Οι Άρχοντες των Ανέμων: Ο δωδέκατος Νάρντουεν

47.Οι απεσταλμένοι στην χώρα των Ηλίνου

Όσο ο Ραφαέλ καταγίνονταν με τη γέφυρα, ο Ντράκαν μαζί με τον Μερχίκους βρίσκονταν στη Φεγγαρόπετρα. Όπως τους είχε διατάξει η Φαίδρα μάζευαν πληροφορίες για την κατάσταση που επικρατούσε στο βασίλειο. Τα κουτσομπολιά είχαν φτάσει στη Φεγγαρόπετρα και όλοι ήξεραν πως η πριγκίπισσα Αύρα το έσκασε μαζί με τον εραστή της. Ο Μερχίκους γνώριζε τη γλωσσά των Ηλίνους και ήταν πολύ εύκολο να μάθει για τον απαγορευμένο έρωτα της πριγκίπισσας. Όλοι σχεδόν είχαν να πουν μια διαφορετική ιστορία για το πως η Αύρα έφυγε με τον άντρα που σκότωσε τους δυο δράκους. Ο Ντράκαν πολλές φορές έβρισκε υπερβολικές της ιστορίες που του έλεγε ο Μερχίκους.

Πέρα από αυτά τα σχόλια, η Φεγγαρόπετρα είχε και άλλα προβλήματα. Η συμφωνία που είχε γίνει με την αυτοκρατορία Τζίνκεαφ αποτελούσε παρελθόν. Βέβαια, πολύ ήταν αυτοί που χαίρονταν για τη φυγή της λέγοντας πως δε θα έχουν πάνω από το κεφάλι τους τον αυτοκράτορα. Ένα άλλο πρόβλημα ήταν η εμπιστοσύνη του λαού απέναντι στο βασιλικό ζεύγος, η οποία είχε κλονιστεί. Η φήμες για την πριγκίπισσα Αύρα είχαν κάνει μεγάλο κακό στη βασιλική οικογένεια. Ωστόσο, δεν υπήρχε καμιά αντίδραση από το παλάτι...

Όλο αυτό το διάστημα, ο Ντράκαν έψαχνα για την αδελφή του Ραφαέλ, την Ερμιόνη. Είχε δυσκολευτεί να βρει το σπίτι της, αλλά εξαιτίας της επιμονή του τώρα στέκονταν στο σωστό κατώφλι. Χτύπησε την πόρτα, μετά από λίγο ένας άντρας την άνοιξε. Ο Ντράκαν τον κοίταξε για λίγο, ύστερα έβγαλε τον φάκελο που του είχε δόση ο Ραφαέλ.

«Έχω γράμμα για την Ερμιόνη, κόρη του Αλέξανδρου και της Ιφιγένειας», είπε με φωνή που έδειχνε ότι δε μιλούσε τη γλωσσά τον Ηλίνους καλά.

Ο άντρας παρατήρησε το απλό ντύσιμο του Ντράκαν, τα μάτια του έπεσαν πάνω στο σπαθί που είχε περασμένο στη ζώνη του. Η ματιά του δεν έμεινε πολύ εκεί, ύστερα στράφηκε στον άδειο δρόμο γύρω του. Έριξε μια προσεκτική ματιά σαν να φοβόταν κάτι, αφού σιγουρεύτηκε πως δε βρίσκονταν κανείς εκεί κοντά, του ζήτησε να περάσει μέσα. Τον συνόδεψε ως το σαλόνι, εκεί βρίσκονταν η γυναίκα του. Η Ερμιόνη στην αγκαλιά της κρατούσε των λίγων εβδομάδων γιο της. Μόλις, ο Νικήτας της είπε πως ο ξένος είχε ένα γράμμα από τον Ραφαέλ χάρηκε.

Η Ερμιόνη χαμογέλασε στον σύζυγο της σαν να του έλεγε εγώ το έλεγα, ύστερα ακούμπησε το μωρό στην κούνια διπλά της, και πίρε το γράμμα από τον Ντράκαν. «Κάθισε μαζί μας, πρέπει να ήταν μεγάλο το ταξίδι σου», είπε έδειξε τον καναπέ.