Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifli Okumalar...
✨
"Süslemeler nasıl olmuş?"
"Sik gibi" Bera Hasan'ın ensesine elini geçirdiğinde sırıttım.
Haketmişti bu sefer. Sedat sabahtan beri Sude'ye sürpriz doğum günü hazırlıyordu nerede yapacağını çok düşünmüş ve daha sonra sınıfımızı seçmişti.
Tam bir yıl önce onlarla tanıştığım sınıfta şimdi onlara veda edecektim. Zaten duygusal olan bünyem için bu biraz fazlaydı.
Bütün sınıf buradaydı, sadece Sude ve Aslı yoktu. Aslı Sude'yi az sonra dolabında bir şeyler kaldığı bahanesi ile okula getirecekti ve minik bir kutlama yapacaktık. Yarın sabahtan sınavları olduğu için alkol almayı kesinlikle yasaklamıştım, sert gözüktüğümü düşünerek konuştuğum sırada Devran gelip yanaklarımı sıkınca tüm otoritem tuzla buz olmuştu.
"Pasta nasıl? Ben yaptım da"
"Kardeşim tadı da görüntüsü gibiyse ben bunu yemem" dedi Devran sırıtarak.
Evet Pasta biraz yamuktu, karışık süslemelerle kaplanmıştı. Üzerine pasta kreması ile anlayamadığım bir şeyler yazmaya çalışmıştı ama oturup dakikalarca çözmeye çalışmazsan okuyamıyordun. Hagrid bile daha okunur bir yazı ile doğum günü pastası yapıyordu.
Doğum günü pastası değil Davinci'nin şifresiydi sanki amına koyayım.
"Sude'ye kolye aldım, sizce beğenir mi?" diye sordu Sedat yine heyecanla. Diğerlerinin konuşmasına izin vermeden "Beğenir" dedim, gözleri parladı.
Bende küçük bir hediye almıştım, özel yapımdı. Bir müzik kutusuydu, üzerinde büyük, siyah harflerle Sude'ye yazıyordu. Kolunu çevirdiğinde ise İzmir marşı çalmaya başlıyordu, tiz bir melodi ile. Aramızda minik bir espriydi, bende beni hatırlaması için böyle bir hediye tercih etmiştim.
Erez ve Uygar burada değillerdi, neden daha gelmemişlerdi bilmiyordum.
Yarın sınavları vardı ve ben onlardan daha heyecanlıydım, bu gece heyecandan uyuyamayacak gibi hissediyordum hatta. Boğazımdaki kaşınmayla anında suratım buruşurken bis süredir yanımda taşıdığım peçeteyi çıkartıp ağzma siper ederek öksürdüm.
Öksürmemle midemde kasılmıştı. Peçeteyi hafifçe geri çektiğimde gördüğüm kan bir anlığına duraksamama sebep olsa da kimse görmeden peçete ile ağzımı hızla silip hızla çöpe attım.
Bir gün daha saklaman gerek Ekin, yalnızca bir gün.
"Ekin" Devran'ın sesiyle kendime gelirken yanımda duran bedenine çevirdim gözlerimi. "Bu Bera beni öpmeyecek galiba, ben öpeyim mi?"
"Ne?" dedim şaşkınlıkla. Sinirle camın önünde arkadaşlarıyla muhabbet eden adama baktı "Şuna bak, sanki ben yaptım aşk itirafı" dediğinde sırıttım.
