Trio's werken nooit

🔞 Vinger

Ik kom steeds dichterbij het hoogtepunt. Mijn geluiden worden harder, ondanks dat ik mijn mond heb afgedekt. Af en toe laat ik een vinger mijn mond inglippen om erop te zuigen, terwijl Milo zijn ding doet. Zijn tong likt rondjes op mijn puntje, terwijl zijn rechterhand het werk onderaan mijn staaf oppakt en zijn andere hand via mijn buik omhoog stribbelt. Ik pak zijn hand vast en knijp erin, terwijl een luide kreun mijn mond verlaat.

De hoofdpijn wordt ook minder door het vrijgekomen stofje endorfine, chemische kut studie hè. Gelukkig maar, want dan kan ik zo meteen weer normaal functioneren. Oftewel de jongens recht in de ogen aankijken en ze wellicht het hele verhaal over Milo en ik te vertellen. Milo en ik moeten hierna echt nog even bespreken wat we gaan zeggen en vooral wat absoluut niet. Maar dat is een zorg voor later.

Ik open mijn ogen en kijk hoe hij langzaam, en zo tering sensueel, bij mijn lichaam omhoog kruipt. Zijn hand blijft mij aftrekken, terwijl wij weer oog in oog komen. Ik kijk hem vragend aan met grote ogen, het lijkt alsof hij iets wilt zeggen. Hij opent zijn mond, maar wacht even met spreken. Ik strek mijn nek uit om mijn lippen tegen te zijne aan te leggen voor een kus of zoen, maar hij reageert er niet op.

"Vertrouw je mij?" Ik snap niet vanwaar deze vraag komt, maar ik knik direct met een frons op mijn voorhoofd. Dan kust hij mij, draait zijn linkerhand om en laat zijn vingers in de mijne glijden. Een tinteling vliegt door mijn hele lichaam en ik voel mezelf rood aanslaan, als ik vlinders in de buik zou moeten omschrijven: dan was dit dat gevoel. Ik knijp onze handpalmen tegen elkaar aan, dit is echt en ik verbeeld het mij niet.

"En ben je ontspannen?" zijn stem klinkt juist gespannen, maar tegelijkertijd ook heel zelfverzekerd. Dit is echt een andere Milo dan die ik ken en beide versies zijn top. Ik lik mijn lippen, "Ja Milo." Ik trek hem aan zijn haren naar mij toe en zoen hem, wederom met de dominantie. "Met jou altijd," fluister ik tussen de dans van onze tongen door.

Ik voel zijn glimlach tegen mijn lippen aan, een warm gevoel bekruipt mij en ik sla mijn ene arm om zijn onderrug heen. We zoenen nog een tijdje, waarna hij zichzelf iets omhoog duwt. "Mag ik wat proberen?" Zijn woorden doen mijn hart sneller slaan en ik voel mijn handen klam worden. Ja, ik ben op mijn gemak bij hem. Nee, deze woorden stellen mij niet gerust.

Hij kust mij op mijn wang, kaaklijn, adamsappel, tepel, buik, bovenbeen tot aan mijn knie. Ik probeer mezelf te ontspannen, maar het matras is geen zacht bed meer. Ik klem mijn linkerhand in het hoeslaken, terwijl mijn andere hand op zijn schouder ligt. Hij legt zijn hand in mijn knieholte om mijn bovenbeen tegen mijn torso aan te drukken. Ik knijp mijn ogen kort dicht van pijn, ik voel spieren waarvan ik het bestaan niet van wist. "Matt," ik til mijn hoofd op uit het kussen en kijk hem aan. Hij zit op zijn knieën met een ontbloot bovenlichaam en zijn gevaarte naar buiten gestoken. Zijn andere hand ligt op mijn lies en hij drukt zijn duim in die spieren.

"Ik doe maar één vinger, goed?" zijn stem is rustig alsof hij alles onder controle heeft en hij heeft ook daadwerkelijk de touwtjes in handen. Ik geef hem niet direct antwoord, het enige wat er door mijn hoofd spookt is de vraag waarom hij dit vraagt. Hij vroeg het niet aan het meisje, maar nu wel aan mij. Moet ik mij vereerd voelen? Of merkt hij dat ik dit wel allemaal heel spannend vind?

Hij knikt hevig en kijkt mij indringend aan met puppy ogen. Het haalt mij uit mijn gedachte, "is dat goed? Of draaien we de rollen om?" Umh, ik weet bijna zeker dat ik in dat geval de meest onzekere top ooit zou zijn. Ik schud mijn hoofd, terwijl ik weer op mijn ellebogen begin te leunen en het oogcontact met hem ondertussen behoud.  "Ja, nee doe maar," antwoord ik uiteindelijk. Ik klink niet zo zeker van mijn zaak, maar geloof mij: dat ben ik wel.

Hij kijkt lastig uit de ogen en zijn blik laat mij twijfelen aan mijn antwoord. "Ja, Matthy?" hij klinkt bezorgd, nu moet híj niet aan dit hele gebeuren gaan twijfelen. "Laten we een codewoord afspreken," stelt hij voor met een groeiende glimlach op zijn gezicht. Ik lach en geef hem een seintje: kom hier. Hij begrijpt de hint en drukt zijn lippen weer tegen de mijne aan voor een langdurige kus, waarna hij mij een aantal korte kusjes geeft. Op een gegeven moment kust hij zowat mijn tanden van mijn glimlachen.