Natuurkunde

296 9 4
                                    

Wanneer Eva afdaalt in de keuken ruikt ze de heerlijke geur van verschillende specerijen. Ze vraagt daarom ook gelijk wat er gekookt wordt vanavond. Het antwoord was voor Eva hetzelfde als natuurkunde. Een of andere gekke naam met gekke ingrediënten. Zolang het maar smaakt zoals het ruikt vindt Eva het allang best. Ze pakt een stoel en buigt zich over het tijdschrift wat op tafel ligt. Ook daar leest ze alleen maar moeilijke woorden. 'Wolfs, snap jij hier nou echt iets van?' Haar partner keek op van zijn pannen. Een vragende blik kruiste Eva háár vragende blik. 'Ja, jij niet dan?' Zijn zelfingenomen houding was duidelijk zichtbaar. Eva moest er niks van hebben en maakte een opmerking terug. 'Natuurlijk wel, maar sinds jij de universiteit niet hebt afgemaakt geloof ik niet dat jij überhaupt ooit hebt opgelet op school.' Zei ze dapper. Wetende dat hij een stuk slimmer was dan zij op sommige vlakken.

'Net of jij zo'n keurige student was? Ik denk dat jij er de kantjes van af hebt gelopen vroeger.' Zei Wolfs plagerig. Eva was juist een modelstudent. En het laatste wat ze vroeger deed was de kantjes ergens vanaf lopen. 'Dat neem je terug, Floris Wolfs!' Met een wijzende vinger en een strenge blik probeerde ze Wolfs te overtuigen van haar woede. Helaas leek de poging al mislukt voor hij begon, want Wolfs kreeg een grote glimlach op zijn gezicht. Eva liep nu naar hem toe en drukte haar vinger in zijn borst. Een strenge blik gemengd met een vleugje plezier was van Eva haar gezicht te lezen. 'Nu terug nemen of anders...' 'Anders wat, Eva van Dongen.' Op dat moment voelde Wolfs Eva haar vingers in zijn zij. 'Anders kom je er niet zonder kleerscheuren vanaf.' Ze voegde daad bij woord.

Zijn lach bulderde door de keuken heen. 'Volgens mij heb ik gelijk het goede plekje te pakken, meneer'. Voor hij het wist had ze hem waar ze hem wilde hebben. Inmiddels had hij zijn pollepel weg gelegd. Anders zat straks de hele keuken onder de rode spetters van zijn saus. 'Neem het terug Wolfs, eerder stop ik niet!' Wolfs die nog steeds heel hard aan het lachen was door het gevoel in zijn zij probeerde wat woorden te vormen. 'Ik... ne...neem... het... te-rug!' Kwam er met veel moeite uit. Eva accepteerde dit stukje berouw en stopte. 'Goed zo'. Een glimlach verscheen nu op Eva haar gezicht. Ze stond op nog geen dertig centimeter van hem vandaan. Hij glimlachte nu ook. Heel even bleven ze verwikkeld in elkaars blikken staan. Totdat Wolfs een van zijn pannen hoorde pruttelen.

Eva boog zich weer over het artikel in het tijdschrift. Wolfs ging snel verder met zijn gerecht. Beide deden alsof er niks was gebeurt. Negeren is hun favoriete bezigheid. 'En toch snap ik echt niet wat hier staat.' Wolfs durfde toch nog even zijn pannen achter te laten en kwam naast Eva staan. Hij las mee met het artikel.

'Waarom spuwt een zwart gat materie?' Stond boven aan de pagina in het tijdschrift. Ze onderzochten een zaak waar een natuurkunde docent was omgekomen. In de klas lagen folders en tijdschriften die anders weggegooid zouden worden, dus had Eva er een meegenomen. Ze was wel benieuwd wat natuurkunde precies inhield. Aangezien ze zelf op de havo de talenkant op was gegaan had ze weinig van Natuurkunde meegekregen.

Wolfs liet zijn ogen glijden over het artikel. Het ging over straalstromen en magneetvelden. Ook hij snapte er maar weinig van. 'Nee, mijn kennis houdt hier ook op'. Zei hij stellig. Een diepe zucht verliet Eva haar lichaam. Ze sloeg het tijdschrift dicht en wierp hem richting de oudpapier bak die in de hoek van de keuken stond. Ze keek even op en kreeg gelijk een knipoog van haar partner. 'Gelukkig hebben wij weer andere kennis'. Hij wees naar zijn pannen en vroeg: 'Honger?' Eva knikte dankbaar haar hoofd. Hij schepte twee borden vol en zette deze op tafel. Hij schonk voor beide iets te drinken in en ging tegenover haar zitten. 'Eet smakelijk'. Een klein lachje ging over en weer voor Eva hem ook smakelijk eten wenste.

'Wolfs?' Hij keek op van zijn bord. 'Hmm?' 'Waarom heb jij je studie psychologie niet afgemaakt?' Wolfs had inderdaad korte tijd aan de universiteit gestudeerd voor hij bij de politie besloot te gaan. 'Ik kon vroeger erg goed praten. Wist iedereen om mijn vinger te binden en ik wist goed wat mensen moesten doen om een situatie op te lossen.' Begon hij zijn verhaal. 'Ook toen het even niet zo goed ging tussen mijn ouders heb ik veel met mijn moeder erover kunnen praten.' Dit verbaasde Eva. Wolfs die over gevoelens met iemand praat. Deze kant kent ze wel van hem, maar komt maar zelden even naar boven. Beide negeren ze liever hun gevoelens dan dat ze erover praten. 'Toen ik eenmaal met de studie begon bleek het veel droge theorieën en handelswijzen. Ik miste toch een stukje spanning.' Hij nam ondertussen een slok van zijn whisky. 'En toen ben ik op een andere manier mensen gaan helpen.'

'Gelukkig maar.' Een zacht glimlachje kwam op Eva haar gezicht. 'En daarbij zie ik het ook totaal niet voor me.' Eva moest er om gniffelen. 'Goedendag, Floris Wolfs psycholoog.' Zei ze met een diepe mannelijke stem. Wolfs moest lachen. 'Mooie impressie van mij'. Eva knikte bevestigend. 'Ja he!' Je zag bijna de aureool boven haar hoofd. Ze vond zichzelf maar wat grappig.

Ineens keek ze een beetje weemoedig op naar Wolfs. 'Ik ben blij dat je agent bent geworden. Als het anders was gelopen hadden wij elkaar nooit ontmoet.' Hij knikte kort.

Na deze woorden gooide Eva haar water achterover en stond op. 'Het eten was lekker, ik ga nog even een rondje lopen'. Ze schoof haar stoel aan en wilde weglopen. De stem van haar partner deed haar nog even doen stil staan. 'Het enige waarin ik nog geloof is dat alles gebeurt voor een reden. Dat moet ik wel blijven geloven. En onze ontmoeting en het leven wat daarop volgde was een van de beste gebeurtenissen uit mijn leven'. Voor ze haar weg vervolgde wierp ze hem nog een kleine glimlach toe en knikte. 'Dat geloof ik ook'.

Uiteraard losjes gebaseerd op gisteravond. Voor de geïnteresseerden het artikel over het zwarte gat: https://www.nemokennislink.nl/publicaties/waarom-spuwt-een-zwart-gat-materie/

Nog een shout-out naar Maaike_tje  voor het idee van Wolfs zijn studiekeuze! Hihi

Whisky & Chocomel - verhaaltjesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu