖစ္တယ္။
" ၿပီးပါၿပီအေမရယ္ ဟိုေရာက္ရင္သမီးကိုအထင္ေသးတဲ့
မ်က္လံုးေတြနဲ႔ၾကည့္ၾကမွာဆိုးလို႔ေသခ်ာျပင္ဆင္ေနတာပါ !"
"ေအးပါ ငါကဒီရပ္ကြက္ထဲမွာၾကာၾကာေနခ်င္တာမဟုတ္
ဘူး! ၿပီးေတာ့ဒီလိုစုတ္ျပတ္ေနတဲ့အိမ္မ်ိဳးမွာေျခခ်ထားရတာအေတာ္ေအာ္ကလီဆန္ေနၿပီ !"
မိခင္ျဖစ္သူရဲ႕စကားကို ရူးမၿငီးရင္နာနာနဲ႔ၿပံဳးမိတယ္။
ဟုတ္တယ္၊ ဒီလိုဆင္းရဲခ်ိဳ႕တဲ့ၿပီးစုတ္ျပတ္နံေစာ္ေနတဲ့
အိမ္အိုေဟာင္းေလးက သူမတို႔ေမြးကတည္းကနားခိုရာ
ဘံုနန္းတခုျဖစ္ခဲ့လို႔ပါပဲ။
သူမကဒီလိုေနရာမ်ိဳးမွာေနရတာအရမ္း႐ြံမုန္းတယ္၊
ၿပီးေတာ့ဒီလိုေနရာမ်ိဳးက ရုန္းထြက္နိုင္မယ့္နည္းလမ္း
မ်ိဳးစံုကိုစဥ္းစားခဲ့ဖူးတယ္၊ အဲ့တာကသူမဘဝကိုစေတး
ဆိုရင္ေတာင္ ဒီထက္အဆတစ္ရာသာတဲ့ေနရာမ်ိဳးမွာ
ေနရမယ္ဆိုရင္ စေတးဖို႔အသင့္ျဖစ္ေနတဲ့အထိပါပဲ ။
သူမရဲ႕အကိုကေတာ့အဲ့လိုမဟုတ္ဘူး၊သူကဒီလိုစုတ္ျပတ္
ေနတဲ့ေနရာကို အေဖေခါင္းခ်သြားတဲ့ေနရာျဖစ္လို႔ဆိုၿပီး
သိပ္ကိုတြယ္တာသတဲ့၊ ဟက္ အေတာ္ရီရသားပဲအကိုက
အေဖ့လိုအရက္ႏြံထဲနစ္ၿပီး မိသားစုတာဝန္ကိုဘာမွေက်
ပြန္ေအာင္မထမ္းေဆာင္နိုင္ခဲ့တဲ့သူမ်ိဳးကိုတြယ္တာသတဲ့။
သူမကေတာ့အဲ့လိုမဟုတ္ဘူး၊ အေမ့ေသြးအျပည့္ပါလို႔
ထင္ပါ့ လူမွန္းသိတတ္စအ႐ြယ္ထဲကအရမ္းခ်မ္းသာခ်င္
တာ၊ ၿပီးေတာ့အားလံုးကေမာ္ၾကည့္ၿပီးသူမကိုဦးၫႊတ္ေန
ၾကတာကိုပဲလိုခ်င္ခဲ့တာ၊ ဟက္သူမကအေမ့ေသြးအျပည့္
ဆိုတာ ညာေနစရာေတာင္မလိုပါဘူး၊ သူမအေမကလည္း
သူ႔ဘဝႀကီးပြားခ်မ္းသာဖို႔အတြက္ မိသားစုကိုေတာင္စြန္႔
ပစ္သြားခဲ့တာပဲေလ၊ ဒါေပမယ့္သူမ အေမ့ကို မမုန္းခဲ့ဘူး၊
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ဒီလိုစုတ္ျပတ္ေနတဲ့ေနရာမ်ိဳးမွာ
အခ်စ္တခုတည္းကိုးကြယ္ၿပီးဘယ္သူကသာယာေနနိုင္
မလဲ၊ ေငြမရွိရင္လူေတြရဲ႕ကဲ့ရဲ႕တဲ့ဒဏ္ နွိမ့္ခ်ဆက္ဆံတဲ့
ဒဏ္ကိုသူမေကာင္းေကာင္းသိတယ္၊ ဒါေၾကာင့္သူမလည္း
အေမ့လိုမ်ိဳး ကိုယ့္ဘဝတိုးတတ္ဖို႔အတြက္ကုတ္တြယ္စရာ
ရွိခဲ့ရင္ အဲ့အရာကိုလက္မလႊတ္တမ္းဖမ္းဆုပ္ထားမိမွာ ...
YOU ARE READING
မင္းေစၫႊန္ရာ
Fantasy⚠️ ဒီ fic ေလးက စာေရးသူရဲ႕စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္ပါတယ္ ✌️ ⚠️ 18+ ခန္းေတြပါမွာျဖစ္တာမို႔ အသက္မျပည့္ေသးရင္ဝင္မဖတ္ၾကဖို႔ေတာင္းဆိုပါတယ္ 👌
