The Incredible Nerd

Chapter 26

I was driving my way back to the hotel when suddenly a car blocked my way. Kahit ilang beses na akong bumusina ay hindi pa rin sila umalis. Tigas ng ulo nila!

The door of the car opened and a man with a gun went outside. I was shocked nang bigla niyang itutok iyon sa kotse ko. What the heck! Ano na naman ito?

I grabbed my gun that I put on the passenger seat and opened the window. Itinutok ko rin sa kanya ang baril. "Ano na naman ito Diego?" Sigaw ko sa kanya.

He laughed. "Nakahanap lang ng tiempo para taposin ka. It would be the great morning ever." He responded.

I rolled my eyes. He never changed. He is Diego, my enemy. All this time he wanted to kill me because I didn't allowed him to invest on my business. I don't want a share from him. Because his money came from his illegal business which is drugs. Saka gusto niyang mag invest sa hotel ko para libre niya itong magamit kung sakaling may ka transactions siya. Tsk! Tanga ba ako para pumayag? No way!

So dahil hindi ko siya pinayagan. Gusto nalang niya na taposin ang buhay ko. But he never win.

"As if you can do it!" Kinasa ko ang baril and I pulled the trigger. Tinamaan ko siya sa kamay niya kaya nabitawan niya ang baril. Ito ang panahon para tumakas sa kanya. Dali dali akong pumasok sa kotse ko at pinaandar ito. I did a u turn at saka nagdrive ng mabilis palayo sa kanya.

Kinuha ko ang phone ko saka tinawagan si Mark to asked for a back up. Binigay ko ang address saka ko pinatay ang tawag. Napatingin ako sa side mirror ko at nakita ko ang isa pang kotse na nakasunod sakin. Kaya mas binilisan ko pa ang pagpapatakbo ko.

Napamura ako nang biglang nagpaputok ng baril ang driver ng kotse. I tried my way to avoid the bullets. Binuksan ko ang bintana at gumanti. Pinatamaan ko ang gulong ng kotse  para hindi na ako masundan nang kung sino mang animal na nagdadrive ng kotseng iyon.
Pero nakaiwas sila sa tama ko. Shit!

"Jheuna Jheuna nagfefeeling matapang!" I heard him shouted and then laughed like an idiot.

"Nagsanib pwersa ang mga unggoy!" It was Diego's brother ang sumusunod sakin ngayon. Kailan ba nila ako titigilan?

"Fck you!" Sigaw ko pabalik saka nagpaputok ulit. Pero nakaiwas pa rin ang loko. The fck!

Muli akong nag u turn ng mabilis saka pinatamaan muli ang kanyang gulong. Shoot! I made it. I make sure na hindi na siya makapatakbo kaya pinatamaan ko ang tatlong gulong ng kotse niya.

Huminto ang kotse niya at hindi na nakasunod pa sa akin. Whew! Nakita ko sa rare mirror ang paglabas niya sa kotse niya. Akmang babarilin na sana niya ang kotse ko ngunit naunahan na siya nila Mark. Ugh! What took them so long?

Wala sila noong umalis ako kagabi. Hindi ko na sila tinawagan kasi alam kong pagod sila kahapon. Wala kaming lakad kaya iba ang naging trabaho nila kahapon. Inutosan ko kasi sila kahapon na sila ang bumuhat ng mga kakarating na delivery ng mga ingredients ng pagkain sa restaurant. Madami yon at mabibigat. Kaya alam kong pagod sila. Kaya pinauwi ko na sila after dinner at pinagpahinga.

Well kahapon lang din naman iyon. Kasi kulang yong mga trabahador ko kahapon dahil day off ng iba. Actually biglaan din yong delivery ng products na hindi ko alam kung bakit. Napaaga siya ng dating. Busy ako kahapon kaya hindi ko na inalam pa ang dahilan.

I was shocked when I saw Diego standing at the middle of the road. Same road kasi ang dinaanan ko. Malayo kasi yong ibang daan.  Saka dito ako dumaan kasi tahimik ang lugar at walang mga bahay. Traffic kasi kapag madaming bahay kasi madaming tao. Hindi dito dumadaan si Kyle kapag papuntang school. Sa kabila siya dumadaan.

Nakulangan pa yata sa ginawa ko.

He still manage to hold a gun. Tsk! Before he could pull the trigger, inunahan ko na siya. Tinamaan ko ang balikat niya at nakita ko ang pagtumba niya. I don't have a plan on killing him. He should be thankful to me because I let him live.

Killing is not my habbit.

Good thing there is no CCTV camera here or people who can witness the scene. It's not that I am scared but I am too busy to handle another problem. Tsk!

Nang makalayo ako ay hininto ko ang kotse at hinintay makasunod sakin ang blacky. Huminga ako ng malalim saka nagpunas ng pawis. Good thing wala nang nakasunod sa akin. Geez muntik na ako doon.

Nakita ko ang papalapit na sasakyan nila Mark. Nang makalapit sila sakin ay hininto nila ang kotse at saka sila nagsilabasan. Lumapit sila sakin kaya lumabas ako ng kotse at hinarap sila.

"Pasensya na po ma'am kung natagalan kami. Medyo malayo po kasi ang lugar na ito sa sentro." Sabi ni Eric habang nakayuko.

Ngumiti ako. "It's okay. I am still breathing pa naman. All of us are safe so there is nothing to worry about." I responded.

"Bakit ka po kasi nag iisa ma'am? Saan ka po ba galing?" Mark asked me.

"Galing ako sa bahay ng friend ko. Doon din ako natulog." Sagot ko.

Nakita ko ang pagpapalitan nila ng tingin. "So umalis ka kagabi nang hindi kami kasama? Ma'am naman alam mo naman kung gaano ka delikado ang ginawa mo." Inis na sabi ni Luke.

"Para saan pa ang pagswesweldo mo sa amin?" Ricky.

Itinaas ko ang dalawang kamay ko para pakalmahin sila. "Guys relax! Alam kong pagod kayo kahapon kaya deserve niyo ang pahinga. Nakaya ko naman na mag isa ako eh. Kaya huwag na kayong magalit pa." Nakangusong saad ko. Nakaramdam ako ng saya dahil sa pagiging concern nila sakin. They are doing their job very well.

"Basta sa susunod huwag mo nang ulitin maam ha!"

Tumango ako. "Oo na! Oo na! Thank you guys for being here with me."

"You are not just our boss but we considered you as our baby sister so we are here for you to protect you and guard you." Si Eric ang nagsabi nun. Aww ang sweet naman.

Ngitian ko sila. "So shall we go now? Late na ako sa meeting ko." I said. Nagsitanguan sila kaya pumasok na kami sa mga kotse namin.

Papaandarin ko na sana ang kotse kaso hindi ko natuloy kasi bigla nalang binuksan ni Mark ang kotse. Tinignan ko siya na puno ng pagtataka. "Do you need something?"

Umiling siya. "Umusog ka don sa kabilang upuan. Ako ang magdadrive ng kotse." Utos niya.

Tsk! Hindi talaga makampanti. "Oh c'mon!" Sabi ko bago tinanggal ang seat belt at lumipat ng upuan.