Trio's werken nooit

🔞 Lepeltje-lepeltje

Consent vragen voor, na en tijdens de seks of dergelijke handeling (aanrakingen, kussen/zoenen etcetera) is echt een belangrijke zaak voor beide of meerdere partners. Ook doe het alsjeblieft veilig, tenzij je natuurlijk kinderen wilt.

Ik hoor luid gelach, het komt al denderend mijn oren binnen. Ik draai mij om.

"Nee, nee niet doen," hoor ik Milo zeggen. Langzaam open ik mijn ogen en zie ik Milo naast mij liggen, logisch aangezien hij het lootje 'rechts' had gepakt en ik overbleef met het midden. Er wordt weer gelachen. Plots besef ik mij dat ik in slaap gevallen ben, ik was dus echt wel moe.

"Matthy, ben je weer wakker jonge?" vraagt Koen. Ik adem diep uit en ga op mijn rug liggen, ik wrijf de slaap uit mijn ogen. Koen begint te lachen en aait over mijn borst, "ik denk het wel."

"Hmm," antwoord ik. Vijf minuten stilte en ik zou zo weer in slaap vallen, mijn oogleden voelen zwaar aan. Als ik eenmaal weer een beetje aandacht heb voor mijn omgeving, vraag ik de jongens hoelaat het nu is. Kwart voor één. Jezus.

"Maar jongens nu gaan we allemaal slapen, zeg effe allemaal welterusten tegen Roel," zegt Robbie zo snel dat de woorden wederom niet echt bij mij binnen komen. We wensen elkaar allemaal lekker slapen toe en Milo wijst ons terecht op het punt dat we ons even moeten omdraaien. Met enige moeite en een duw van Milo, keer ik totdat mijn voeten zowat op de armsteun liggen.

Ik lig op mijn buik en mijn hoofd valt zowat op het matras. Ik hoor Koen lachen en denk bij mezelf 'laat maar'. De dekens worden over mij heen gegooid en ik voel die reuma handjes mij instoppen. Ik grinnik een keer. "Alsjeblieft, jongen," zegt Koen. "Dankje."

Ik geeuw en maak mijzelf comfortabel in hoeverre dat mogelijk is. Het tweepersoons matras is breed genoeg voor drie mensen om op te liggen, maar niet voor drie mensen die ieder persoonlijke ruimte willen. "Hey Matt, wil je knuffelen?" vraagt Koen luidop, iedereen lacht. "Nee," ik draai mijn gezicht naar hem toe en vertel hem: "ik ben net zo lekker ingestopt."

Even is het stil. "Ik rim je morgen wel," voeg ik eraan toe. Weer klinkt er gelach, zijn er korte gesprekken en zeggen we welterusten tegen Raoul zeggen, zonder het woordje 'welterusten' kan papa niet slapen. Daarna wordt het stil.

De auto pakt heel wat wind, we zullen vast ergens op een open plek staan. Ik heb alleen niet meegekregen waar we nu staan met de auto. Het boeit mij op dit punt ook niet meer, ik wil slapen. De windstoten ketsen tegen de auto aan en het maakt mij wat onrustig. Opeens voel ik een naderende warmte van mijn linkerkant komen, ik draai mijn gezicht die kant op en neem mijn rechterarm mee om als kussen te gebruiken.

Op een gegeven moment voel ik een hand bij mijn linkerarm. Vingertoppen strelen zachtjes mijn huid vanaf mijn elleboog tot pols en weer terug. Het voelt lekker en kalmerend aan. Ik schuif met mijn lichaam dichter tegen de zijne aan. Weer zucht ik, mijn lijf lijkt te drijven in het matras. Ik hoor Milo zijn adem steeds luider worden, zou zijn hart op het moment ook zo snel slaan als de mijne? Hij schuift naar mij toe en legt zijn linkerarm tegen mijn arm aan. Langzaam open ik mijn ogen, ik zie het licht van buiten weerspiegelen in zijn ogen. Er is een glimlachje op zijn gezicht, mijn ene mondhoek gaat omhoog en ik rol zo zijn armen in. We liggen nu lepeltje-lepeltje, als twee passende puzzelstukjes in elkaar. Ik voel zijn glimlach in mijn nek. Hij kust daarna achter mijn oor, in mijn nek en op het schouder gedeelte waar het t-shirt niet opvalt. Ik geef mij aan hem over en geniet van zijn armen die hij om mij heen bindt.

Zijn ademhaling wordt zwaarder, net zoals de mijne. Ik sis naar hem, hij moet stiller zijn en draai dan alleen mijn gezicht een kwartslag. Hij loopt met zijn lippen rustig vanaf mijn schouderblad omhoog naar mijn mond, tegelijkertijd voel ik zijn hand onder mijn shirt gaan en even later gaat de hand over mijn shirt richting mijn keel. Zijn vingers klemmen om mijn keel heen. Ik slik, ik ben echt hitsig. Maar niks kan of mag gebeuren hier en nu in het bijzijn van de hopelijk slapende Raoul, Robbie en Koen.