Part { 26 }

555 16 17
                                    

ေဆာင္းဆီကတုန္႔ျပန္အနမ္းေတြျပန္ရခဲ့တာမို႔ မာန္နမ္းေန
ရင္းနဲ႔အားမရျဖစ္ကာ ေဆာင္းရဲ႕ေခါင္းေနာက္ဘက္ကို
အသာထိန္းကိုင္ၿပီး ေအာက္ကေျမသားႏုႏုေပၚကိုလွဲခ်မိ
တယ္ ။

" ႃပြတ္ ! ႁပြတ္ ! ဟင္း ေဆာင္း ~~~ "

" ႁပြတ္ ! ႁပြတ္ !!"

နမ္းေနရင္းမာန္႔ရဲ႕လ်ွာဖ်ားေလးက ေဆာင္းရဲ႕နႈတ္ခမ္းသား
ႏုႏုထဲကိုဝင္ဖို႔ႀကိဳးစားေတာ့လည္းအလိုက္သင့္ေလးဟေပး
လာသည္မို႔ မာန္ရဲ႕ထိန္းခ်ဳပ္ထားတဲ့စိတ္အစံုကိုလႊတ္ခ်ၿပီး
သူ႔ရဲ႕ပါးစပ္အနွံ႔စိတ္ႀကိဳက္ခ်ယ္လွယ္ေနမိေတာ့တယ္ ။

အနမ္းေတြရွည္ၾကာလာေတာ့ မာန္႔ရင္ဘက္ကိုတြန္းတိုး
လာတဲ့လက္ဖဝါးႏုႏုေလးေတြေၾကာင့္ နႈတ္ခမ္းကအနမ္း
ေတြကို လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့ဆီသက္ဆင္းမိျပန္တယ္ ။

" ႁပြတ္ ! ဟင္း ! ႁပြတ္ ! အင္း! "

" အာ့ ! မာန္ !"

" လႊတ္အံုး !!"

မာန္နမ္းေနရင္းစိတ္မထိန္းနိုင္စြာ ခပ္ျပင္းျပင္းေလးတခ်က္
ကိုက္မိေတာ့ အလိုမက်သလိုတြန္းထုတ္လာတဲ့သူေလး ။

" ဟင္ ! ဘာျဖစ္လို႔လဲေဆာင္း ! ႁပြတ္ !"

ေမးလည္းေမး နႈတ္ခမ္းပါးေလးကိုတခ်က္အနမ္းေႁခြမိျပန္
ေတာ့ မ်က္ေစာင္းေလးတခ်က္ျပန္ရပါေသးတယ္ ။

မေနနိုင္မထိုင္နိုင္အသည္းတစ္ယားယားျဖစ္ၿပီး ထပ္မံစြန္႔
ႀကဲမိတဲ့အနမ္းၾကမ္းၾကမ္းေတြေအာက္မွာ ယုန္သူငယ္ေလးပမာ အလူးအလြန္႔ခံေနရရွာတယ္ ။

နမ္းေနရင္းမတင္းတိမ္နိုင္စြာ မာန္႔ရဲ႕လက္တဖက္ကသူ႔ရဲ႕
ခႏၶာကိုယ္အနွံ႔ေျပးလႊားေနခဲ့ၿပီး အက်ႌေတြေအာက္ဘက္
က ထိရွလြယ္တဲ့ ပြင့္ဖက္ေလးကိုပြတ္ေခ်ေနမိျပန္တယ္ ။

မာန္႔ရဲ႕ေအာက္ဘက္က ညီငယ္ေလးကလည္း ေဘာင္းဘီ
အတြင္းဘက္မွာ အထိန္းအကြပ္မဲ့စြာ ခုန္ထြက္ခ်င္ေနျပန္
တယ္ ။ ေဆာင္းရဲ႕ ေပါင္တံတေလ်ွာက္ပြတ္တိုက္ေနၿပီး
ပက္ဝန္းက်င္အပူခ်ိန္ကလည္း တျဖည္းျဖည္းတိုးလာသလို
ခံစားေနရျပန္တယ္ ။

" လႊတ္ေတာ့ ျပန္ ျပန္ၾကရေအာင္ !"

" ဟင့္အင္း ! ကိုယ္မျပန္ခ်င္ေသးဘူး ႐ႊတ္ !"

မင္းေစၫႊန္ရာМесто, где живут истории. Откройте их для себя