Part { 16 }

438 18 2
                                    

ရင္ခြင္ထဲမွာမွီတြဲၿပီး အသက္လုရႈလို႔ဝၿပီဆိုမွသူ႔မ်က္နွာကို
ေဆာင္းအားကုန္လြဲခ်လိုက္တယ္ ။

" ျဖန္း !"

ေဆာင္းရဲ႕အားကသိပ္မျပင္းေပမယ့္ မာန္႔မ်က္နွာထက္မွာ
ေတာ့လက္ဝါးႏုႏုအရာေလးကစြဲထင္ေစတယ္ ။

မာန္႔ရင္ထဲအေတာ္ေလးမေကာင္းျဖစ္သြားတယ္။ကိုယ္ခ်စ္
ေနတဲ့သူက ကိုယ့္အနမ္းကိုလက္ခံလိုက္ရလို႔ ဒီေလာက္
ခါးခါးသီးသီးျဖစ္သြားလိမ့္မယ္လို႔မထင္ထားမိဘူး။

" ေဆာင္း ~~"

" မထိနဲ႔ ခင္ဗ်ားကိုအရမ္းမုန္းတယ္! "

" မဟုတ္... ကိုယ္ရွင္းျပတာခဏနားေထာင္ပါကြာ!"

" ဘာကိုရွင္းျပခ်င္တာလဲ ခင္ဗ်ားကက်ဳပ္တို႔အိမ္ေပၚမွာ
တတ္ေနၿပီး က်ဳပ္ကိုလုပ္ခ်င္သလိုလုပ္လို႔ရတယ္ဆိုတဲ့
သေဘာမ်ိဳးနဲ႔ အခုလိုလူျမင္ကြင္းမွာအရွက္လာခြဲျပခ်င္
ေနတာမွတ္လား !!"

" မဟုတ္ပါဘူးကြာ ကိုယ္နမ္းတယ္ဆိုတာေဆာင္းေျပာ
သလိုမ်ိဳးလံုးဝမဟုတ္ပါဘူး ကိုေဆာင္းကိုခ်စ္လို႔ ..."

" မၾကားခ်င္ဘူး ခင္ဗ်ားပါးစပ္ကေျပာတဲ့စကားမွန္သမ်ွ
ဘာမွမၾကားခ်င္ဘူး ေက်းဇူးျပဳၿပီးကြၽန္ေတာ့္အေဝးကို
ထြက္သြားေပးပါခင္ဗ်ားရယ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ !"

" ကိုယ္ကဘာလို႔ေဆာင္းအေဝးကိုထြက္သြားရမွာလဲ
ေဆာင္းရဲ႕အနီးနားမွာေနခ်င္လြန္းလို႔ေတာင္ဒီေလာက္
ကိုယ့္အေမကိုမုန္းေနတဲ့ၾကားက ေဆာင္းရဲ႕မ်က္နွာတခု
တြက္နဲ႔အရာရာခ်ိဳးနွိမ့္ၿပီးအဲ့ဒီအိမ္ေပၚကိုတတ္လာခဲ့တာ"

" ဟင့္အင္း ခင္ဗ်ားေျပာတဲ့စကားကိုမယံုဘူး ခင္ဗ်ားတို႔
သားအမိေတြကေဆာင္းတို႔ကိုတမင္ဒုကၡေပးခ်င္လြန္းလို႔
နည္းလမ္းေပါင္းစံုသံုးၿပီး အိမ္ေပၚေရာက္လာၾကတာ !"

" မဟုတ္ပါဘူးကြာ ကိုယ္ေဆာင္းယံုၾကည္ေအာင္ဘာေတြ
လုပ္ျပရမလဲေျပာ !"

" ဟင့္အင္း ဘာမွလုပ္ျပစရာမလိုဘူး ခင္ဗ်ားကြၽန္ေတာ့္
အနားမွာမရွိရင္ရၿပီ ခင္ဗ်ားမ်က္နွာကိုမျမင္ခ်င္ဘူး !"

" မင္းကိုယ့္ကိုအဲ့ေလာက္ေတာင္မုန္းလား ေဆာင္း !"

" ................... "

မင္းေစၫႊန္ရာWhere stories live. Discover now