ၿခံဝက တံခါးအျပင္ဘက္ကို ေဆာင္းလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ဟိုလူနဲ႔သူ႔သူငယ္ခ်င္းတို႔ရပ္ေစာင့္ေနၾကတာေတြ႕တယ္။ ကိုေပါကၿခံတခါးနားမွာရပ္ေနၿပီး ေခါင္းေတြပါ
ကုပ္ေနတာကို ၾကည့္ရတာဟိုလူ ကိုေပါကိုအက်ပ္ကိုင္ၿပီးတံခါးဖြင့္ခိုင္းေနပံုပဲ။ ေဆာင္းခပ္ျမန္ျမန္ပဲၿခံဝကိုထြက္လာ
လိုက္တယ္။
" ခင္ဗ်ားဒီကိုဘာလာလုပ္တာလဲ !?"
" ကိုယ္ဒီအိမ္မွာေနမလို႔ ရႈ႕မၿငီးတို႔လိုမ်ိဳးေလ သိတယ္မလား ?"
" ဟင္ !"
သူကဒီမွာေနမလို႔ဆိုေတာ့ ေဆာင္းကိုမိသားစုလိုက္ဒီထက္ပိုၿပီးစိတ္ဒုကၡေပးၾကေတာ့မွာေပါ့ ။
" ေၾသာ္ ဟိုမွာကိုယ့္ကိုထြက္ႀကိဳေနၾကတာထင္တယ္
တံခါးဖြင့္ေပးအံုးေလေဆာင္း "
သူေျပာလို႔ေဆာင္းရဲ႕ေက်ာေနာက္ဘက္ကိုျပန္လွည့္ၾကည့္
မိေတာ့ အိမ္ေပါက္ဝမွာထြက္ၾကည့္ေနတဲ့ဟိုသားအမိ။
" ကိုေပါ တံခါးဖြင့္ေပးလိုက္ပါ "
" ဟုတ္ကဲ့အကိုေလး "
ကိုေပါတံခါးဖြင့္ေပးေတာ့ ဟိုလူပဲအထဲကိုဝင္လာတယ္
စေတြ႕တည္းကၿငိမ္ၿပီးနားေထာင္ေနတဲ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္း
ျဖစ္သူကအခုခ်ိန္ထိအသံတိတ္ေနတုန္းပါပဲ ။
ၾကည့္ရတာေဆာင္းကိုအားနာေနတဲ့ပံုစံမ်ိဳး။
" ကဲ ကာရံမင္းေရာအိမ္ထဲဝင္အံုးမလား "
" ဟင့္အင္း ငါမဝင္ေတာ့ဘူးမာန္ မနက္က်မွမင္းကိုလာေခၚေတာ့မယ္၊ ခုငါသြားၿပီေနာ္ ဒီကေဆာင္းကိုလည္းအလုပ္
ရႈပ္ေစမိလို႔အားနာပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ေကာင္ႀကီးကအဲ့လိုပဲ သူခုသြားမယ္ဆိုလို႔ခ်က္ခ်င္းလိုက္ပို႔ေပးရတာ ေဆာင္း
အဆင္ေျပရဲ႕လား !?"
" အင္း ရပါတယ္ ေဆာင္းကေျပာပိုင္ခြင့္မရွိပါဘူး "
" ဟုတ္ ဒါဆိုကြၽန္ေတာ္သြားလိုက္ပါအံုးမယ္ ေဟ့ေကာင္
မာန္ မနက္မွငါဖုန္းဆက္လိုက္မယ္ "
" အင္း "
ေဆာင္းဘာမွထပ္မေျပာခ်င္ေတာ့လို႔ အိမ္ဘက္ကိုျပန္
လွည့္ထြက္လာေတာ့ ေနာက္ကသူပါလိုက္လာတာကို
သတိထားမိတယ္ ။
ВЫ ЧИТАЕТЕ
မင္းေစၫႊန္ရာ
Фэнтези⚠️ ဒီ fic ေလးက စာေရးသူရဲ႕စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္ပါတယ္ ✌️ ⚠️ 18+ ခန္းေတြပါမွာျဖစ္တာမို႔ အသက္မျပည့္ေသးရင္ဝင္မဖတ္ၾကဖို႔ေတာင္းဆိုပါတယ္ 👌
