Call Me Baby (FILIPINO) - CHANBAEK FF ✔

CHAPTER 24 Part 1

*

24.1

7:00 AM.

Dumating si Sehun na galing sa hiking nang medyo maaga pa, kaya nakapatay pa ang ilaw sa buong mansion at tahimik pa sa loob. Malamang tulog pa si Chanyeol-hyung at si Yixing-hyung.

Umakyat siya sa kwarto niya tapos nilagay niya yung bag niya sa sahig nang bigla niyang nakitang may nakahiga sa kama niya, kaya lumapit siya para tingnan ito. Sino yun?

Nakita ni Sehun si Baekhyun na mahimbig na natutulog habang yakap yung unan ni Sehun at nakababa pa yung kumot sa may hita niya, kaya napangiti na lang si Sehun habang inaayos yung kumot ni Baekhyun.

Masaya lang kasi sa pakiramdam ni Sehun na nakikitang nandito si Baekhyun sa kama niya, dito pa siya natulog habang yakap yung unan niya.

Sumampa si Sehun sa kama at humiga tapos dahan dahan niyang niyakap si Baekhyun mula sa likod.

"Yah, Baekhyun," bulong ni Sehun. "Gising ka na po. Nandito na ko."

"Asdfghjkl..."

"Psst," bulong ni Sehun sa tenga ni Baekhyun.

"Mmm..."

Hinipan ni Sehun yung batok ni Baekhyun kaya naman gumalaw agad ito sabay bangon na parang nakuryente.

"Ahh! Ano yung-- tsk, ano ba Sehun! Natutulog pa ako eh," sabi ni Baekhyun habang kinakamot ang magulo niyang buhok.

Humiga ulit siya sa kama dahil inaantok pa siya kasi napuyat siya kagabi (kakasisip kay Chanyeol) kaya gusto niyang matulog ulit. Nasa harap naman ni Baekhyun si Sehun at nakahiga rin sa kama, nakatingin lang sa kanya habang nakapikit siya.

"Good morning, Baekhyun," bulong ni Sehun. "Hindi mo man lang ba ako babatin sa pagbabalik ko?"

Binuksan ni Baekhyun ang isang mata niya para silipin si Sehun at nakita naman niyang nakapout ito na parang nagpapaawa. Napairap na lang si Baekhyun.

"Fine," sabi ni Baekhyun sa inaantok niyang boses. "Good morning, baby."

"Yan, ganyan nga," sabi ni Sehun nang nakangiti. "Namiss talaga kita. Sobra. Isang araw lang kitang hindi nakita pero pakiramdam ko parang mababaliw na ako."

Natawa si Baekhyun habang nakatingin sa alaga niya na nakatitig lang nang mabuti sa kanya.

"Dito ka sa kwarto ko natulog?" bulong ni Sehun dahil masyado pang maaga para magsigawan sila. "Hindi ka umuwi kagabi sa apartment mo?"

Tumango si Baekhyun. "Mm. Dito ako natulog. Galit ka ba?"

"Bakit naman ako magagalit, loko," sabi ni Sehun. "Sayang, dapat pala hindi na lang ako sumama sa hiking kung ganun."

Inilapit ni Sehun ang mukha niya sa mukha ni Baekhyun, na parang ikikiss niya na ito sa lips. Pero bigla hinarang ni Baekhyun ang palad niya sa mukha niya, kaya ang nahalikan ni Sehun ay yung palad ni Baekhyun.

"Bawal," sabi ni Baekhyun pero hindi naman siya galit. "Hindi pwede sa lips, Sehun."

"Tss, ang daya! Napakadaya!" sigaw ni Sehun na parang iiyak na. "Ang damot mo, Baekhyun. Bakit hindi pwede? Bakit!? Nakakainis ka!"

"Sehun," sabi ni Baekhyun nang mahinahon. "Naiintindihan mo naman kung bakit hindi pwede diba? Nasabi ko naman sayo yun diba?"

Tumango na lang nang tahimik si Sehun na parang masunuring bata kaya napangiti si Baekhyun. Bumangon na siya sa kama nang may narinig siyang sasakyan na pumaparada sa garahe sa baba.

"Si Yixing-hyung na yun!" sigaw ni Baekhyun sabay hila kay Sehun.

"Bakit? Saan ba galing si Yixing-hyung?"