Call Me Baby (FILIPINO) - CHANBAEK FF ✔

CHAPTER 61

*

61

"Ah, ganun ba. Okay lang, hyung. Alam ko namang busy ka." Ngumiti si Sehun, pilit na may halong lungkot. Sumimangot lang si Chanyeol sa kanya.

"Susubukan kong pumunta, promise!" sigaw ni Chanyeol, kaya napairap na lang si Sehun sabay sabing, "Okay nga lang talaga. Sige na, ituloy mo na yang ginagawa mo!"

"Hindi ka ba galit?" nag-aalalang tanong ni Chanyeol, tinanggal niya ang salamin niya.

"Hindi ako galit," sabi ni Sehun nang nakangiti. Malungkot lang. "Babalik na ako sa kwarto ko."

"Sigurado ka ba? Kung... mahalaga talaga yun, hindi na lang ako papasok sa office para--"

"Wag-- wag na, hyung. Hindi mo na kailangang gawin yun, hindi naman mahalaga yun! Okay lang talaga sabi eh!" sigaw ni Sehun, tumawa siya. "Bumawi ka na lang next time."

Ngumiti si Chanyeol, at parang gumaan naman yung pakiramdam niya nung sinabi ni Sehun ang next time. "Sige, next time. Promise."

"Oo, next time, hihintayin ko."

Ngumiti si Chanyeol kay Sehun bago sinara ni Sehun ang pinto ng kwarto ng hyung niya. Bumuntong hininga si Sehun, at nawala na rin yung ngiti niya sa bibig niya. Next time... kelan naman kaya yun.

Alam naman ni Sehun na busy talaga ang hyung niya, sanay na siya dun at hindi na bago yun. Pero sa totoo lang, namimiss na talaga niya si Chanyeol. Hindi na niya matandaan kung kailan yung huling beses na nagkasama sila bukod sa pagkain at panonood ng TV sa loob ng bahay. Mabuti na lang talaga nanjan si Baekhyun sa tabi niya para may makasama siya, kung hindi, sobrang lungkot na niya.

"Bakit nakasimangot ka?"

Tumunghay si Sehun at nakita niya si Baekhyun na nakasilip sa mukha niya. Hindi niya napansin na nakalapit na pala si Baekhyun sa kanya. Umiwas na lang si Sehun ng tingin.

"Sehun, may problema ba?"

"Wala," sabi ni Sehun nang nakangiti. "Ang totoo niyan, masaya talaga ako."

"Masaya ka? Bakit naman?"

Naglakad silang dalawa papunta sa kwarto ni Sehun ilang lakad ang layo sa kwarto ni Chanyeol. Sinundan ni Baekhyun ang alaga niya, nakatingala siya kay Sehun habang sinasabayan niya ang paglalakad nito.

"Masaya ka ba talaga? Malungkot yung mata mo eh."

"Ganito talaga ako pag masaya." Pumasok si Sehun sa kwarto niya sabay higa sa malaki at malambot niyang kama. Tumingin siya sa ceiling ng kwarto niya.

"At bakit ka naman masaya?" tanong ni Baekhyun, umupo siya sa kama sa tabi ni Sehun at hinarangan niya ng mukha niya ang view ni Sehun sa kisame. "Bakit?? Ha?? Bakit?"

"Yah, alisin mo nga yang mukha mo sa tapat ng mukha ko," sabi ni Sehun na kunwari ay naiinis. Tinakpan niya ng palad niya ang mukha ni Baekhyun.

"Sehun, hindi ako makahinga!"

Tinanggal na ni Sehun ang kamay niya at pinagpatuloy na ang pagtitig sa design ng kisame niya. Sumimangot lang si Baekhyun tapos humiga siya sa tabi ni Sehun.

"Masaya ako kasi.."

"Kasi?"

"Kasi bati na kayo ni hyung."

Lumingon si Baekhyun kay Sehun, nakangiti siya. "At?"

"At bumalik na ulit si Yixing-hyung dito sa mansion."