Whisky & Chocomel - verhaaltjes

Oud

Februari 2011

'Wil je daarmee zeggen dat ze op rijpere wijze mannen valt?' 'Zou kunnen.' 'Net als ik'. Ze draaide zich om en probeerde niet al te rood te worden. Híj́ wist zichzelf ook geen houding te geven. Had ze dit nu echt gezegd? Nadat hij was bijgekomen van haar bekentenis was hij weer aan het werk gegaan. Op zoek naar verdere informatie die hun tot de dader kon brengen. Om vervolgens nooit meer over haar woorden te spreken.

April 2018

Als ze samen op zoek zijn naar de dader van een vermoorde vrouw komen ze terecht bij een kunst schilder vereniging. Een clubje mensen van gemengde leeftijden. Ze zijn erachter gekomen dat de vermoorde vrouw misschien een liefdes relatie had met een oudere man. 'Oudere mannen kunnen best aantrekkelijk zijn hoor!' Zegt Eva als Wolfs beweerd dat de mannen bij de vereniging wel een stuk ouder zijn dat de vrouw. Hij probeert er nog half tegenin te gaan, maar Eva hapt niet meer. Zij is stellig overtuigd.

Februari 2022

'Gefeliciteerd!' Ze kwam aangelopen met 2 zakjes in haar handen. 'Bedankt, maar waarmee?' Hij zette zijn zonnebril af toen hij Eva aan zag komen lopen. 'Met het feit dat je nu officieel oud bent'. Een klein geniepig glimlachje vormde rond haar mond. Hij stond tegen de auto aangeleund. Zijn armen lagen over elkaar heen gekruist. 'Oud, Eef? Ik dacht dat ik nog wel even mee kon?' Hij probeerde het semi boos over te brengen. 'Toen ik net met de barman stond te praten toen ik onze broodjes bestelde vroeg hij voor wie het tweede broodje was.' 'Waar bemoeit die man zich mee?' Wolfs voelde zijn irritatie naar de man al gelijk opkomen.

'Rustig! Het was stil in de zaak en we probeerden heel ongemakkelijk dan maar samen een gesprek te houden.' Hij leek opgelucht. Wist niet precies waarom. Eva ging weer door met haar verhaal. 'Maar toen vertelde ik over ons werk en wees ik naar jou buiten.' Voor ze het verhaal af kon maken begon ze hard te lachen. 'Sorry? Wat zei die gozer daarna?' Nu leek hij toch echt wat bozer te worden. 'Hij vroeg of je niet allang met pensioen hoorde te zijn'. Nu begon ze al helemaal hard te lachen. De tranen rolden over haar wangen. Hij daarentegen wilde al bijna bij het zaakje naar binnen lopen. 'Hoe durft die etter te beweren dat ik al bejaard ben?' Met gebalde vuisten had hij de eerste twee stappen al gezet.

'Ho, doe even rustig! Dat jochie was nog geen achttien jaar. Die kinderen kunnen leeftijd niet goed inschatten.' Eva hield hem vast aan de mouw van zijn jasje. 'En bovendien, mag jij nog lang niet met pensioen van mij!' Een klein lachje verscheen nu op zijn gezicht. 'Oh nee? Wilde je mij niet inwisselen voor een jonger exemplaar?' 'Nou, iemand met een goede conditie, een sixpack en zonder grijze haren zou wel welkom zijn!' Probeerde ze zo serieus mogelijk te zeggen. Eva kreeg een stoot van zijn elleboog tegen haar bovenarm. 'Etter'.

Ondertussen hadden ze hun broodje uit de zak gehaald en leunde ze beide tegen de auto. 'Dan wissel ik jou in voor...' hij probeerde een goed antwoord te verzinnen. Zij nam uitgebreid een hap van haar broodje. 'Ja?' Probeerde ze met een mond vol te vragen. 'Romeo; mannelijk, stoer en atletisch gebouwd.' Ze verslikte zich nu bijna in haar broodje. Ze had zelfs een paar klopjes op haar rug nodig om weer bij te komen. 'Heel overtuigend Wolfs' zei ze toen ze eindelijk weer normaal haar woorden eruit kreeg. 'Oké, heel eerlijk. Ik zou je niet inruilen. Nooit.' Nu kreeg hij een stoot van haar elleboog. Heel even kruisten hun blikken elkaar voor ze ieder weer een hap namen van hun broodje.

'Wolfs, je weet dat ik jou ook nooit in zou ruilen toch?' Hij bevestigde haar vraag met een knikje. Zij legde heel even haar hoofd op zijn bovenarm. Zo kort dat hij het moment amper kon geloven. 'Maar toch vind je mij oud?' Moest hij het toch nog even vragen. 'Hé, hij vond je oud ik niet.' Keek Eva hem kort vernietigend aan. Ze nam de laatste hap van haar broodje en liep om de auto heen. Klaar om in te stappen. Wolfs hoorde haar nog net mompelen. 'En je weet toch dat ik op rijpere wijze mannen val?' Het was niet de bedoeling dat hij dit kon horen, maar hij was blij dat hij het wel hoorde. Ze dacht er al die jaren later dus ook nog steeds aan. En hij ook.

Waarschuwing: de teksten in dit verhaaltje zijn niet gecheckt. De zinnen kunnen dus net iets anders zijn. Hopelijk niet minder leuk om te lezen daardoor ;) Als je de juiste zin weet mag hij in de comments. Dan zal ik het aanpassen.